Zestawienie filmów o depresji składa się z wielu portretów. Widzimy na nich osoby chore psychicznie, neurotyczne lub zagubione. Jedne nigdy nie odnajdywały się w społeczeństwie. Inne – nie potrafią przepracować traumy. Wszystkie łączy wysoka wrażliwość. Zdaje się, że widzą i czują więcej. Bywa tak, że w walce z depresją pozostawieni są sobie samym. Na szczęście często obok znajduje się ktoś, kto czuje i myśli podobnie.
Spis treści:
- Manchester by the Sea (2016) – dramat o niezagojonych ranach
- Ostatnia rodzina (2016) – trudny portret Beksińskich
- Samotny mężczyzna (2009) – film o rozpaczy po utracie najbliższej osoby
- Między słowami (2003) – film o dotkliwym poczuciu osamotnienia
- Oslo, 31 sierpnia (2011) – studium utraty sensu życia
- Przekleństwa niewinności (1999) – film o smutku i tajemnicy
- Godziny (2002) – uniwersalna opowieść o kobietach
- Poradnik pozytywnego myślenia (2012) – film o próbach pokonania depresji
- Całkiem zabawna historia (2010) – opowieść o pacjentach w ośrodku leczenia depresji
- Melancholia (2011) – depresja według Larsa von Triera
- Inne filmy o depresji, które warto zobaczyć
Manchester by the Sea (2016) – dramat o niezagojonych ranach
Po tragicznej śmierci brata, Lee Chandler (Casey Affleck) zostaje wyznaczony do opieki nad jego nastoletnim synem (Lucas Hedges). Zmuszony jest powrócić do swojego rodzinnego miasta, z którym wiążą się niezagojone rany. Po latach spotyka tam byłą żonę (Michelle Williams), co wymusza konfrontację z tragedią, która doprowadziła do końca ich małżeństwa.
Podczas walki z demonami przeszłości musi także sprostać niełatwym zadaniom obecnej rzeczywistości. Bratanek, którym się opiekuje, nie jest w stanie samodzielnie pokonać traumy po śmierci ojca, a Lee nie ma pojęcia, jak może mu pomóc.
Niezależny dramat filmowy „Manchester by the Sea” powstał w reżyserii Kennetha Lonergana. W 2017 r. został nagrodzony dwa Oscarami – za najlepszą rolę pierwszoplanową i scenariusz oryginalny.
Ocena na Filmwebie: 7,6.
Ostatnia rodzina (2016) – trudny portret Beksińskich
Jest to film o rodzinie Beksińskich, nad którą wyraźnie krąży piętno. Ojciec – Zdzisław jest znanym malarzem, a jego obrazy przepełnia niezwykła aura tajemniczości. Matka – Zofia, z wykształcenia romanistka, zajmuje się domem i mocno przeżywa problemy syna. Tomasz jest neurotycznym dziennikarzem muzycznym, który kilkukrotnie próbował się zabić.
„Ostatnia rodzina” Jana P. Matuszyńskiego to przejmujący portret zbiorowy Beksińskich z lat 1977–2005. Jednak pomimo tego, że jest to film biograficzny, poruszane w nim problemy są nadzwyczaj uniwersalne. Opowieść kończy zamordowanie Zdzisława w jego własnym mieszkaniu.
Ocena na Filmwebie: 7,6.
Samotny mężczyzna (2009) – film o rozpaczy po utracie najbliższej osoby
„Samotny mężczyzna” w reżyserii Toma Forda to film o smutku w czasie żałoby. Z wszechogarniającym poczuciem straty mierzy się homoseksualny profesor uniwersytecki (Colin Firth) po śmierci swojego partnera. Fabuła przedstawia jeden dzień z życia głównego bohatera, kiedy podejmuje on kluczowe decyzje odnośnie swojej przyszłości.
W najtrudniejszych chwilach George znajduje ukojenie w niezwykle osobistych, wręcz intymnych rozmowach z przyjaciółką ze studenckich lat (Julianne Moore).
Za przejmującą rolę w dramacie Colin Firth otrzymał nagrodę BAFTA w 2010 r. Rok wcześniej „Samotny mężczyzna” został nagrodzony Lwem Queer na MFF w Wenecji jako najlepszy film o tematyce homoseksualnej. Tytuł został uwzględniony również w naszym rankingu 10 najlepszych filmów o gejach.
Ocena na Filmwebie: 7,5.
