Filmy o raku, które wybraliśmy do tego rankingu, wbrew pozorom nie wpędzają nas w czarną otchłań rozpaczy. W obliczu często nieuleczalnej choroby ich bohaterowie chcą przeżyć swoje życie najlepiej, jak tylko się da. Bywa, że wpadają na szalone pomysły – w końcu to ich ostatnia szansa na spróbowanie czegoś, o czym zawsze marzyli. Ale przede wszystkim myślą o swoich bliskich, których zostawią, kiedy skończy się nierówna walka.
Spis treści:
- Miejsce 12: Mama (2015) – budująca opowieść o walce z rakiem piersi
- Miejsce 11: Niech będzie teraz (2012) – jak przeżyć ostatnie chwile swojego życia?
- Miejsce 10: Nadzieja (2019) – film o relacji z mężem w obliczu nieuleczalnej choroby
- Miejsce 9: Bez mojej zgody (2009) – jakie są granice poświęcenia?
- Miejsce 8: Szkoła uczuć (2002) – miłość, która zmienia na zawsze
- Miejsce 7: Moje życie beze mnie (2003) – dobrze rozpisany plan
- Miejsce 6: Życie jak dom (2001) – ostatnia szansa na odbudowanie relacji
- Miejsce 5: Pół na pół (2011) – komediodramat na poważny temat
- Miejsce 4: Earl i ja, i umierająca dziewczyna (2015) – niespodziewana szansa na przyjaźń
- Miejsce 3: Gwiazd naszych wina (2014) – piękna miłość nastolatków chorych na raka
- Miejsce 2: Szepty i krzyki (1972) – film o raku Ingmara Bergmana
- Miejsce 1: Dowcip (2001) – studium umierania z Emmą Thompson w roli głównej
Miejsce 12: Mama (2015) – budująca opowieść o walce z rakiem piersi
Magda (Penélope Cruz) jest nauczycielką, matką dziesięciolatka i życiową partnerką Artura (Luis Tosar). Kiedy dowiaduje się o raku piersi, wbrew pozorom nie załamuje się. Choroba wyzwala w niej dodatkowe pokłady energii, które pozwalają jej zmienić życie.
Film w reżyserii Julio Medema to zmysłowy i pozytywny obraz kobiecych emocji.
Ocena na IMDb: 6,4.
Miejsce 11: Niech będzie teraz (2012) – jak przeżyć ostatnie chwile swojego życia?
„Niech będzie teraz” to film o miłości nastolatków, której nieustępliwie towarzyszy diagnoza nieuleczalnej choroby. Tessa (Dakota Fanning) ma 17 lat w momencie, gdy wspólnie z rodziną podejmuje decyzję o tym, aby przerwać chemioterapię. Dzięki temu może w pełni przeżyć ostatnie chwile swojego życia. Razem z przyjaciółką Zoey (Kaya Scodelario) postanawia zrealizować swoją listę życzeń.
Myśli o tym, aby do choroby podchodzić z ironią i poczuciem humoru, ale sytuacja wymyka się spod kontroli, kiedy poznaje Adama (Jeremy Irvine). To chłopak z sąsiedztwa, który odkłada marzenia o studiach na uniwersytecie na później, ponieważ musi zajmować się niepełnosprawną matką.
Adam dołącza do Tessy i Zoey. W trójkę spędzają świetny czas, śmiejąc się i próbując grzybków halucynogennych. Chłopak zakochuje się w Tessie, czemu sprzeciwia się jej ojciec (Paddy Considine), ponieważ wie, jak wiele kosztuje miłość niezwieńczona happy endem.
Reżyseria: Ol Parker, ocena na IMDb: 7,0.
Miejsce 10: Nadzieja (2019) – film o relacji z mężem w obliczu nieuleczalnej choroby
„Nadzieja” to film w dużej mierze autobiograficzny, oparty na doświadczeniach reżyserki Marii Sødahl. Główna bohaterka Anja (Andrea Bræin Hovig) na chwilę przed Bożym Narodzeniem dowiaduje się, że ma guza mózgu, którego nie można operować. Kobiecie pozostają trzy miesiące życia.
