Wizyta
(2015)
O filmie
Wizyta, The Visit (2015) – opis fabuły
15-letnia Becca (Olivia Dejonge) i 13-letni Tyler (Ed Oxenbould) to rodzeństwo, które przygotowuje się do wizyty u swoich dziadków. Wysyła ich tam matka Loretta (Kathryn Hahn), która wyjeżdża razem z swoim chłopakiem na kilkudniowy rejs. To przełom w stosunkach z rodzicami, z którymi Loretta nie utrzymywała kontaktów od piętnastu lat. Rodzicom nie spodobało się, że jako młoda dziewczyna wyszła za mąż za swojego nauczyciela z liceum. Z tego powodu Becca i Tyler nigdy nie spotkali swoich dziadków. Oboje postanawiają wykorzystać nadarzającą się okazję i nakręcić film dokumentalny o swojej wizycie. Babcia (Deanna Dunagan) i dziadek (Peter McRobbie) odbierają ich z dworca i zabierają do położonego na uboczu domu. Na miejscu przedstawiają im reguły, jakich powinni się trzymać. Becca i Tyler nie mogą schodzić do piwnicy, by nie być narażeni na niedobre dla zdrowia działanie grzyba. Powinni też kłaść się spać o 21:30, a po tej godzinie nigdy nie wychodzić z pokoju. Już pierwszej nocy Becca łamie te zasady wychodząc o 22:30 do kuchni, by coś zjeść. Ku swojemu przerażeniu widzi tam wymiotującą po całej kuchni Babcię. Następnego dnia Becca opowiada o wszystkim Dziadkowi, ale ten bagatelizuje problem i tłumaczy, że Babcia czymś się struła. Przypomina też, żeby dzieci nie wychodziły z pokoju po 21:30. W ciągu następnych dni dochodzi do kolejnych tajemniczych wydarzeń, które coraz bardziej niepokoją rodzeństwo. Becca i Tyler postanawiają w tajemnicy przed dziadkami nagrać ukrytą kamerą ich zachowanie, by móc pokazać nagranie matce z prośbą o poradę, co robić dalej.
Po serii niezbyt udanych filmów w karierze reżysera M. Nighta Shyamalana, „Wizyta” okazała się jego powrotem do formy i dowodem na to, że nie powiedział jeszcze ostatniego słowa. Nakręcony w modnej konwencji found-footage film okazał się kasowym sukcesem przynosząc dochód bliski 100 milionów dolarów przy zaledwie 5 milionach budżetu. W 2015 roku do kin trafił jeszcze jeden film pod tym samym tytułem, austriacki dokument „Wizyta” opowiadający z naukowego punktu widzenia o tym, jak wyglądałoby pierwsze spotkanie ludzi z członkami pozaziemskiej cywilizacji. Ze względu na zbieżność tytułów obydwa filmy można łatwo pomylić.
Ciekawostki o filmie „Wizyta”
To film z najmniejszym budżetem spośród wszystkich filmów M. Night Shyamalana. Do wyprodukowania „Wizyty” reżyser wykorzystał swoją gażę z filmu „1000 lat po Ziemi”. Wszystko po to, by mieć pełen wpływ na ostateczną wersję filmu, czego nie miał zagwarantowanego przy swoich ostatnich produkcjach.
Według tego, o czym reżyser filmu informował na Twitterze, powstały trzy wersje filmu „Wizyta”. Jedna była stuprocentową komedią, druga stuprocentowym horrorem, a trzecia, finalna, stanowi połączenie dwóch poprzednich.
To pierwszy film Shyamalana od czasu „Osady”, który nie dostał nominacji do Złotej Maliny w kategoriach: najgorszy film, najgorszy reżyser, najgorszy scenariusz.
Tym razem M. Night Shyamalan nie zdecydował się na pojawienie się w filmie. W poprzednich filmach zwykle można było go zobaczyć w jakiejś małej roli.
W przeciwieństwie do poprzednich filmów Shyamalana, tym razem muzyki do filmu nie skomponował James Newton Howard. Reżyser uznał, że tradycyjna ilustracja muzyczna nie pasuje do filmu z gatunku found-footage. Nie bez znaczenia były też kwestie finansowe.
W filmie „Wizyta” znalazły się cytaty z utworów Szekspira: „Ryszarda II” i „Makbeta”.
SPOILER! W kończącym film kawałku rapowym Tyler rapuje, że przeżył niczym Mel Gibson w filmach z serii „Zabójcza broń”. W „Wizycie” zabija on dziadka uderzając w jego głowę drzwiami od lodówki. Mel Gibson w „Zabójczej broni 2” w ten sam sposób zabija jednego z przeciwników, tyle że zamiast drzwiami od lodówki robi to drzwiami od samochodu.
Najważniejsze nagrody
Saturny - Nominacje: Najlepszy horror, Najlepsza kreacja młodego aktora lub aktorki (Olivia DeJonge).
Obsada aktorska
Wizyta - ścieżka dźwiękowa
-
Possession
-
Stand Tall
-
The Three Wisemen
-
Mocking Bird Yodel
-
Generation
-
Non T’amo Piu
-
L’elisir D’amore, Act 2: Una Furtiva Lagrima
-
18 Morceaux, Op. 72: No. 2. Berceuse