Omal nie zniszczyła Windsorów, zmarła w zapomnieniu. Smutny los Wallis Simpson

Niektórzy widzieli w niej żadną władzy femme fatale. Inni silną, niezależną i inteligentną kobietę. Jeszcze inni pragmatyczną i sprytną osobę na miarę swoich czasów. Była księżną, kochanką, aktorką. Wallis Simpson z dnia na dzień znalazła się na ustach Wielkiej Brytanii i nazywano ją najbardziej znienawidzoną kobietą w królestwie oraz autorką największego skandalu obyczajowego XX wieku. Dla niej król Edward VIII abdykował z angielskiego tronu. Mimo że on nazywał ją „kobietą bez wad”, arystokracja była przekonana, że interesują ją tylko tytuły i pieniądze Edwarda. „Mamy tu do czynienia z kobietą najgorszego gatunku”, pisała o niej w swoich pamiętnikach posłanka Nancy Astor. Jej pojawienie się w życiu przyszłego wówczas króla wywołało niemałą sensację, ale nie tylko dlatego, że była Amerykanką i rozwódką. Część biografów podejrzewało, że Wallis Simpson była hermafrodytą. Jej ambicje doprowadziły do jednego z największych kryzysów w dziejach brytyjskiej monarchii. Choć wiodła bajkowe życie, jej ostatnie dni naznaczone były samotnością i cierpieniem...

Ostatnie dni życia Wallis Simpson

Dwa lata przed śmiercią Edwarda, królowa Elżbieta II wydała zgodę na pochowanie jego szczątków i Wallis na królewskim cmentarzy w ogrodach Frogmore House, gdzie od 1928 roku chowano wielu członków brytyjskiej rodziny królewskiej. Według autorki książki Ta kobieta: Wallis Simpson, po śmierci księcia Windsoru, to właśnie samotność napawała Wallis największym przerażeniem. „Jej wszelkie nadzieje na powrót do rodziny królewskiej po śmierci księcia prysły, kiedy stało się jasne, że żaden z przedstawicieli panującej dynastii nie ma zamiaru towarzyszyć jej w drodze na lotnisko – brytyjska prasa oczywiście nie omieszkała tego skomentować. Wallis, wciąż w eleganckim jedwabnym stroju żałobnym od Givenchy, idąca samotnie po płycie lotniska do samolotu, który miał zabrać ją z powrotem do Paryża – oto obraz, jaki zachowało w pamięci wielu Brytyjczyków, którzy widzieli ją wtedy po raz ostatni”.

Co ciekawe, Wallis Simpson po raz ostatni odwiedziła Anglię w 1973 roku. Odwiedziła grób męża, wypiła herbatkę z królową w Windsorze i wróciła do Paryża. Przez to, że wykluczono ją z rodziny królewskiej, czuła się osamotniona i szybko popadła w otępienie: „Rok po śmierci księcia Wallis znalazła się w szpitalu ze złamanym stawem biodrowym. Gdy wracała do zdrowia w szpitalu, upadła jeszcze raz, podobno podczas demonstrowania charlestona zakłopotanej pielęgniarce. Kilka miesięcy po wyjściu ze szpitala wywróciła się po raz trzeci, uderzając o wannę, i złamała sobie kilka żeber. Pielęgniarki odnotowały, że była zdezorientowana i otępiała, zadawała raz po raz te same pytania. Przyjaciele zauważali, że mówi o przeszłości, jakby książę nadal żył, nawet błaga go o to, aby nie abdykował”, wspomina ostatnie chwile życia Wallis Simpson Anne Sebba.

Niestety pod koniec 1975 roku Wallis znów powróciła do szpitala, tym razem z pękniętym wrzodem lub chorobą Leśniowskiego-Crohna, a niektóre źródła mówią o jednym i drugim schorzeniu. Po kilku miesiącach w szpitalu powróciła do domu, by znów wyglądować w ośrodku. „Trudno nie podejrzewać, że chciała umrzeć i bała się teraz życia, lecz – według młodego lekarza, który zajmował się nią wtedy w szpitalu – mimo otępienia nadal wyglądała nienagannie, włosy miała starannie ufryzowane i kruczoczarne, a wargi pomalowane czerwoną szminką, wszystko dzięki zabiegom fryzjera i kosmetyczki”.