W zetknięciu z nową rzeczywistością Anja i jej mąż Tomas (Stellan Skarsgård) muszą na nowo zdefiniować swoją relację. Choroba sprawia, że zwalniają tempo rozwoju swoich karier, a skupiają się na tym, co kiedyś ich połączyło.
Norweski dramat o partnerstwie i chorobie nowotworowej zdobył dwie nagrody na festiwalu Berlinale w 2020 r., a także dwie Amandy – za świetną rolę w wykonaniu Andrei Bræin Hovig oraz za scenografię.
Ocena na IMDb: 7,3.
Miejsce 9: Bez mojej zgody (2009) – jakie są granice poświęcenia?
Anna Fitzgerald (Abigail Breslin) mając jedenaście lat odkrywa tajemnicę swoich narodzin. Dowiaduje się, że przyszła na świat dzięki metodzie in vitro, aby już od pierwszych dni życia pomagać swojej chorej siostrze (Sofia Vassilieva). Nikt w rodzinie nie ma zgodności krwi, więc rodzice (Jason Patric i Cameron Diaz) widzą w drugiej córce jedyny ratunek dla Kate.
Niestety okazuje się, że transfuzje krwi to za mało. Stan zdrowia dziewczynki ulega dramatycznemu pogorszeniu i teraz potrzebny jest przeszczep nerki. Anna ma wątpliwości, czy jest w stanie aż tak poświęcić się dla siostry. W tajemnicy przed rodzicami kontaktuje się z prawnikiem (Alec Baldwin) i z jego pomocą składa pozew o emancypację medyczną.
Film „Bez mojej zgody” jest adaptacją książki autorstwa Jodi Picoult. W 2009 r. zdobył nagrodę Teen Choice w kategorii: dramat lata. Pisaliśmy o nim również w rankingu 10 wyjątkowych filmów o chorobach.
Reżyseria: Nick Cassavetes, ocena na IMDb: 7,3.
Miejsce 8: Szkoła uczuć (2002) – miłość, która zmienia na zawsze
„Szkoła uczuć” to film o nastoletniej miłości, która zmienia myślenie i życie bardzo pewnego siebie chłopaka. Landon Carter (Shaen West) jest szkolnym przystojniakiem, który razem z paczką innych popularnych twarzy prześlizguje się z klasy do klasy i wyśmiewa się z innych, w jego mniemaniu zwykłych, rówieśników.
Na próbach kółka teatralnego, w których bierze udział za karę, poznaje Jamie (Mandy Moore) – spokojną i religijną córkę pastora. Dziewczyna jest jego całkowitym przeciwieństwem. Jednak ma w sobie coś, co nie pozwala mu oderwać od niej wzroku.
Przygotowując się do spektaklu para zbliża się do siebie. Jednak czar pryska, kiedy Landon wraca do grupy swoich przyjaciół. Ma problem z tym, aby przyznać się przed nimi do znajomości z Jamie, więc śmieje się z niej i udaje, że mu na niej nie zależy.
Tymczasem okazuje się, że Jamie jest chora na białaczkę. Ta wiadomość sprawia, że chłopak uświadamia sobie, co jest dla niego naprawdę ważne i postanawia towarzyszyć jej do końca.
Film Adama Shankmana zdobył dwie nagrody Teen Choice w 2002 r. i Złoty Popcorn MTV – dla Mandy Moore za przełomową rolę żeńską. To także nasze miejsce pierwsze w rankingu filmów dla młodzieży o miłości.
Ocena na IMDb: 7,3.
Miejsce 7: Moje życie beze mnie (2003) – dobrze rozpisany plan
Ann (Sarah Polley) ma 23 lata i bagaż doświadczeń, kiedy dowiaduje się, że o tym, że jej ciało zaatakował nowotwór z przerzutami. Zostają jej dwa miesiące życia. Dziewczyna postanawia przede wszystkim zadbać o swoich najbliższych.
