Kiedy Roman Polański zobaczył ją na planie filmu "Ewa chce spać", natychmiast się w niej zakochał. Niedługo później został jej powiernikiem, mężem i reżyserem życia. To z jego pomocą dziewczyna z kujawskiej wsi stała się jedną z najpopularniejszych polskich aktorek w Polsce i rozwijała karierę za granicą. Barbara Kwiatkowska-Lass miłością życia nazwała jednak zupełnie innego mężczyznę. Urodziła mu córkę i podporządkowała całe życie. Jak się później okazało, dla drugiego małżeństwa poświęciła karierę. Kim był drugi mąż aktorki?
[Ostatnia aktualizacja tekstu na VUŻ 06.03.2024 r.]
Barbara Kwiatkowska-Lass: początki kariery
Barbara Kwiatkowska miała zaledwie 16 lat, gdy rozpoczęła pracę na planie „Ewa chce spać” w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego. Była młoda, niedoświadczona, wrażliwa i nieśmiała. Dostała tę rolę w połowie lat 50., gdy uczęszczała do jednej z warszawskich szkół baletowych. Tam podczas scen tanecznych do krótkometrażowego „Epizodu” wypatrzyli ją współpracownicy Chmielewskiego.
Wydawała się do tej roli idealna. I rzeczywiście zrobiła wrażenie. Nawet największe sińce pod oczami nie mogły przyćmić jej naturalnego uroku oraz przyciągającej wzrok urody. Zdarzało się, że jej podkrążone oczy zwracały uwagę dziennikarzy, na ich pytania aktorka odpowiadała, że czasami wydaje jej się, że nie da rady już grać. Raz nawet zdarzyło jej się zasnąć w środku zdjęć i ekipa musiała przerwać prace.
Podczas pracy na planie Barbara Kwiatkowska poznała Romana Polańskiego. Młody reżyser z miejsca się w niej zauroczył, po latach wspominał, że była jedną z najpiękniejszych dziewczyn, jakie kiedykolwiek widział. Ona na początku traktowała go jak przyjaciela i powiernika, zwierzała się z problemów na planie. „Powiedziała mi, że ma romans ze znanym filmowcem – człowiekiem żonatym – że prawdopodobnie niewiele z tego wyniknie” – pisał Roman Polański w swojej autobiografii. Zauroczony Barbarą Kwiatkowską trwał przy niej i cierpliwie słuchał, aż w końcu ich przyjaźń przerodziła się w miłość.
Zobacz też: Joanna Senyszyn nie ma własnych dzieci i żyje w "marynarskim małżeństwie". Mąż musiał zaakceptować jej wolę
Barbara Lass, 1962 r.
Barbara Kwiatkowska-Lass i Roman Polański: reżyserował jej życie
Reżyser i początkująca aktorka zostali parą, chociaż mało kto wierzył w powodzenie ich związku. Polański za cel obrał sobie uczynienie ze swojej ukochanej gwiazdy kina i osiągnął na tym polu niemały sukces. Po roli, którą załatwił Barbarze u Andrzeja Munka w filmie „Zezowate szczęście”, Polacy pokochali młodą aktorkę, a prasa zaczęła nazywać ją polską Brigitte Bardot, co nie do końca jej się podobało, ale dało duży rozgłos. W międzyczasie para postanowiła się pobrać, a po ślubie ruszyli na podbój kina europejskiego.
Roman Polański pomagał żonie w zdobywaniu roli i został jej agentem. Barbara Kwiatkowska nie znała francuskiego, ale kwestii uczyła się na pamięć. Tak wystąpiła między innymi w filmie „Tysięczne okno”, gdzie zagrała obok Jeana-Louisa Trintignanta, a w końcu również w „Co za radość żyć”, u boku Alaina Delona. W tamtym czasie zdecydowała, że nazwie się „Lass”, ze względu na jej oryginalne, trudne do wymówienia dla producentów zagranicznych nazwisko. Podobno ten pseudonim miał kojarzyć jej się z lasem w rodzinnej wsi.
