Jan Lityński zmarł 21 lutego 2021. Utonął w Narwi w okolicach Pułtuska ratując ukochanego psa. Ciało odnaleziono po sześciu dniach.
Jan Lityński: odnaleziono ciało
Jan Lityński zginął w zeszłą niedzielę podczas spaceru wałem przeciwpowodziowym w okolicach Pułtuska. Wszedł do Narwi chcąc ratować psa, pod którym załamał się lód. Świadkiem zdarzenia była jego żona. Po tragicznym wydarzeniu nie odnaleziono ciała byłego opozycjonisty. Poszukiwania trwały prawie tydzień. Ciało zostało znalezione przez nurków z Grupy Specjalnej Płetwonurków RP, którzy od rana przeszukiwali nurt rzeki w pobliżu miejsca, gdzie pies wpadł do wody. Znajdowało się ono 200 metrów od miejsca tragedii. Grupa nurków włączyła się w poszukiwania dziś rano.
„Ciało odnaleziono 200 metrów od miejsca, w którym załamał się lód, było uwięzione między korzeniami drzew na głębokości około 5 metrów. Policjanci potwierdzili tożsamość Jana Lityńskiego.” - poinformował rzecznik prasowy komendanta wojewódzkiego PSP w Warszawie mł. bryg. Karol Kierzkowski.
Jan Lityński: życiorys
Jan Lityński przyszedł na świat w 1946 roku. W czasach komunizmu był niezwykle aktywnym działaczem opozycji. W latach 1964–1968 studiował matematykę na Uniwersytecie Warszawskim. Wsławił się jako jeden z organizatorów i uczestników ruchu studenckiego związanego z wydarzeniami marca 1968 roku. Wziął m.in. udział w demonstracji przeciwko zdjęciu „Dziadów” z afisza Teatru Narodowego. Został za to skazany na 2,5 roku więzienia. Podjęto również decyzję o wydaleniu go z uczelni. W drugiej połowie lat 70. współpracował z Biurem Interwencyjnym KSS „KOR”.
W 1980 roku zaangażował się w działalność NSZZ „Solidarność” i został doradcą władz ruchu. „Był autorem uchwalonego przez I Zjazd „Solidarności” Posłania do Ludzi Pracy Europy Wschodniej. Internowany w stanie wojennym, a następnie aresztowany. Od 1984 działał w podziemiu jako członek Regionalnej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność” regionu Mazowsze.
W 1989 roku brał udział w obradach Okrągłego Stołu. Wybrano go do Sejmu kontraktowego z woj. wałbrzyskiego. Posłem pozostawał do 2001 r. W tym czasie był m.in. przewodniczącym Komisji Polityki Społecznej i Komisji Służb Specjalnych”.
W latach 90. był posłem z ramienia Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Z kolei od 2010 do 2015 roku sprawował funkcję doradcy prezydenta Bronisława Komorowskiego do spraw kontaktów z partiami i środowiskami politycznymi. Za działalność opozycyjną otrzymał szereg ważnych państwowych odznaczeń, m.in. Krzyż Komandorski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyż Wolności i Solidarności.
