Najlepsze horrory 2015 roku

Studentka koledżu Jay Height (Maika Monroe) umawia się na randkę z przystojnym Hughem (Jake Weary). Wkrótce dochodzi między nimi do zbliżenia. Po stosunku Hugh usypia dziewczynę chloroformem, a gdy ta się budzi jest przywiązana do wózka inwalidzkiego. To nie koniec koszmaru. Hugh informuje ją, że wkrótce Jay zacznie śledzić tajemnicze „Coś”. Bliżej nieokreślony byt, który może wcielić się w dowolną osobę. Dziewczyna będzie czuła jego obecność w każdej chwili i nie będzie miała ani chwili wytchnienia. Jeśli da się złapać, „Coś” ją zabije i ponownie zacznie ścigać osobę, która przekazała jej klątwę. Hugh znika, a zgodnie z jego słowami Jay zaczyna dręczyć niepokojące uczucie bycia obserwowaną. Postanawia odnaleźć Hugha i dowiedzieć się, w jaki sposób można pozbyć się klątwy.

Wyreżyserowany przez Davida Roberta Mitchella horror Coś za mną chodzi miał swój debiut w trakcie festiwalu filmowego w Cannes. Inspiracją dla reżysera były między innymi filmy wielkich mistrzów horroru: George'a A. Romero i Johna Carpentera. Niejednoznaczna tematyka Coś za mną chodzi stała się źródłem wielu inspiracji dla teorii próbujących odpowiedzieć na pytanie: czym jest tytułowe „Coś”? Film Mitchella doceniono ze względu na duszną atmosferę i niepokojący klimat stałego zagrożenia. Uznany za powiew świeżości w horrorze, Coś za mną chodzi okazał się sukcesem finansowym i artystycznym.

Dystrybucja w Polsce: Kino Świat

Rok 2002. Małżeństwo Russellów wprowadza się do nowego domu. Głowa rodziny Alan (Rory Cochrane) kupuje antyczne lustro, które ma ozdobić jego gabinet. Nie zdaje sobie sprawy, że lustro posiada ponadnaturalne właściwości i jest w stanie powodować halucynacje u osób, które w nie spojrzą. Za jego sprawą dochodzi do tragedii, a Alan i jego żona Marie (Katee Sackhoff) giną. Próba zniszczenia lustra kończy się niepowodzeniem. Jedenaście lat później dzieci Russellów: Kaylie (Karen Gillan) i Tim (Brenton Thwaites) próbują naprawić nadszarpniętą więź. Tim spędził ten czas w szpitalu psychiatrycznym, a Kaylie poświęciła się badaniom historii tajemniczego lustra. Jest przekonana, że znalazła sposób na jego zniszczenie.

Nakręcony przez Mike'a Flanagana horror Oculus został oparty na podstawie jego wcześniejszego, nakręconego w 2005 roku filmu krótkometrażowego: Oculus: Chapter 3 – The Man with the Plan. Inspiracją dla reżysera były dzieła mistrza horroru H. P. Lovercrafta. Powstał film doceniony za pomysłową fabułę oraz umiejętne tworzenie klimatu grozy i rosnącej paranoi w zetknięciu z ponadnaturalnym zagrożeniem.

Jednym z obowiązków młodego Arasha (Arash Marandi) jest opieka nad uzależnionym od heroiny ojcem Hosseinem. Z powodu jego nałogu, chłopaka prześladuje bezwzględny handlarz narkotyków Saeed (Dominic Rains), któremu Hossein jest winny pieniądze. Aby spłacić Saeeda, Arash decyduje się na kradzież biżuterii. Kiedy jednak przychodzi z łupem do Saeeda, znajduje go martwego. Saeed padł ofiarą tajemniczej dziewczyny (Sheila Vand), która nocami włóczy się ulicami miasteczka. Wkrótce dziewczyna poznaje Arasha, który nie jest świadomy tego, że nowa znajoma jest wampirem.

