Wybitny ilustrator i utalentowany malarz. Alfons Mucha przez niemal całe swoje życie mieszkał za granicą, ale zawsze związany był z ukochaną ojczyzną – Czechami. Twierdził, że w czeskiej sztuce tkwią korzenie jego prac. Odkryj niezwykłą twórczość Alfonsa Muchy, którego prace są znane na całym świecie i można je znaleźć na wielu przedmiotach codziennego użytku.
ZOBACZ TEŻ: Robbie Williams organizuje pierwszą wystawę swoich dzieł malarskich
Alfons Mucha - dzieciństwo
Latem 1860 roku, na południu Moraw, w miejscowości Ivančice, przyszedł na świat Alfons Maria Mucha. Od najmłodszych lat przyciągała go sztuka - rysował na wszystkim co wpadło mu w ręce, niezależnie od rodzaju powierzchni. Nie był wzorowym uczniem i nie przykładał się do nauki, co poskutkowało wyrzuceniem go ze szkoły. Niezrażony tym wydarzeniem oraz odrzuceniem jego aplikacji do Akademii Sztuk Pięknych w Pradze, która była skostniałą i ograniczoną uczelnią, Alfons postanowił mimo wszystko malować i uparcie dążył do celu. Mimo niezadowolenia rodziców, którzy planowali dla niego inną karierę, młody Alfons w wieku dziewiętnastu lat otrzymał pierwszą pracę jako twórca scenografii w wiedeńskim teatrze. Ze stanowiska pomocnika kamieniarza szybko awansował na realizatora własnoręcznie wykonanych dekoracji sal balowych. Alfons Mucha, mimo przeciwności losu, dążył do rozwoju kariery artystycznej.
Alfons Mucha – czasy studenckie i początki kariery
Ten wielki artysta przez całe swoje życie wierzył w przeznaczenie. Sam przyznawał, że największy wpływ na jego los miały trzy wydarzenia – pierwszym było ujrzenie dzieła malarza Johanna Umlaufa w morawskim kościele w Uście i spotkanie z samym artystą. Dzięki rozmowie z nim Alfons uświadomił sobie, że w przyszłości również chce stać się cenionym artystą. Kolejnym wydarzaniem było przypadkowe spotkanie z hrabią Khuen-Belassim, który został jego mecenasem i opłacał jego naukę za granicą. Natomiast trzecim było wykonanie afiszu dla słynnej aktorki Sarah Bernhardt. To właśnie zamówienie przyniosło artyście sławę i bogactwo.
Dzięki pomocy finansowej swojego mecenasa, Alfons Mucha rozpoczął naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium i ukończył ją w zawrotnym tempie – jego praca egzaminacyjna była tak dobra, że dostał się bezpośrednio na trzeci rok studiów! Jesienią 1887 roku, w wieku 27 lat, Alfons udał się do Paryża, gdzie kontynuował naukę na Académie Julian, na której dobrze sobie radził i wygrywał akademickie konkursy. W 1889 roku dotychczasowy mecenas Alfonsa wstrzymał pomoc finansową, przez co Mucha z dnia na dzień dołączył do szeregów biednych, paryskich artystów. Początkowo zarabiał niewielkie pieniądze jako ilustrator książek dla dzieci i tygodników, jednak powoli, dzięki ciężkiej pracy, jego pozycja na rynku sztuki ugruntowała się. Mieszkanie w bliskim sąsiedztwie akademii spowodowało, że Mucha znalazł się w centrum artystycznego świata, dzięki czemu poznał wielu wybitnych artystów. Przyjaźnił się z Paulem Gauguinem, pisarzem Augustem Strindbergiem oraz Augustem Rodinem.
Alfons Mucha - rozwój kariery
Przełomowym momentem w karierze Alfonsa Muchy było stworzenie afiszu do sztuki “Gismonda” w 1894 roku. Grała w niej Sarah Bernhart, będąca w tamtym czasie u szczytu kariery. Aktorka była zachwycona pracą Alfonsa do tego stopnia, że podpisała z artystą sześcioletni kontrakt, który stał się jego przepustką do światowej sławy. W tym okresie w Paryżu zorganizowano dwie indywidualne wystawy dzieł Alfonsa - jedną w Galerie de la Bodinière i w Salonie Stu w galerii La Plume. W 1900 roku Mucha wziął udział w paryskiej wystawie światowej.