Między słowami (2003) – film o dotkliwym poczuciu osamotnienia
„Między słowami” to opowieść o samotności w wielkim mieście. Bob Harris (Bill Murray) przyjeżdża do Tokio, aby nakręcić spot reklamowy. Zdjęcia się przedłużają, a on coraz bardziej pogrąża się w poczuciu wyobcowania. Bezsenne noce spędza w hotelowym barze, gdzie poznaje Charlotte (Scarlett Joahnson). Okazuje się, że dużo młodsza od niego dziewczyna myśli podobnie jak on. Obydwoje próbują odnaleźć swoje miejsce w świecie.
Melodramat w reżyserii Sofii Cappoli został nagrodzony Oscarem za najlepszy scenariusz w 2004 r.
Ocena na Filmwebie: 7,4.
Oslo, 31 sierpnia (2011) – studium utraty sensu życia
Anders (Anders Danielsen Lie) jest narkomanem, który leczy się w klinice w Oslo. Jednak pomimo zaawansowanej terapii nadal nie jest w stanie stanąć na nogi. 30 sierpnia otrzymuje jednodniową przepustkę na rozmowę kwalifikacyjną w centrum miasta. Jednak najpierw spotyka się z przyjacielem (Hans Olav Brenner), a ten zaprasza go na wieczorną imprezę do Mirjam.
Andres myśli o tym, aby zobaczyć się z siostrą, ale spotkanie nie dochodzi do skutku. Rozmowa o pracę nie idzie najlepiej. W zagubieniu przemierza ulice Oslo. W końcu, nie mając pomysłu na siebie, pojawia się na imprezie. A tam nie jest w stanie pokonać własnych demonów.
Film Joachima Triera „Oslo, 31 sierpnia” zdobył dwie nagrody na Norweskim Festiwalu Filmowym Amanda – za najlepszą reżyserię i montaż.
Ocena na Filmwebie: 7,3.
Zobacz także: Filmy o narkotykach, narkomanach, imprezach, przemycie i innych uzależnieniach
Przekleństwa niewinności (1999) – film o smutku i tajemnicy
Kolejny film Sofii Cappoli opowiada o siostrach Lisbon, które żyją w izolacji od społeczeństwa i grupy rówieśników. Fabułę rozpoczyna samobójcza śmierć najmłodszej, trzynastoletniej Cecilii (Hanna Hall). To wydarzenie ma ogromny wpływ na pozostałe siostry: Lux (Kirsten Dunst), Bonnie (Chelse Swain), Mary (A.J. Cook) i Theresę (Leslie Hayman).
Piękne i tajemnicze dziewczęta wzbudzają zainteresowanie chłopców z sąsiedztwa. Odkrywając kolejne strony mrocznej tajemnicy, postanawiają nawiązać z nimi kontakt i uwolnić je spod kontroli rodziców.
Trzymający w napięciu dramat psychologiczny „Przekleństwa niewinności” otrzymał Złoty Popcorn MTV w 2001 r.
Ocena na Filmwebie: 7,3.
Godziny (2002) – uniwersalna opowieść o kobietach
„Godziny” w reżyserii Stephena Daldry'ego to przejmujący portret trzech kobiet. Jedną z nich jest Virginia Woolf (Nicole Kidman) – pisarka z I poł. XX wieku. Poznajemy ją na początku lat 20., kiedy mieszka w Londynie i pracuję nad powieścią „Pani Dalloway”. Ma problemy psychiczne, co przekłada się na trudności z napisaniem książki.
Drugą bohaterką jest Laura Brown (Julianne Moore), idealna żona i matka z czasów zaraz po II wojnie światowej. Mieszka w Los Angeles i , czytając „Panią Dalloway”, myśli o sensie swojego życia.
Trzecia to Clarissa Vaughn (Meryl Streep) – współczesna mieszkanka Nowego Jorku. Jest ona całkowitym przeciwieństwem bohaterki powieści Virginii Woolf. Jednak pewna siebie i niezależna wydawczyni książek jest nazywana przez swojego partnera „Panią Dalloway”.
Nicole Kidman za rolę w filmie „Godziny” otrzymała Oscara w 2003 r.
Ocena na Filmwebie: 7,3.
