Najlepsze piłkarskie filmy dokumentalne. Ranking Top 5

Razem z Emirem Kusturicą, autorem takich filmów jak Underground i Czarny kot, biały kot, wybieramy się w podróż do Argentyny śladami Diego Maradony. Geniusza futbolu, który w swoim kraju ma status boga. Kusturica maluje kamerą filmowy portret piłkarza i człowieka, ukazując jego życie i karierę z wielu perspektyw. Czysto piłkarskiej, a także ludzkiej. W zrozumieniu Maradony pomagają spotkania z piłkarzem, podczas których Kusturica próbuje zgłębić jego fenomen i status, jakim obdarzony jest w rodzinnym kraju. Maradona by Kusturica to dokument o tym, że piłka nożna to coś więcej niż sport. Na przykładzie Maradony, Kusturica przybliża południowoamerykańską kulturę ze wszystkimi jej wadami i zaletami, absurdami i charakterystycznymi cechami. Niejednoznaczny bohater, jakim jest Maradona, nie ułatwia mu sprawy w jednej chwili będąc zaciekawionym projektem, a w kolejnej zupełnie go ignorując. Mimo to powstał bardzo ciekawy piłkarski dokument, w którym można usłyszeć m.in. specjalnie napisaną dla Maradony piosenkę Manu Chao „La Vida Tómbola”.

Reprezentacja Kolumbii wyjeżdżała na mistrzostwa świata w USA w 1994 roku jako jeden z kandydatów do miana czarnego konia imprezy. Naszpikowana gwiazdami futbolu, głodna sukcesu i kochana przez fanów miała walczyć o mistrzostwo. Skończyło się na zajęciu ostatniego miejsca w eliminacyjnej grupie po porażkach z Rumunią i Stanami Zjednoczonymi. USA zwyciężyło między innymi dzięki samobójczemu trafieniu kolumbijskiego obrońcy Andresa Escobara. W tym samym czasie w Kolumbii następował zmierzch sławnego barona narkotykowego Pablo Escobara. Miłośnika futbolu, właściciela klubu piłkarskiego z Cali, przyjaciela kilku z piłkarzy reprezentacji Kolumbii. Piłkarzy, którzy zgodnie z legendą, uczestniczyli w meczach pokazowych organizowanych dla Escobara podczas odbywania przez niego kary więzienia. Niedługo po powrocie do kraju Andres Escobar został zastrzelony po wyjściu z klubu nocnego. Mówiło się, że za zabójstwem stoją ludzie Pablo Escobara niezadowoleni z występu reprezentacji Kolumbii na mistrzostwach świata. Jak było naprawdę? Przybliża to wyreżyserowany przez Jeffa i Michaela Zimbalistów dokument Dwóch Escobarów.

Jest rok 2001 kiedy drużyna Samoa Amerykańskiego przegrywa 0:31 z Australią w meczu eliminacji do mistrzostw świata w Korei i Japonii. To najwyższa porażka w historii eliminacji, a Samoa ląduje na ostatnim miejscu piłkarskiego rankingu FIFA z mianem najgorszej drużyny w historii piłki nożnej. Gdy poznajemy bliżej drużynę Samoa, rozpoczynają się właśnie eliminacje do mistrzostw świata w 2014 roku w Brazylii. Od siedemnastu lat nie zwyciężyli w żadnym meczu, zdobywając w nich zaledwie dwie bramki przy dwustu dwudziestu dziewięciu straconych. Tylko w ostatnich pięciu meczach stracili dwadzieścia sześć bramek, ale sytuacja ma się odmienić wraz z zakontraktowaniem pochodzącego z Holandii trenera Thomasa Rongena. Początkowo Rongen ma pomagać piłkarzom tylko przez miesiąc, ale na miejscu zaczyna zaprzyjaźniać się z nowymi podopiecznymi i coraz bardziej angażuje się w pracę. A tej nie brakuje. Oprócz szlifowania czysto piłkarskich umiejętności swoich podopiecznych, zmaga się także z ich problemami w życiu codziennym. Wśród zawodników jest między innymi Jaiyah Saelua. To przedstawiciel tzw. Fa'afafine, trzeciej płci specyficznej dla kultury samoańskiej. Jak zakończy się misja trenera Rongena i czy Samoa Amerykańskie zacznie piąć się w górę rankingu FIFA? Na te pytania odpowiada świetny dokument piłkarski Next Goal Wins.

Jest rok 1992 kiedy sześciu utalentowanych piłkarzy – David Beckham, Nicky Butt, Ryan Giggs, Paul Scholes, Gary Neville i Phillip Neville – rozpoczyna występy w młodzieżowej drużynie Manchesteru United. Wkrótce wspólnie zdobywają FA Youth Cup. To angielskie rozgrywki młodzieżowe, w których udział biorą zawodnicy do 18 roku życia. Zwycięstwo w FA Youth Cup jest początkiem ich pełnej sukcesów kariery, której ukoronowaniem jest wygranie z Manchesterem w 1999 roku Ligi Mistrzów po dramatycznym meczu przeciwko Bayernowi Monachium. Wyreżyserowany przez Bena i Gabe'a Turnerów dokument Sześciu wspaniałych z Manchesteru United przybliża sylwetki szóstki przyjaciół, którzy w profesjonalnym futbolu osiągnęli wszystko. W tle ich karier pokazywane są również społeczne i kulturowe zmiany w Wielkiej Brytanii lat 92-99. Twórcy dokumentu przeprowadzili wywiady nie tylko z głównymi bohaterami filmu, ale i z innymi gwiazdami tamtych czasów, m.in. Zinedine'em Zidane'em, Erikiem Cantoną, reżyserem Dannym Boyle'em, ale i z premierem Tonym Blairem.

Polska, koniec roku 1981. Wprowadzony zostaje stan wojenny, przygotowania reprezentacji Polski szykującej się do mistrzostw świata w Hiszpanii zostają utrudnione. Mimo to drużyna prowadzona przez Antoniego Piechniczka wyjeżdża z kraju i rozpoczyna turniej. Początek nie wskazuje powodzenia. Po dwóch bezbramkowych meczach przeciwko Włochom i Kamerunowi, decydującym będzie spotkanie z Peru. To, co nastąpiło potem, jest historią polskiej piłki nożnej. W Hiszpanii zabłysła na dobre piłkarska gwiazda Zbigniewa Bońka, a drużyna Piechniczka wróciła z mundialu jako trzecia drużyna świata. Dokumentalny film w reżyserii Michała Bielawskiego przypomina atmosferę mundialu 1982 oraz jego największe gwiazdy. Jednak głównie skupia się na opowieści o trudnych czasach stanu wojennego, pokazanych między innymi z perspektywy internowanych działaczy Solidarności. W filmie znalazło się miejsce dla ich wspomnień, a także kilku okołomundialowych historii. Między innymi tej o kibicach, którzy zaryzykowali sporo, by na trybunach podczas meczu Polska – ZSRR znalazło się miejsce dla zakazanych w Polsce sztandarów Solidarności. Film Mundial. Gra o wszystko i jego bohaterowie po raz kolejny potwierdzają słowa papieża Jana Pawła II, że „ze wszystkich rzeczy nieważnych, piłka nożna jest najważniejsza”.