Alfons Mucha – nie tylko malarz i grafik
Alfons Mucha był nie tylko genialnym ilustratorem, twórcą reklam i plakatów. Artysta dał się też poznać jako znakomity projektant biżuterii w czasie jego współpracy z salonem Fouqueta, ale także jako twórca dekoracji, kostiumów i rzeźb. Za rzeźbę “Natura” na światowej wystawie w Paryżu w 1900 roku otrzymał brązowy medal. Mucha współpracował z wieloma firmami, między innymi z ciastkarskim koncernem Lefèvre-Utile oraz firmą Job, która produkowała bibułki papierosowe oraz z z marką Nestlè.
Alfons Mucha podbija Amerykę i serca
W 1904 roku sławny już w Europie artysta sztuki zdobniczej wyruszył na podbój Ameryki, gdzie zatrzymał się w Nowym Jorku. Otrzymał tam posadę w chicagowskim Instytucie Sztuki. Po utracie majątku artysta potrzebował dochodowych zamówień, a Ameryka mu to umożliwiła. Rok 1906 to także czas zmian w jego życiu prywatnym – Alfons ożenił się z młodą Czeszką - Marią Chytilovà, zdrobniale Maruška. Poznali się, kiedy Maruška zgłosiła się do jego pracowni na lekcje rysunku i została w życiu Muchy już na zawsze. Artysta sam zaprojektował pierścionek zaręczynowy. Po kilkunastu latach artysta wraz z żoną i córką Jaroslavą przenieśli się do Czech, gdzie w 1915 roku przyszedł na świat ich syn - Jiři.
Twórczość Alfonsa Muchy
Ogromnym marzeniem Muchy było stworzenie Epopei słowiańskiej, która była cyklem dwudziestu monumentalnych płócien przedstawiających historię Słowian, głównie Czechów. W tym okresie nastąpiła zmiana techniki i stylu – zaczął malować temperą jajową i olejem. Praca była wyrazem jego silnej więzi, która łączyła artystę z ojczyzną. Dzieło jednak nie zostało zbyt dobrze przyjęte przez rodaków, którzy postrzegali Alfonsa Muchę bardziej jako Francuza niż Czecha. Styl Muchy powstał na drodze ewolucji z tworzonych na zlecenie ilustracji do książek, kalendarzy i różnych czasopism. Okres między 1893, a 1903 rokiem to czas, kiedy powstały najważniejsze dzieła artysty. Cechami charakterystycznymi jego stylu są pięknie wystylizowane postacie kobiet, które często są otoczone kwiatami, arabeskami i różnymi symbolami. Mucha jest znany z miękkiej, płynnej linii, ciepłych kolorów i mistrzowskich połączeń motywów bizantyjskich ze współczesnymi. Jego prace znajdowały się nie tylko na afiszach teatralnych, ale także na pocztówkach, broszurach, a nawet na pudełkach z herbatnikami. Dzieła Alfonsa Muchy można było znaleźć prawie na wszystkim!
Alfons Mucha wraz z rodziną byli bardzo szczęśliwi w ukochanej ojczyźnie. Jednak szczęście nie trwało długo. Kiedy w 1939 roku armia niemiecka wkroczyła na teren Czechosłowacji. 79-letni artysta czynnie działał dla praskiej społeczności żydowskiej i jako jeden z pierwszych mieszkańców Pragi był przesłuchiwany przez Gestapo. 15 lipca zmarł z powodu choroby. Na jego pogrzebie, mimo zakazu niemieckich władz, przyszły setki tysięcy osób. Jego ostatnie, niedokończone dzieło to tryptyk Wiek rozumu, Wiek mądrości i Wiek miłości. Prace Alfonsa Muchy są nieśmiertelne, ponadczasowe i rozpoznawalne na całym świecie. Które dzieło Alfonsa Muchy jest Waszym ulubionym?