Kariera Barbary Lass rozwijała się znakomicie, ale jej małżeństwo już wkrótce miało się zakończyć. "Na początku nigdy się z Romanem nie nudziłam. Bardzo o mnie zabiegał. Wszedł w moje życie i był w nim wszechobecny. Nie do usunięcia. Potrafił mnie przekonać, że jest mi po prostu jak powietrze niezbędny do dalszego życia" — mówiła aktorka po latach. Znajomi pary uważali, że Polański "chciał wyreżyserować życie Barbary".
Czytaj również: Poznali się w pociągu, nie dawano im szans na przetrwanie. Cezary i Edyta Pazurowie są razem już ponad 15 lat
Barbara Kwiatkowska-Lass: poznanie drugiego męża
Wszystko zmieniło się, gdy w 1962 roku trafiła na plan „Rififi w Tokio” w Rzymie. Tam poznała swojego filmowego partnera, Karlheinza Böhma. Austracki aktor był wtedy prawdziwą sławą, wzdychały do niego kobiety z całej Europy, a to za sprawą roli cesarza Franciszka Józefa I w filmach o Sissi. Jego urokowi nie oparła się także Barbara Lass.
Swój czas w Rzymie spędzała na planie i poza nim głównie w towarzystwie Böhma. Roman Polański dzwonił, jak szalony do jej pokoju hotelowego, i za każdym razem słyszał od portiera, że "signora Kwiatkowska jest nieobecna". Jego żona ostatecznie postanowiła wysłać mu list, w którym informowała Romana Polańskiego, że "spotkała miłość swojego życia".
Niedługo potem para oficjalnie się rozwiodła, a Barbara Kwiatkowska wyszła za mąż za 12 lat od niej starszego Karlheinza Böhma. W 1963 r. Kwiatkowska-Lass została trzecią żoną austriackiego amanta, zamieszkali w Niemczech w Bawarii, a w kolejnym roku na świecie pojawiła się ich córka – Katharina.
Karlheinz Böhm, 1960 r.
Drugie małżeństwo aktorki w przeciwieństwie do pierwszego, nie pozwoliło jej rozwinąć aktorsko skrzydeł. Lass tuż po ślubie całkowicie podporządkowała swoje życie mężowi, który okazał się bardzo zazdrosny o jej dotychczasową karierę. Miał zabronić żonie wrócić do pracy. Napisał nawet w jej imieniu do agentki i powiedział, by ta nie przesyłała więcej propozycji ról, czemu aktorka się nie sprzeciwiła.
"Zachowałam się jak idiotka. Żałuję, ponieważ moja decyzja świadczyła o mojej słabości" — mówiła z żalem Barbara Kwiatkowska już po tym, jak rozwiodła się z mężem w 1980 roku. Zanim jej kariera całkowicie wygasła, udało jej się zagrać jeszcze w 1967 roku w "Jowicie" u boku Cybulskiego i Olbrychskiego, ale kolejna propozycja roli przyszła dopiero sześć lat później i była właściwie epizodem.
Po rozwodzie skupiła się na projektowaniu szmacianych lalek i związała z muzykiem jazzowym Leszkiem Żądło. Wiedli spokojne życie w Monachium, ale kupili też domek w Krakowie. "Basia chciała na starość wrócić do Polski i tu umrzeć", mówił brat aktorki.
Barbara Kwiatkowska nie zdążyła się jednak do Polski przeprowadzić. Zmarła nagle 6 marca 1995 podczas koncertu trębacza jazzowego Ala Porcino. Bezpośrednim powodem był wylew krwi do mózgu.
Czytaj także: Ich związek był towarzyską sensacją, życzono im rodziny i stabilizacji. Anna Polony i Edward Linde-Lubaszenko byli zaręczeni
Karlheinz Böhm i Barbara Lass, 1964 r.