Wallis Simpson żyła jeszcze przez dekadę. Większość dnia spędzała na wózku inwalidzkim, miewała tylko sporadyczne jasności umysłu. Pod koniec życia była niewidoma, nie mogła mówić ani przełykać, ale jak pisze Anna Sebba „w jej oczach podobno raz na jakiś czas rozbłyskiwało życie”. Wallis Simspon zmarła w wieku 90 lat 24 kwietnia 1986 roku. Sekcji zwłok nie przeprowadzono. Na pogrzebie pojawiło się prawie 200 osób, w tym królowa Elżbieta II i Królowa Matka. Czy faktycznie była dla rodziny królewskiej tak wielką przeszkodą? Co sprawiło, że w ostatnich chwilach życia była pozostawiona sama sobie? Oto nieznane, mroczne oblicze Wallis Simpson.

Czytaj też: Rozpustne monarchinie na tronie. Rosyjskie caryce, które nie grzeszyły pruderyjnością

Wallis Simpson - czy żona króla Edwarda VIII była kobietą?

Zarówno w filmie Jak zostać królem, jak i w serialu The Crown Wallis Simpson pokazano ją jako osobę, do której ciężko pałać sympatią. Wielu biografów do dziś podejrzewa, że Wallis Simpson mogła być hermafrodytą, czyli miała organy obu płci. „Jeśli nawet tak było, nie przeszkadzało to zapewne biseksualnemu księciu”, pisze Marek Rybarczyk w książce Skandale angielskich dworów. Była to jednak tylko jedna z teorii, która nigdy nie została potwierdzona, ale męska sylwetka Wallis Simpson i jej fizjonomia od małego budziła niepokój. „Rodzice wybrali dla niej imię Bessiewallis, na cześć ukochanej siostry matki Bessie oraz znamienitego przyjaciela jej dziadka, Severna Teackle’a Wallisa, pisarza, ustawodawcy i ważnej osobistości w Baltimore”, pisze Anne Sebba w książce Ta kobieta. Wallis Simpson. Niektóre źródła podają, że chrzest dziecka przełożono, bo nie można było ustalić początkowo jego płci. „Stąd jego dziwne imię. Potomka Simpsonów długo nazywano Wally, a nie Wallis - mimo że oficjalnie dziecko było dziewczynką”, pisze Rybarczyk.

Jako nastolatka Wallis Simpson była chłopczycą, popalała cygara i była bardzo niezależna. Mówiono, że nie zachowuje się jak przystało na młodą damę i wywiera zły wpływ na rówieśniczki. W 1916 roku dziewiętnastoletnia Wallis pojechała na Florydę z jedną ze swoich przyjaciółek w tak zwaną "podróż życia". Tam poznała, jak pisała w liście do matki, „najbardziej fascynującego lotnika na świecie”. Pięć miesięcy później Wallis Simpson i Win Spencer stanęli na ślubnym kobiercu. Niestety w ich małżeństwie szybko pojawiły się problemy. On zaczął uciekać w alkohol, ona szukała pociechy, grając w pokera i spędzając czas w ramionach innych mężczyzn. „Już w pierwszych tygodniach spędzonych w bazie w Pensacoli zrozumiała, jak powierzchownie znała Wina Spencera, gdy rzuciła się w małżeństwo z nim. Nauczyła się traktować hałaśliwe wieczorne sobotnie imprezy z piciem, tańcem i hulankami do białego rana jako „coś w rodzaju dziękczynienia za to, że kolejny tydzień mam już szczęśliwie za sobą”, pisze Anne Sebba.

Zobacz także: Książę Karol szczerze o spotkaniu z Lilibet Dianą. Tak wspomina pierwsze chwile z wnuczką

Jak Wallis Simpson poznała króla Edwarda VIII?

