Z ukochanym ojcem łączyła ją wyjątkowa więź. Elżbieta II tylko raz mu się sprzeciwiła

Jerzy VI i jego starsza córka, którą pieszczotliwie nazywał Lilibet, mieli wyjątkową i silną więź. „Lilibet jest moją dumą. Małgorzata jest moją radością”, zwykł mawiać monarcha. Mężczyzna objął tron, kiedy Elżbieta miała zaledwie 10 lat i od tego momentu sumiennie przygotowywał pierworodną pociechę do roli monarchini, która czekała ją w przyszłości. Lilibet, dotychczas posłuszna, tylko raz sprzeciwiła się swojemu ojcu... W kwestii miłości.

Albert, książę Yorku, został królem

Książę Yorku, hrabia Inverness i baron Killarney, Albert Fryderyk Artur Jerzy Windsor, nie raz reprezentował brytyjską rodzinę królewską podczas oficjalnych podróży i różnych uroczystości. Nie lubił jednak tych zajęć i najchętniej nie ruszałby się z Royal Lodge, gdzie mieszkał wraz z żoną, Elżbietą Bowes-Lyon i dwiema córkami: Elżbietą i Małgorzatą. Tylko w ich towarzystwie czuł się naprawdę dobrze i nigdy nie chciał zasiadać na tronie. Jednak jego los odmienił się całkowicie 11 grudnia 1936 roku. Tego dnia król Edward VIII, starszy brat Alberta, abdykował na rzecz swojego młodszego brata.

Książę Albert był całkowicie nieprzygotowany, żeby zostać królem. Nie miał styczności z państwowymi dokumentami, nie znosił oficjalnych wystąpień... Dzień przed abdykacją króla Edwarda VIII odwiedził matkę, o czym napisał w swoim dzienniku: „Kiedy powiedziałem jej, co się stało, załamałem się i rozpłakałem jak dziecko”. Zasiadając na tronie przyjął imię Jerzego VI. Od tego momentu sumiennie przyuczał swoją starszą córkę, Elżbietę, do roli monarchini i późniejszego przejęcia jego obowiązków. Wszyscy królewscy biografowie podkreślają, że od momentu narodzin Lilibet łączyła ją wyjątkowa więź z ojcem. Przygotowywanie do objęcia tronu przez księżniczkę dodatkowo umocniło ich relację. „Lilibet jest moją dumą. Małgorzata jest moją radością”, powtarzał Jerzy VI i powierzał pierworodnej coraz więcej reprezentacyjnych obowiązków, z których ona doskonale się wywiązywała.

Czytaj też: Pierścionek zaręczynowy księżnej Camilli to rodzinna pamiątka Windsorów. Jakie skrywa tajemnice?

Król Jerzy VI z żoną Elżbietą Bowes-Lyon i córką księżniczką Elżbietą, maj 1926 rok

Król Jerzy VI z żoną Elżbietą Bowes-Lyon i córkami: księżniczką Elżbietą i księżniczką Małgorzatą, 1937 rok

Król Jerzy VI z żoną Elżbietą Bowes-Lyon i córką księżniczką Elżbietą, 1937 rok

Księżniczka Elżbieta tylko raz sprzeciwiła się ojcu

W wieku 18 lat księżniczkę Elżbietę mianowano doradcą stanu. Dzięki temu miała władzę, by reprezentować Wielką Brytanię pod nieobecność swojego ojca. Dwa lata później wybrała się w pierwszą królewską podróż z rodzicami do Afryki Południowej. Król i króla mieli nadzieję, że pozwoli to młodej księżniczce zapomnieć o ukochanym, który według nich był „pretensjonalnym, źle wychowanym, hałaśliwym młodzieńcem z sześcioma funtami na bankowym koncie i pożałowania godną garderobą". Tym niegodnym królewskiej córki jegomościem był oczywiście... Filip Mountbatten.

Według ustaleń biografów dzisiejsza monarchini tylko raz sprzeciwiła się woli swojego ojca, właśnie w kwestii wyboru małżonka. Król Jerzy VI chciał, by jego córka poślubiła potomka earla lub syna diuka, lecz Elżbieta pozostawała nieugięta przy swojej decyzji. 20 listopada 1947 roku poślubiła ukochanego, a jej rodzice ostatecznie pogodzili się z wyborem księżniczki i zaakceptowali Filipa jako swojego zięcia.

Zobacz także: Wielka Brytania. Książę Harry postanowił ocenzurować autobiografię. Nie chce, by ludzie się od niego odwrócili

Król Jerzy VI z córką księżniczką Elżbietą, 1946 rok

Przed trumną ojca złożyła ostatni pokłon w swoim życiu

Stan zdrowia króla Jerzego VI gwałtownie pogorszył się po wojnie. Latem 1951 roku u monarchy zdiagnozowano nowotwór płuc i gardła. Ojciec księżniczki Elżbiety przeszedł operację usunięcia lewego płuca i nerwu krtani, a większość reprezentacyjnych obowiązków spadła na nią. Córka władcy wciąż jednak miała nadzieję, że jej tata wróci do zdrowia. W styczniu 1952 roku wraz z mężem wyjechała w oficjalną podróż w zastępstwie króla po krajach Wspólnoty Narodów. Wygłosiła 157 przemówień, uczestniczyła w prawie dwustu przyjęciach i balach, odwiedziła 15 państw.

Gdy księżniczka Elżbieta przebywała w środkowej Kenii, w hotelu Treetops, dotarła do niej wiadomość o śmierci ojca. Jako pierwszy dowiedział się o niej książę Filip od lokalnego reportera i natychmiast poinformował żonę. Król Jerzy VI zmarł we śnie na zator w pałacu Sandringham. Miał zaledwie 56 lat. Po usłyszeniu tragicznej wiadomości córka monarchy i książę Filip natychmiast wrócili do Londynu. 7 lutego 1952 roku księżniczka Elżbieta została ogłoszona królową. Czekało ją teraz trudne zadanie: objęcie tronu, do którego przez 15 lat przygotowywał ją król Jerzy VI oraz poradzenie sobie z bólem i żalem po stracie ukochanego ojca. Według królewskich biografów dzisiejsza monarchini nigdy nie wybaczyła sobie, że nie było jej przy nim, kiedy umierał...

15 lutego 1952 roku odbył się pogrzeb króla Jerzego VI. Przed trumną ukochanego ojca świeżo upieczona królowa Elżbieta II złożyła ostatni w swoim życiu ukłon. Pod koniec swojego życia monarchini prawie nie mówiła o zmarłym tacie. Przestrzegała jednak tradycji, które zapoczątkowała jego przedwczesna śmierć. Każdy z członków brytyjskiej rodziny królewskiej podróżuje zawsze z jednym czarnym strojem w swoim bagażu, na wypadek śmierci kogoś ważnego. Zaś ozdoby świąteczne w Pałacu Buckingham pozostają aż do 6 lutego, czyli rocznicy śmierci króla Jerzego VI. Władczyni zmarła 8 września 2022 roku. Została pochowana obok swoich najbliższych: ojca, matki i męża.

Czytaj również: Wielka Brytania. Przyczyna śmierci królowej Elżbiety II: Oficjalny dokument ujawnił prawdę

Pogrzeb króla Jerzego VI, 1952 rok

Królowa Elżbieta II, 6.02.2022