Nagrywa życzenia urodzinowe dla dwóch obecnie małych córeczek, które będą mogły odsłuchiwać aż do 18. roku życia. Postanawia także znaleźć nową partnerkę dla swojego męża (w tej roli Scott Speedman).
Ann myśli też o sobie. Zanim umrze, chce spróbować seksu z innym mężczyzną niż jej mąż. W ten sposób poznaje Lee (Mark Ruffalo). Zupełnie nie spodziewa się tego, że mężczyzna naprawdę się w niej zakocha.
Kanadyjsko–hiszpański melodramat w reżyserii Isabel Coixet otrzymał nagrodę specjalną na Berlinale w 2003 roku, a także dwie nagrody Goyi w 2004 r. – za scenariusz na podstawie opowiadań Nanci Kincaid i za piosenkę „Humans like You”.
Ocena na IMDb: 7,4.
Miejsce 6: Życie jak dom (2001) – ostatnia szansa na odbudowanie relacji
George Monroe (Kevin Kline) jest mężczyzną w średnim wieku, u którego zdiagnozowano nowotwór w zaawansowanym stadium choroby. Co więcej, właśnie stracił pracę w firmie architektonicznej. Wściekły niszczy wszystkie modele z wyjątkiem jednego.
Teraz kiedy wie, jak mało życia mu pozostało, postanawia wybudować dom w miejsce chaty, którą odziedziczył po ojcu. Myśli o tym, aby poprosić o pomoc syna (Hayden Christensen). Jednak przez lata nie mieli ze sobą kontaktu, więc ich relacje nie układają się najlepiej. Sam jest rozdarty tożsamościowo i wpada w problemy z narkotykami.
W 2001 r. młody Hayden Christensen za rolę Sama w filmie Irwina Winklera otrzymał nagrodę National Board of Review.
Ocena na IMDb: 7,4.
Zobacz także: Filmy o narkotykach, narkomanach, imprezach, przemycie i innych uzależnieniach
Miejsce 5: Pół na pół (2011) – komediodramat na poważny temat
„Pół na pół” w reżyserii Jonatjana Levine'a to film o raku, który wnosi w nasz ranking solidną porcję dobrego humoru. Główny bohater, Adam Lerner (Joseph Gordon–Levitt) jest u szczytu swojego życia, kiedy dowiaduje się o tym, że jego kręgosłup zaatakował rzadko spotykany nowotwór. Szansa na przeżycie po operacji wynosi 50/50.
Adama zostawia dziewczyna (Bryce Dallas Howard), która nie jest w stanie udźwignąć trudnej sytuacji w związku. Mężczyzna przechodzi przez chorobę z pomocą do młodej terapeutki Katherine McKay (Anna Kendrick), która dopiero uczy się fachu. W najgorszych chwilach okazuje się, że zawsze może liczyć na swojego przyjaciela Kyle'a (Seth Rogen), który dotychczas był tylko świetnym kompanem do zabawy.
Autor scenariusza Will Reiser zawarł w historii elementy własnej biografii. Jego opowieść została nagrodzona przez National Board of Review (2011) i Film Indepentent (w 2012 r.). O tym filmie pisaliśmy także w zestawieniu filmów o różnych chorobach.
Ocena na IMDb: 7,6.
Miejsce 4: Earl i ja, i umierająca dziewczyna (2015) – niespodziewana szansa na przyjaźń
Greg (Thomas Mann) jest nastolatkiem, który w szkole cieszy się dużą popularnością. W głównej mierze dlatego, że stroni od konfliktów i nie chce angażować się w poważne związki. Razem z kumplem Earlem (RJ Cyles) kręcą zabawne parodie filmów i po prostu dobrze się bawią.
Kiedy mama (Connie Britton) prosi go o to, aby odwiedził koleżankę chorą na białaczkę, z grzeczności nie odmawia. Idzie z wizytą do Rachel (Olivia Cooke) zupełnie nie spodziewając się tego, że pozornie błahe spotkanie da początek ich wyjątkowej przyjaźni.