Poradnik pozytywnego myślenia (2012) – film o próbach pokonania depresji
Pat Solitano (Bradley Cooper) ma chorobę afektywną dwubiegunową, która jest nieuleczalna. Chwile depresji przeplatają epizody maniakalne, w których umysł działa na przyspieszonych obrotach. Po ośmiu latach leczenia w szpitalu psychiatrycznym wraca do rodzinnego miasteczka. Tam planuje odbudować przeszłość i odzyskać swoją żonę, Nikki.
Przypadkiem poznaje Tiffany (Jennifer Lawrence), młodą kobietę, która walczy z depresją po śmierci męża. Obydwoje są nieprzystosowani społecznie, mają problemy emocjonalne, mówią wprost to, co myślą i przyznają, że nie jest łatwo. Mimo wszystko usilnie próbują powrócić do życia.
Za rolę Tiffany w „Poradniku pozytywnego myślenia” Jennifer Lawrence otrzymała Oscara w 2013 roku. Za reżyserię odpowiada David O. Russell.
Ocena na Filmwebie: 7,2.
Całkiem zabawna historia (2010) – opowieść o pacjentach w ośrodku leczenia depresji
Film „Całkiem zabawna historia” Ryana Flecka i Anny Boden opowiada o 16-latku, który po próbie samobójczej szuka pomocy w szpitalu psychiatrycznym. Powierza swoje problemy doktorowi Mahmoudowi (Aasif Mandvi), po czym zostaje przyjęty na oddział na tygodniową obserwację. W szpitalu Craig (Keir CilChrist) zaprzyjaźnia się z innymi pacjentami.
Poznaje starszego od siebie Bobby'ego (Zach Galifianakis). Mężczyzna okłamuje go, że jest tu na wakacjach. Tymczasem okazuje się, że – będąc ojcem małej dziewczynki – kilkukrotnie próbował się zabić. Jest też Noelle (Emma Roberts), nastolatka po epizodach samookalecznia. Dziewczyna zakochuje się w Craigu. Zawiłe historie osobiste i nietypowe przyjaźnie sprawiają, że pobyt w szpitalu okazuje się dla młodego chłopaka prawdziwą szkołą życia.
Ocena na Filmwebie: 7,1.
Melancholia (2011) – depresja według Larsa von Triera
Akcja rozgrywa się w momencie ślubu Justine (Kirsten Dunst) z Michaelem (Alexander Skarsgård). Wśród gości weselnych jest siostra głównej bohaterki, Claire (Charlotte Gainsbourg). Dawniej dziewczyny trzymały się blisko, jednak z biegiem lat znacznie oddaliły się od siebie.
Tymczasem do Ziemi zbliża się planeta o nazwie Melancholia. W obliczu nadciągającej katastrofy okazuje się, że chora na depresję Justine potrafi zachować największy spokój.
Thriller psychologiczny „Melancholia” Larsa von Triera pokazuje zupełnie inne spojrzenie na depresję. To choroba, która pozwala lepiej zrozumieć i przygotować się na trudne sytuacje. Kirsten Dunst za rewelacyjną rolę w filmie otrzymała Złotą Palmę w Cannes w 2011 r.
Ocena na Filmwebie: 6,9
Zobacz także: Filmy o końcu świata – TOP 10
Inne filmy o depresji, które warto zobaczyć
Poniżej lista uzupełniającą naszą filmotekę na temat depresji w kolejności chronologicznej:
- Pokolenie P (2001) – główną bohaterką jest Lizzie (Christina Ricci), studentka dziennikarstwa chora na depresję. Psychiatra przepisuje jej prozac, od którego stopniowo się uzależnia. Reżyseria: Erik Skjoldbjærg,
- Sala samobójców (2011) – film Jana Komasy o nastolatkach z wirtualnej społeczności o nazwie „Sala samobójców”. W roli głównej: Jakub Gierszał,
- Christine (2016) – to film biograficzny o Christine Cubbuck (Rebecca Hall), dziennikarce chorującej na depresję, która zasłynęła z reportażu na temat samobójstw. Reżyseria: Antonio Campos,
- Panaceum (2013) – główną bohaterką jest Emily (Rooney Mara). Kobieta popada w depresję po tym, jak jej mąż trafia do więzienia ze względu na oszustwa finansowe. Psychiatra proponuje jej terapię nowym lekiem psychotropowym. Reżyseria: Steven Soderbergh,
- Dwa bieguny Clemence (2022) – fabularny debiut Alex Heller. Opowiada o dziewczynie chorującej na depresję dwubiegunową. Główna bohaterka rzuca college i wraca do piwnicy w rodzinnym domu.
