Wieczorem 15 kwietnia 2019 roku, od ognia na poddaszu, zaczął się wielki pożar katedry Notre Dame. Ta architektoniczna perełka, znajdująca się w sercu Paryża, to znana na całym świecie atrakcja turystyczna. Wzniesiono ją na wyspie na Sekwanie (Île de la Cité), na miejscu dwóch kościołów z IX wieku. Budowa Notre Dame de Paris trwała ponad 180 lat…
Historia katedry Notre-Dame
Katedra znana jest przede wszystkim z powieści Victora Hugo Dzwonnika z Notre Dame i to jemu należy podziękować za możliwość podziwiania tego pięknego miejsca po dziś dzień. Dzieło Hugo było oznaką wielkiej miłości do zabytku. Podczas wielkiej rewolucji francuskiej Maximilien de Robespierre zagroził zburzeniem tego miejsca, ale Paryżanie nie chcieli do tego dopuścić i byli gotowi zapłacić łapówkę „na potrzeby wszystkich rewolucji, które mogłyby się zdarzyć w innych krajach”. Robespierre pozostawił budynek, ale nakazał usunąć ozdobne posągi.
Zaledwie dziesięć lat po opublikowaniu Dzwonnika z Notre Dame rozpoczęła się rekonstrukcja katedry, i oprócz powrotu do pierwotnego wyglądu, ozdobiono ją słynnymi chimerami.
Budowa katedry trwała prawie dwa stulecia, co miało swoje korzyści. Na samym początku we francuskiej architekturze dominował styl romański, ale w trakcie budowy został zastąpiony przez gotyk. Dzięki temu Notre Dame pochłonęła to, co najlepsze z dwóch epok, i zaowocowało to jej wyjątkowym wyglądem. Inną ciekawostką ukrytą w projekcie katedry jest to, że wewnątrz nie ma ani jednej ściany! Zastępują je kolumny połączone łukami, a pomieszczenia są oddzielone od siebie witrażami.
Zakładano, że Notre Dame będzie tak dużym miejscem, że pomieści wszystkich mieszkańców Paryża, których w tamtym czasie było około dziesięciu tysięcy. Rzeczywiście, katedra jest ogromna – w środkowej nawie można pomieścić dwunastopiętrowy dom. Katedrę zwiedza rocznie 14 mln osób.