Za namową przyjaciółki umierającej dziewczyny przyjaciele specjalnie dla niej montują film.
Film „Earl i ja, i umierająca dziewczyna” zdobył dwie nagrody na festiwalu Sundance w 2015 r., a także Nagrodę Publiczności na MFF w Salonikach. Zajmuje także miejsce 6. w naszym rankingu filmów o chorobach.
Ocena na IMDb: 7,7.
Miejsce 3: Gwiazd naszych wina (2014) – piękna miłość nastolatków chorych na raka
Film opowiada o wyjątkowej parze nastolatków. Hazel i Gus (Shailene Woodley i Ansel Elgort) poznają się na grupie wsparcia dla młodych osób chorych na raka. Dziewczyna ma przerzuty do płuc, a chłopak jest po amputacji dolnej kończyny. Chociaż nie mają tak lekkiego życia jak ich rówieśnicy, nie zamierzają narzekać na swój los. Skupiają się na pozytywnych aspektach życia i tym, co ich łączy.
Obydwoje kochają książki. Dlatego w prezencie dla Hazel Gus postanawia zorganizować wyjazd na spotkanie z pisarzem Peterem van Houtenem (Willem Dafoe), autorem jej ulubionej powieści. Chociaż nie wszystko idzie zgodnie z planem, wspólny wyjazd do Amsterdamu na długo pozostaje w ich pamięci.
Ten tytuł znajduje się także w naszym zestawieniu najbardziej wzruszających filmów w historii kina.
Reżyseria: Josh Boone, ocena na IMDb: 7,7.
Miejsce 2: Szepty i krzyki (1972) – film o raku Ingmara Bergmana
Fabuła rozgrywa się w Szwecji na początku XIX wieku. Do umierającej na raka Agnes (Harriet Andersson) przyjeżdżają siostry, z którymi dawno nie miała kontaktu – Maria i Karin (Liv Ullman i Ingrid Thulin). Kobiety nie czują się swobodnie w domu siostry i z trudem przychodzi im opieka nad nią. Pochłaniają ich raczej własne myśli i wspomnienia, które przywołuje rodzinny dom.
Autor dzieła zwraca szczególną uwagę na samotność bohaterek i brak porozumienia, pomimo łączących je więzów krwi. Jedyną osobą, która jest w stanie otoczyć prawdziwą troską umierającą Agnes, jest jej opiekunka Anna (Kari Sylwan).
Dramat historyczny w reżyserii Ingmara Bergmana został nagrodzony Oscarem w 1974 r. w kategorii najlepsze zdjęcia. Rok wcześniej otrzymał także wyróżnienie specjalne na festiwalu w Cannes.
Ocena na IMDb: 8,0.
Miejsce 1: Dowcip (2001) – studium umierania z Emmą Thompson w roli głównej
Vivian Bearing (Emma Thompson) pracuje na uniwersytecie, gdzie zawodowo zajmuje się badaniem literatury. Jest specjalistką od poezji metafizycznej, można więc powiedzieć, że teoretycznie dogłębnie poznała tematykę życia i śmierci.
W obliczu choroby nowotworowej w zaawansowanym IV stadium musi zmierzyć się ze swoimi emocjami. Chociaż lekarze nie pozostawiają jej złudzeń, Vivian poddaje się terapii eksperymentalnej. Ostatnie chwile swojego życia spędza w szpitalu, starając się do końca zachować godność i poczucie humoru.
„Dowcip” to film telewizyjny w reżyserii Mike'a Nicholsa na podstawie sztuki teatralnej napisanej przez Margaret Edson, za którą autorka otrzymała nagrodę Pulitzera w 1999 r. Filmowa wersja dramatu o umieraniu również zdobyła uznanie krytyków, o czym świadczą Nagroda Specjalna na Berlinale i trzy nagrody Emmy z 2001 roku.
Ocena na IMDb: 8,0.
