Ranking najlepszych filmów o piłce nożnej. Top 10

Po nieudanych kwalifikacjach do mundialu w Niemczech nowym selekcjonerem reprezentacji Anglii zostaje trener drużyny Leeds United, Don Chevie. Jego następcą w Leeds ogłoszony zostaje Brian Clough (Michael Sheen). Zmiana jest tym ciekawsza, że Clough do tej pory krytykował fizyczną i pozbawioną finezji grę Leeds United. Początkowo nic nie wskazuje na to, że Clough odniesie sukces z nową drużyną. Porażka w pierwszym meczu i strata kapitana potęguje problemy. Wkrótce Leeds United zagląda w oczy widmo spadku z pierwszej ligi. Clough wyraźnie nie radzi sobie bez pomocy swojego przyjaciela i długoletniego asystenta: Petera Taylora (Timothy Spall), z którym rozstali się w nie najlepszych stosunkach.

Wyreżyserowany przez Toma Hoopera sportowy film biograficzny Przeklęta liga powstał na motywach powieści pod tym samym tytułem autorstwa Davida Peace'a. Scenariusz do filmu napisał Peter Morgan, specjalista od kina biograficznego, autor scenariuszów do takich filmów jak m.in. Królowa (2006), Ostatni król Szkocji (2006), Frost/Nixon (2008) czy Wyścig (2013). Bohaterem filmu Przeklęta liga jest Brian Clough, trener uważany za największego w historii brytyjskiej piłki. Fabuła filmu nie skupia się jednak na okresie jego pracy z klubem Nottingham Forest, z którym odniósł największe sukcesy. Tematem filmu Przeklęta liga jest burzliwy okres zaledwie 44 dni, które spędził jako trener drużyny Leeds United.

Jan Laguna (Janusz Gajos) przed laty był jednym z najlepszych piłkarzy reprezentacji Polski. Zasłynął między innymi strzeleniem dwóch bramek w meczu przeciwko ZSRR, w którym piłka po jednym z jego silnych strzałów złamała poprzeczkę bramki radzieckiej drużyny. Po zakończeniu kariery Laguna został sędzią piłkarskim, ale też zaczął coraz częściej zaglądać do kieliszka. Ucierpiało na tym nie tylko jego życie zawodowe, ale i prywatne. Pewnego dnia Laguna odkrywa, że był ofiarą manipulacji ze strony jego żony (Małgorzata Pieczyńska) oraz prezesa Powiśla Warszawa, Kmity (Mariusz Dmochowski). Postanawia zemścić się w spektakularny sposób i „wydrukować” ostatnią kolejkę I ligi. Pomoże mu w tym dawny kolega z boiska, Bolo „Łącznik” (Marian Opania).

Piłkarski poker to nie tylko jeden z najlepszych polskich filmów sportowych, ale też jedna z najlepszych polskich komedii obyczajowych w historii. Wyreżyserowany przez Janusza Zaorskiego, pomimo upływu trzydziestu lat od premiery, wciąż wydaje się być tak samo aktualny jak wówczas, nawet jeśli w ostatnich latach znacząco udało się ograniczyć rolę korupcji we współczesnym sporcie. Piłkarski poker, mimo kilku wpadek logicznych i realizacyjnych, wciąż pozostaje ukochanym filmem kibiców piłkarskich, którzy mają nadzieję na to, że w końcu doczekają się kontynuacji. O filmie Piłkarski poker 2 mówi się od czasu do czasu, ale do jego realizacji wciąż daleka droga. W filmie Janusza Zaorskiego wystąpiło wiele postaci związanych z polską piłką nożną, m.in. Kazimierz Górski, Dariusz Szpakowski czy Dariusz Dziekanowski, który wcielił się tu w postać napastnika Powiśla – Dykty.

John Colby (Michael Caine) przed II wojną światową grał profesjonalnie w piłkę w drużynie West Ham United, a także pełnił rolę kapitana reprezentacji Anglii. Po wybuchu wojny trafił do obozu jenieckiego, w którym większość więźniów stanowią żołnierze państw zachodnich. Wśród nich jest kilku innych piłkarzy, którzy zabijają czas grając w piłkę. Poczynaniami amatorskiej drużyny jenieckiej zainteresowany jest niemiecki major Karl von Steiner (Max von Sydow), który proponuje Colby'emu rozegranie towarzyskiego meczu pomiędzy więźniami, a żołnierzami Wehrmachtu. Colby zgadza się pod warunkiem zapewnienia jego piłkarzom lepszych warunków do treningu. Wkrótce spotkanie zaczyna nabierać wymiaru propagandowego. Dla Niemców mecz jest okazją do zaprezentowania swojej potęgi piłkarskiej, dla Aliantów do ucieczki.