W całości nakręcony na czarno-białej taśmie film O dziewczynie, która wraca nocą sama do domu to jeden z najbardziej oryginalnych horrorów ostatnich lat. Powstał na motywach krótkometrażowego filmu pod tym samym tytułem, za który reżyserka obydwu filmów Ana Lily Amirpour otrzymała nagrodę na festiwalu filmowym Noor Iranian odbywającym się w Los Angeles. Pełnometrażowy debiut Amirpour został doceniony przez krytyków. Na zbierającym recenzje filmowe serwisie Rotten Tomatoes ma aż 95% pozytywnych recenzji. Chwalony za pobrzmiewające w nim feministyczne nuty film O dziewczynie, która wraca nocą sama do domu zamiast na straszeniu, skupia się na umiejętnym tworzeniu melancholijnego klimatu i oddaniu atmosfery sennego irańskiego miasta.

15-letnia Becca (Olivia DeJonge) i 13-letni Tyler (Ed Oxenbould) niechętnie wybierają się z wizytą do dziadków. Nie mają jednak wyjścia – ich samotna matka Loretta (Kathryn Hahn) nie może się nimi opiekować, bo właśnie wybiera się na romantyczny rejs ze swoim nowym chłopakiem. Rodzeństwo nigdy nie spotkało dziadków, którzy wyrzekli się córki, gdy ta postanowiła młodo wyjść za mąż. Aby zabić czas, młodzi postanawiają nakręcić dokumentalny film o swojej wizycie. Po dotarciu do położonego na odludziu domu dziadków zostają poinstruowani, by nigdy nie schodzili do piwnicy ani nie wychodzili ze swoich pokojów po 21:30. Mimo że są bardzo serdeczni dla swoich wnuków, wkrótce w domu zaczynają dziać się podejrzane rzeczy.

Po serii kilku nieudanych filmów, Wizyta to triumfalny powrót do formy M. Nighta Shyamalana. Reżysera takich filmów jak Szósty zmysł, Znaki czy Osada. Nakręcony w modnej stylistyce found-footage horroru (film stylizowany na prywatne nagranie) umiejętnie łączy mrożące krew w żyłach sceny z dużą ilością absurdalnego humoru. Do końca trzymając w napięciu zapewnia dobrą rozrywkę, co zapewniło mu duży sukces finansowy. Nakręcona za 5 milionów dolarów Wizyta zarobiła w kinach prawie 100 milionów.

Młoda Quinn Brenner (Stefanie Scott) odwiedza Elise Rainier (Lin Shaye) z prośbą o to, by skontaktowała się z jej zmarłą matką. Elise jest znanym medium, jednak w ostatnich miesiącach porzuciła to niebezpieczne zajęcie. Ulega prośbom dziewczyny i rozpoczyna seans. Nawiedzona przez przerażające wizje uczula Quinn, żeby nigdy więcej nie próbowała nawiązać kontaktu z matką. Na ostrzeżenie jest już jednak za późno. Wkrótce Quinn zaczyna nawiedzać groźny demon. Ojciec Quinn (Dermot Mulroney) do walki z nim wzywa dwóch demonologów: Specsa (Leigh Whannell) i Tuckera (Angus Sampson). Niechętnie do starych przyjaciół dołącza też Elise.

Naznaczony: Rozdział 3 to reżyserski debiut Leigha Whannella, autora scenariuszy do takich filmów jak m.in. trzy części Piły i horroru Martwa cisza z 2007 roku. To zarazem trzecia część popularnej serii filmowej będąca prequelem wydarzeń opowiedzianych w filmach Naznaczony i Naznaczony: Rozdział 2. Pomimo mieszanych recenzji, film okazał się sukcesem finansowym, a w 2018 roku nakręcona została jego kolejna część: Naznaczony: Ostatni klucz. Naznaczony: Rozdział 3 nie wnosi niczego nowego do serii powtarzając znane i ograne motywy, które zapewniły popularność jego poprzednikom.

Dystrybucja w Polsce: Imperial Cinepix