Jego utwory, takie jak "Blue Velvet" czy "Roses Are Red" znają miliony ludzi na całym świecie. A jednak Bobby Vinton najbardziej zapadł w pamięci Polonii w Stanach Zjednoczonych, kiedy światło dzienne ujrzał utwór "Moja Droga Ja Cię Kocham" w części napisany po polsku. Vinton został okrzyknięty "Polskim Księciem", a jego koncerty były oblegane przez Polaków mieszkających za oceanem.
Kim jest Bobby Vinton?
Bobby Vinton urodził się w Canonsburgu w Pensylwanii. Jego rodzice mieli polsko-litewskie korzenie, więc język polski w jakiś sposób był mu znany. Karierę muzyczną zaczynał w wieku 16 lat. Wówczas grał na saksofonie, trąbce i perkusji. Wiedział, że muzyka to coś, co chce robić w przyszłości. Kiedy jeden z kontaktów z wytwórnią nie wypalił, sam wypromował swój utwór "Roes Are Red", który znalazł się na szczycie Billboard Hot 100. Największym jego hitem była jednak piosenka "Blue Velvet".
ZOBACZ TEŻ: Syn Joanny Racewicz nie pamięta ojca, mama jest jego najlepszą przyjaciółką. Igor Janeczek skończył 16 lat
Polski książę w Stanach Zjednoczonych
Kiedy wydawało się, że świetność wokalisty już dawno minęła, powstała piosenka "My Melody Of Love", zwana również "Moja Droga Ja Cię Kocham". Była ona napisana w części po polsku, co było pomysłem matki Bobbiego. Okazało się to strzałem w dziesiątkę, bowiem utwór pokochała Polonia w USA. Kiedy utwór ujrzał światło dzienne w 1974 roku, Polacy mieszkający za oceanem całkowicie oszaleli. Bobby Vinton zyskał nawet przydomek "Polskiego Księcia". Hit dotarł również do Polski i po dziś dzień puszczany jest na tradycyjnych weselach. Jedną z osób, która go wykonała, był nawet sam Zbigniew Wodecki.
"Irlandczycy, Włosi, Latynosi widzieli w 'My Melody Of Love' deklarację dumy ze swojego dziedzictwa" - pisał Bobby w swojej biografii.
Piosenka przyniosła mu na pewien czas ogromną popularność w USA, gdzie bilety na jego koncerty wykupowane były głównie przez Polaków. W sumie wydał około 38 albumów. Teraz ma 89 lat i choć zakończył już karierę muzyczną, wciąż jest aktywny zawodowo.
Bobby Vinton, Chicago, 1979 rok