Jedną z piłkarskich legend II wojny światowej jest legenda rozegranego w 1942 roku w Kijowie tzw. Meczu Śmierci (The Death Game), w którym po obu stronach boiska stanęły drużyna radzieckich jeńców wojennych złożona głównie z zawodników Dynama Kijów oraz drużyna żołnierzy Luftwaffe. Według tej legendy zawodnicy radzieccy po zwycięstwie zostali rozstrzelani. W rzeczywistości obie drużyny rozegrały ze sobą kilka spotkań, a uczestniczący w nich zawodnicy wrócili do obozów pracy. Ucieczka do zwycięstwa w reżyserii Johna Hustona nie jest jedynym filmem, który zainspirowała ta legenda. W 1963 roku nakręcony został m.in. węgierski film Dwie połowy w piekle. Na planie filmu Hustona spotkało się wiele gwiazd piłki nożnej lat 70., m.in. Pele, Bobby Moore, Osvaldo Ardiles i Kazimierz Deyna. Bramki drużyny Aliantów bronił... Sylvester Stallone.

Niepewny siebie student dziennikarstwa Matt Buckner (Elijah Wood) za pieniądze bierze na siebie winę współlokatora i w efekcie zostaje wyrzucony z uniwersytetu Harvarda. Postanawia odwiedzić mieszkającą w Londynie siostrę. Na miejscu poznaje młodszego brata jej męża, Pete'a (Charlie Hunham). To lider ekipy kibiców, tzw. Green Street Elite. Pete traktuje go z dystansem, jak każdego Amerykanina, który nie ma pojęcia o piłce nożnej. Mimo to zaczyna zabierać go na mecze i szybko się z nim zaprzyjaźnia. Początkowo Matt nie odnajduje się w świecie kibiców, którego nieodłącznym elementem są bójki z kibicami przeciwnych drużyn. Z czasem jednak nabiera pewności siebie i zaczyna być akceptowany przez innych członków Green Street Elite.

Wyreżyserowany przez Lexi Alexander film Hooligans podejmuje temat piłki nożnej od strony jej kibiców. Krytykowany przez jednych za powielanie stereotypów dotyczących angielskich kibiców, chwalony przez drugich jako emocjonujący obraz pokolenia piłkarskich Hoolsów, w świat których wprowadzany jest niewinny i niedoświadczony amerykański student dziennikarstwa. W filmie Hooligans po raz pierwszy zabłysła gwiazda Charliego Hunhama, który wcielił się tu w postać charyzmatycznego lidera kibiców drużyny West Ham United. W pamięci szczególnie zostaje finałowa scena filmu, w której usłyszeć można utwór „One Blood” w wykonaniu Terence'a Jaya.

Sing „Stalowa Noga” (Stephen Chow) to mistrz kung fu z klasztoru Shaolin, który bez powodzenia próbuje dotrzeć ze swoimi naukami do jak najszerszych rzesz społeczeństwa. Poznany przez niego Fung „Złota Noga” (Man Tat Ng) był w przeszłości gwiazdą futbolu, jednak jego karierę przerwała zdrada ze strony przyjaciela, którą opłacił kontuzją. Obaj postanawiają założyć drużynę piłkarską, dzięki której Sing będzie mógł w końcu wypromować propagowane przez siebie idee. Pomocny w tym ma być udział w turnieju piłkarskim organizowanym przez wielką korporację. Ambitne plany napotykają jednak pierwsze trudności, gdy drużyna Singa i Funga ma kłopot ze znalezieniem zawodników. Wtedy z pomocą przychodzą Singowi jego przyjaciele z klasztoru Shaolin. Problem w tym, że żaden z nich nie potrafi grać w piłkę.

Wyreżyserowana przez Stephena Chowa komedia Shaolin Soccer to prawdopodobnie najbardziej absurdalny film o piłce nożnej, jaki kiedykolwiek powstał. Pełna spektakularnych i nie mających nic wspólnego z prawami fizyki popisów kung fu akcja filmu zapewnia świetną zabawę dla widzów, którym nieobce jest surrealistyczne poczucie humoru tak charakterystyczne dla kina Stephena Chowa. Shaolin Soccer to dziś produkcja kultowa, która zdobyła wiele nagród, m.in. Hong Kong Film Award dla najlepszego filmu. Film Chowa był swego czasu najbardziej kasowym filmem w historii Hong Kongu. Jego rekord pobił dopiero inny film Chowa: Kung Fu Szał.