Najlepsze komedie familijne. Ranking Top 10

Grupę nastolatków mieszkających w niewielkim nadmorskim miasteczku Astoria i tworzących paczkę przyjaciół zwanych „The Goonies” czeka przymusowa rozłąka. Miasteczko ma zostać zrównane z ziemią, a na jego miejscu ma stanąć country club. Mieszkające tu rodziny szykują się do przeprowadzek, a małolaty podejmują próbę uratowania rodzinnych domów, które kochają. Jeśli ich rodzice wykupią ziemię na własność, prace nad country clubem zostaną wstrzymane. Nadzieję na wystarczający zastrzyk gotówki daje odnaleziona na strychu jednego z mieszkań mapa do ukrytego w pobliżu pirackiego skarbu.

Znany również pod, nomem omen, pirackimi tytułami: Postrzeleńcy i Gagatki – Goonies to kino nowej przygody w najlepszym tego określenia wydaniu. Wymyślony przez Stevena Spielberga, napisany przez Chrisa Columbusa i wyreżyserowany przez Richarda Donnera film oferuje nie tylko dużą dawkę humoru, ale i szaloną przygodę z poszukiwaniem skarbu w tle. Na tropie bogactwa są nie tylko tytułowi Goonies, ale również banda złożona z członków rodziny Fratelli, kierowana przez bezwzględną matkę (Anne Ramsey). Goonies to jeden z ukochanych filmów dzisiejszych 30- i 40-latków, który nie bez przyczyny doczekał się miana kultowego.

Rodzina McCallisterów szykuje się do spędzenia Bożego Narodzenia w Paryżu. W rozgardiaszu, który panuje w dniu wylotu, wszyscy zapominają o kilkuletnim Kevinie (Macaulay Culkin). Gdy jego rodzice orientują się, że syn został w domu, są już w Paryżu. Postanawiają jak najszybciej wrócić do Stanów. Tymczasem Kevin nie tęskni za rodziną. W końcu ma święty spokój i może robić, co tylko chce. Wolność od problemów nie trwa jednak długo. Domem McCallisterów interesuje się dwójka bandytów (Joe Pesci, Daniel Stern), którzy okradają domy pozostawione przez mieszkańców na święta.

Nie ulega wątpliwości, że święta Bożego Narodzenia nie mogą się obyć bez wigilii, prezentów, Szklanej pułapki i właśnie Kevina samego w domu. Gdy jednego roku film nie znalazł się w programie telewizyjnym, zawiedzeni widzowie masowo podpisywali petycję o przywrócenie Kevina na ekrany. Film Chrisa Columbusa (to nazwisko pojawi się jeszcze w tym zestawieniu) to nie tylko świetny film świąteczny, ale też świetna komedia. Zilustrowany muzycznie przez samego Johna Williamsa, zapewnia dobry humor i wiele okazji do śmiechu. Oblężenie domu Kevina i jego obrona przeszły na stałe do historii kina.

Daniel Hillard (Robin Williams) to oddany ojciec dla trójki swoich dzieci. Praca aktora nie zapewnia mu jednak stabilności finansowej, co jest powodem częstych kłótni z żoną Mirandą (Sally Field). Gdy Daniel nie przyjmuje kolejnego zlecenia, Miranda ma już tego wszystko dość. Kobieta wnosi o rozwód. Dopóki Daniel nie znajdzie stałej pracy, opieka nad dziećmi zostaje przyznana przez sąd matce. Mężczyzna korzysta z okazji, by być bliżej swoich dzieci. Odpowiada na ogłoszenie żony, która szuka gospodyni. Zgłasza się w przebraniu pani Eufegenii Doubtfire i dostaje pracę.

Choć film, zgadnijcie, Chrisa Columbusa spotkał się z mieszanymi opiniami krytyków, widzowie pokochali go niemal od razu. Nakręcony zaledwie za 25 milionów dolarów zarobił w kinach blisko 450 milionów. Tym samym został drugim najbardziej dochodowym filmem 1993 roku na świecie. Popularność zapewniła mu nie tylko nagrodzona Złotym Globem brawurowa rola Robina Williamsa, ale i niezapomniana charakteryzacja, za którą Pani Doubtfire została nagrodzona Oscarem. Film otrzymał również Złoty Glob dla najlepszego musicalu lub komedii, a po latach został umieszczony na liście 100 najzabawniejszych amerykańskich filmów, sporządzonej z okazji stulecia kina przez Amerykański Instytut Filmowy.

Mollie (Kirstie Alley) to nowojorska księgowa wplątana w romans ze swoim szefem. Żonatym kobieciarzem i ojcem dwójki dzieci Albertem (George Segal). Kiedy zachodzi z nim w ciążę, szybko odkrywa, że Albert nie zamierza zostawiać dla niej rodziny. Kobieta decyduje się na samotne macierzyństwo. W dniu porodu Mollie zawozi na porodówkę pogodny taksówkarz James Ubriacco (John Travolta). Na świat przychodzi mały Mikey, a James zostaje stałym gościem w domu Mollie. Opiekuje się chłopcem, gdy zachodzi taka potrzeba. Wkrótce zakochuje się w Mollie.

Zanim John Travolta i Bruce Willis spotkali się na ekranie w Pulp Fiction Quentina Tarantino, obaj „wystąpili” też w I kto to mówi. Bruce Willis użyczył swojego głosu małemu Mikeyowi, który zza ekranu komentuje wszystkie wydarzenia w życiu swoim i mamy. Romantyczna komedia wyreżyserowana przez Amy Heckerling spodobała się widzom, a dla Travolty była chwilowym powrotem na aktorski szczyt. Podobnie jak w przypadku Pani Doubtfire także I kto to mówi nie przypadł zbytnio do gustu krytykom. Widzowie uważali inaczej, a film Heckerling został czwartym najbardziej dochodowym filmem 1989 roku. W kolejnych latach powstały dwie następne części, ale nie cieszyły się już takim powodzeniem. Od lat mówi się też o reboocie serii, ale nadal nie są znane żadne konkrety.

Osierocona świnka Babe (w jej „rolę” wcieliło się aż 48 świnek) trafia na farmę Arthura Hoggetta (James Cromwell), gdzie wychowuje się razem z psem pasterskim Reksem i jego szczeniakami. Na farmie uczy się tego, że aby przeżyć, trzeba udowodnić właścicielowi, że jest się użytecznym. Kiedy Babe nieomal nie zostaje wybrana jako główna atrakcja świątecznego obiadu, postanawia działać. Wychowująca się od małego razem z psami, Babe świetnie radzi sobie z pilnowaniem stada owiec. Chce za wszelką cenę pokazać panu Hoggettowi, że nadaje się na pierwszą w historii świnkę pasterską.

Australijsko-amerykański komediodramat Babe – świnka z klasą to ekranizacja powieści The Sheep-Pig autorstwa Dicka Kinga-Smitha. Przygotowania do realizacji filmu trwały siedem lat. Głównym wyzwaniem było realistyczne pokazanie mówiących zwierząt. Za kamerą stanął Chris Noonan, choć duży wpływ na film miał jego producent George Miller. Ostateczny rezultat przeszedł oczekiwania wszystkich. Film został nominowany do Oscara w aż siedmiu kategoriach, w tym dla najlepszego filmu roku. Otrzymał też Złoty Glob dla najlepszej komedii lub musicalu. Przyczynił się również do popularyzacji wegetarianizmu. W 1998 roku nakręcona została jego kontynuacja: Babe – świnka w mieście.