Hiszpański pisarz, Arturo Pérez-Reverte, odmówił współpracy z Romanem Polańskim przy scenariuszu do Dziewiątych wrót. Film powstał na podstawie powieści Klub Dumasa. Pisarz opowiada o tym w wywiadzie dla dwutygodnika VIVA! W Polsce właśnie ukazała się jego powieść szpiegowska z lat wojny domowej w Hiszpanii, Eva.
To Klub Dumasa pierwszy dał Panu wolność?
Wcześniej była Szachownica flamandzka, też bardzo popularna. Ale dopiero przy Klubie Dumasa poczułem, że moje życie się zmieniło i byłem bardzo szczęśliwy. Wtedy jeszcze byłem dosyć naiwnym pisarzem, nie znałem tych wszystkich warsztatowych tricków. Teraz być może jestem lepszym pisarzem, bardziej profesjonalnym, ale wspominam i tęsknię za swoją naiwnością, gdy pisałem pierwsze książki. Wtedy jedyną osobą, która chciałem uszczęśliwić byłem ja sam. Dziś muszę uszczęśliwiać czytelników 45 krajów. To bardzo przyjemne, ale to wielka odpowiedzialność.
Roman Polański sfilmował Klub Dumas. Jak się Wam współpracowało?
Gdy podjął się robienia filmu Dziewiąte wrota, zapytał mnie, czy mógłbym pomóc. Powiedziałem: „Nie. To jest twój film. To jest moja opowieść, ale twój film. Ty jesteś czytelnikiem i zrobisz film tak, jak przeczytałeś książkę”. Z grzeczności poszedłem na dwa dni na plan zdjęciowy. Wspaniale było obserwować go przy pracy. Nigdy nie widziałem, żeby ktoś był tak szanowany przez ekipę. Gdy okazało się, że pod koniec zdjęć zabrakło pieniędzy, stanął przed ludźmi i powiedział:„Słuchajcie, mamy jeszcze dwa dni kręcenia, ale nie mogę wam więcej zapłacić”. I wszyscy pracowali za darmo! Każdy, kto zna kino i realia kręcenia filmów, wie, że to jest niewiarygodne. I to jest Polański.
A jak film?
To nie jest moja opowieść, ale podobał mi się. Zarobił dużo pieniędzy – nie dla mnie, dla producentów.
O tym, ile ma milionów, czego uczy go śmierć i dlaczego Arturo Pérez-Reverte kocha samotne rejsy po morzu – w najnowszym dwutygodniku VIVA! Na rynku od 4 kwietnia 2019.