Wallis szybko rzuciła się w wir romansów i flirtów. Podobno jednym z jej kochanków miał być zięć faszysty Benito Mussoliniego. W 1928 roku, rok po pierwszym rozwodzie, stanęła na ślubnym kobiercu z Ernestem Aldrichem Simpsonem. Dzięki ogromnemu majątkowi męża mogła wieść beztroskie życie, z którego w pełni korzystała. Spędzała czas na salonach, szukając rozrywki i... nowej zdobyczy. Przyszłego króla poznała w 1931 roku podczas przyjęcia w posiadłości Burrough Court. Choć podobno nie olśniła go urodą, to zachwyciła ciętym językiem, inteligencją i poczuciem humoru. Chwilę później już cały Londyn huczał od plotek. „Staje się ona życiową obsesją znudzonego monotonią młodego arystokraty. Ten jest gotów zrobić wszystko, by zaimponować Wallis (...). Spełnia prośbę ukochanej i nad basenem maluje jej paznokcie u nóg (scenę podpatruje służący). Innym razem, udając psa, następca tronu na czworaka szczeka, prosząc ą o papierosa”, pisze Marek Rybarczyk w książce Skandale angielskich dworów.

Wówczas ich związek budził zainteresowanie pomieszane z zaskoczeniem. W końcu wówczas przyszły król budził ogólną sympatię Brytyjczyków. Był pewnego rodzaju celebrytą, najczęściej fotografowanym człowiekiem świata. Przystojny książę łamał serca kobiet, zachwycał elegancją, stylem życia i bezpośredniością. Krytykowano jednak jego podejście do spraw politycznych - był zwolennikiem programów społecznych Hitlera. Śmierć króla Jerzego V sprawia, że David (jak nazywali go rodzice) zostaje królem Edwardem VIII i jego związek z Wallis Simpson powinien zejść na dalszy plan. Kobieta po rozwodzie, mająca na koncie serię miłosnych skandali, nie jest odpowiednią kandydatką na żonę króla Anglii. Ten jednak mówi wprost, że nie wyobraża sobie bez niej życia. Uwielbiany przez tłumy Edward VIII abdykuje, ale nie cierpi z tego powodu. W niektórych biografiach pojawia się informacja, że tak naprawdę skrycie nienawidził monarchii i cieszył się, że może wieść życie u boku ukochanej. Z korony zrezygnował w 1936 roku zaledwie po jedenastu miesiącach panowania. Za karę skazano go na banicję we Francji, a cały Londyn huczał od plotek na temat niedoszłej królowej.

Pojawiła się informacja, że Wallis Simpson nie była kobietą. Świadczyć miały o tym męska sylwetka, liczne romanse, obracanie się w mało szanowanym towarzystwie i... mocny charakter. Uwielbiała dominować, zawsze miała własne zdanie, które otwarcie wyrażała. Lubiła stawiać na swoim i była bardzo pewna siebie, co w tamtych czasach cechowało głównie płeć męską. Była przeraźliwie chuda, miała szerokie ramiona, a wąskie biodra. Jej rysy były bardzo ostre, wręcz kanciaste. Zastanawiano się, czy nie cierpiała na zaburzenia hormonalne. Czy plotka o tym, że Wallis Simpson nie była kobietą jest prawdziwa?

„Dziś mamy dowody wskazujące na to, że takie a nie inne zachowanie Wallis mogło mieć wyraźne przyczyny medyczne i psychologiczne, których w tamtym czasie nie rozumiano, a tym bardziej nie omawiano. Możliwe, że Wallis urodziła się z czymś, co określa się dzisiaj jako zaburzenia różnicowania narządów płciowych lub interseksualizm. Termin ten obejmuje cały szereg zaburzeń. Niektóre z nich są tak subtelne, że nawet dzisiaj lekarze przyjmujący poród mogą nie być od razu pewni, czy trzymają na rękach chłopca czy dziewczynkę, bo genitalia dziecka wyglądają niejednoznacznie. Ponieważ z tymi zaburzeniami o różnym stopniu nasilenia rodzi się jedno dziecko na 15 000 – czyli średnio 4000 dzieci rocznie w Zjednoczonym Królestwie oraz 400 000 na całym świecie4– problemu nie można już uważać za rzadkość. Nie znaczy to bynajmniej, że Wallis była mężczyzną albo jakimś wybrykiem natury. Gdyby urodziła się z jakąś postacią zaburzeń różnicowania genitaliów – a nie ma medycznego dowodu na to, że jest to właściwa diagnoza – sama nie wiedziałaby, że coś jest nie tak, przynajmniej przez wiele lat. A gdyby wiedziała, to na podstawie niejasnych informacji – chyba że musiałaby przejść jakąś operację”, pisze Anne Sabba w książce o Wallis Simpson.

Mówi się także, że ukochana żona króla Edwarda VIII mogła urodzić się z obojnactwem rzekomym. Ten termin wymyślono dopiero dziesięć lat przed narodzinami Wallis i niewiele wówczas na ten temat było wiadomo. „Gdy się na nią spojrzy, wygląda fenomenalnie. Ma płaską i kanciastą sylwetkę, zaprojektowaną jak średniowieczna karta do gry (…). Byłbym skłonny zaklasyfikować ją jako amerykańską kobietę par excellence (…), gdybym nie podejrzewał, że w ogóle nie jest kobietą”, pisał w swoim dzienniku James Pope-Hennessy. Niektóre biografie podają, że Wallis bardzo znacząco podkreślała swoją kobiecość, tak jakby „próbowała tym coś udowodnić i potrzebowała dopasować się jedynym do społeczeństwa”.

Czytaj również: Diana Spencer: od przedszkolanki do królowej ludzkich serc i księżnej, która stała się ikoną

_{Wallis Simpson w 1973 roku}

Zdjęcie: Wolfgang Kuhn/United Archives via Getty Images

Informacja o opisywanej przypadłości Wallis Simpson nigdy jednak nie została oficjalnie potwierdzona. Pisano, że jedynym potwierdzeniem tego, że jest kobietą byłoby, gdyby urodziła dzieci. Wallis Simpson i król Edward nie mieli jednak potomstwa, więc plotki nigdy nie zostały uciszone. Winston Churhill, którego słowa cytuje Robert Lacey w swojej książce, mówił wprost: „Nikt nie był większą ofiarą plotek i skandali”. I do dziś nie wiadomo, czy Wallis Simpson była hermafrodytą, ale przecież kimkolwiek urodziła się żona króla Edwarda VIII, nie można odmówić jej faktu, że miała w sobie coś, co przyciągało mężczyzn.

Źródło: Marek Rybarczyk, Skandale angielskich dworów; Anne Sabba, Ta kobieta. Wallis Simpson; Robert Lacey, The Crown. The Inside History.

1 z 5

Gdy poznała przyszłego króla Wielkiej Brytanii, Wallis Simspon była rozwódką. Książę szybko zapałał do niej miłością. Cenił jej niezwykłe poczucie humoru, żywe usposobienie i mocny charakter. Zasłynęła z rozrzutnego trybu życia.

2 z 5

Przyszłego króla Wielkiej Brytanii poznała podczas jednego z przyjęć. W 1936 roku król Edward VIII ogłosił zamiar poślubienia Wallis, ale parlament nie wyraził na to zgody. Król porzucił tron dla miłości.

3 z 5

Dopiero dwa lata przed śmiercią Wallis Simpson została przyjęta na dworze królewskim przez Elżbietę II.

4 z 5

Mówiono, że Wallis Simpson nie była kobietą. Świadczyć miały o tym męska sylwetka, liczne romanse, obracanie się w mało szanowanym towarzystwie i... mocny charakter.

5 z 5

Kobieta po rozwodzie, mająca na koncie serię miłosnych skandali, nie jest odpowiednią kandydatką na żonę króla Anglii. Ten jednak mówi wprost, że nie wyobraża sobie bez niej życia. Uwielbiany przez tłumy Edward VIII abdykuje, a rok później bierze ślub z miłością swojego życia.