Filmy tureckie mają w sobie pewną magiczną moc. I nawet przy bardzo prostej fabule potrafią przyciągnąć uwagę widza. Ich niewątpliwą zaletą są cudowne krajobrazy, wśród których rozgrywają się najważniejsze sceny. W tureckiej kinematografii o popularność walczą dwa gatunki – dramaty i komedie romantyczne. Można więc śmiało powiedzieć, że są to filmy, które opowiadają o tym, co jest w życiu najważniejsze – o miłości i o rodzinie.
Spis treści:
- Miejsce 12: Pierwszy pocałunek (İlk Öpücük) – komedia romantyczna z 2017 r.
- Miejsce 11: Miłosne taktyki (Aşk Taktikleri) – romans z 2022 r.
- Miejsce 10: Miłość na pierwszym planie (Sen İnandır) – film z 2023 r.
- Miejsce 9: Husband factor (Kocan Kadar Konuş) – film romantyczny z 2015 r.
- Miejsce 8: Światło świetlików (Sen Hiç Ateşböceği Gördün mü?) – dramat z 2021 r.
- Miejsce 7: Pierwsze takie wakacje (Geçen Yaz) – melodramat z 2021 r.
- Miejsce 6: Skrzypce mojego ojca (Babamın Kemanı) – dramat z 2022 r.
- Miejsce 5: Papierowe życie (Mücadele Çıkmazı) – dramat z 2021 r.
- Miejsce 4: Samotny człowiek (Issiz Adam) – melodramat z 2008 r.
- Miejsce 3: Cici – dramat z 2022 r.
- Miejsce 2: Love Likes Coincidences (Ask Tesadüfleri Sever) – film romantyczny z 2011 r.
- Miejsce 1: Cud w celi nr 7 (Yedinci Kogustaki Mucize) – dramat z 2019 r.
Miejsce 12: Pierwszy pocałunek (İlk Öpücük) – komedia romantyczna z 2017 r.
Główna bohaterka, Bahar (Özge Gürel) cierpi na krótkotrwałą amnezję. Codziennie zapomina o wydarzeniach, które miały miejsce w ciągu dnia. Nad jej szczęściem czuwają ojciec i brat, tworząc dla niej fałszywą rzeczywistość.
Sytuacja się komplikuje, kiedy w jej życiu pojawia się Hakan (Murat Yıldırım). Czy Bahar jest w stanie codziennie na nowo pokochać tego samego mężczyznę?
Reżyseria: Murat Onbul, ocena na IMDb: 5,0.
Miejsce 11: Miłosne taktyki (Aşk Taktikleri) – romans z 2022 r.
Asli i Karem (Demet Özdemir i Sükrü Özyildiz) to sceptyczna para przyjaciół, która nie wierzy w miłość. Ona jest blogerką i projektantką, on – menadżerem agencji reklamowej. Pewnego dnia wymyślają zakład o to, czy uda im się w sobie rozkochać. Jedna i druga strona sięga po niekonwencjonalne środki.
W 2023 r. pojawiła się kontynuacja – „Miłosne taktyki 2”. Tym razem Asli stosuje nieczyste zagrywki, aby nakłonić Karema do małżeństwa, w które sama nie wierzy.
Reżyseria: Emre Kabakuşak, Ocena na IMDb: 5,3.
Miejsce 10: Miłość na pierwszym planie (Sen İnandır) – film z 2023 r.
„Miłość na pierwszym planie” to zabawna i pełna uroku turecka komedia romantyczna. Do spotkania między dwójką głównych bohaterów dochodzi dzięki intrydze, którą uknuły dwie przyjaźniące się staruszki. A wszystko po to, aby wyswatać ze sobą swoje ukochane dorosłe wnuczęta – Sahrę (Ayça Ayşin Turan) i Deniza (Ekin Koç).
Spotkanie po latach przywołuje pozytywne wspomnienia i sentymenty, ale także dawno zapomniane waśnie.
Reżyseria: Murat Saraçoglu, Evren Karabiyik Günaydin, ocena na IMDb: 5,6.
Miejsce 9: Husband factor (Kocan Kadar Konuş) – film romantyczny z 2015 r.
Główną bohaterką jest trzydziestoletnia Efsun (Ezgi Mola). Ze względu na jej już zaawansowany wiek, rodzina chce zaaranżować małżeństwo. Jednak Esfun marzy o prawdziwej miłości. Podejmuje pracę jako sekretarka i tu strzała amora łączy ją i jej szefa, Sinana (Murat Yıldırım).
Reżyseria: Kıvanç Baruönü, ocena na IMDb: 6,1.
Miejsce 8: Światło świetlików (Sen Hiç Ateşböceği Gördün mü?) – dramat z 2021 r.
Akcja filmu rozgrywa się w 1948 r. w Stambule. Główną bohaterką jest Gülseren (Ecem Erkek) – kobieta obdarzona wyjątkową inteligencją myśli o tym, jak pokonać bariery społeczne i wyjść poza kulturowo narzuconą rolę. Jej historia rodzinna rozgrywa się na tle wielkich przemian społecznych w Turcji.
Film w reżyserii Andaça Haznedaroğlu jest adaptacją sztuki teatralnej z 1999 r. napisanej przez Yılmaza Erdoğana.
Ocena na IMDb: 6,2.
Miejsce 7: Pierwsze takie wakacje (Geçen Yaz) – melodramat z 2021 r.
Mamy końcówkę XX wieku. Deniz (Fatih Berk Sahin) kończy właśnie 16 lat i jest gotowy na pierwsze doświadczenia seksualne. Wakacje to najlepszy czas na takie doznania, a piękne wybrzeże w południowej Turcji zdecydowania im sprzyja.
Chłopak od lat jest zakochany w Asli (Ece Çeşmioğlu). Jednak dziewczyna ma także innego amatora, który nie zamierza odpuścić na rzecz nieśmiałego nastolatka.
Ocena na IMDb: 6,3.
Miejsce 6: Skrzypce mojego ojca (Babamın Kemanı) – dramat z 2022 r.
„Skrzypce mojego ojca” to poruszający turecki dramat, w którego centrum jest historia kilkuletniej dziewczynki o imieniu Ozlem (Gülizar Nisa Uray). Jej ojciec jest skrzypkiem grającym na ulicy. Robi, co może, aby zapewnić córce normalny byt, ale w domu i tak doskwiera bieda. Do tego dochodzi choroba, z którą Ali nie jest już w stanie wygrać.
Kiedy ojciec Ozlem umiera, dziewczynka trafia do domu dziecka. Przyjaciele ojca chcą zająć się jej opieką, ale okazuje się, że tylko rodzina ma do tego prawo. Jedynym ratunkiem jest kontakt z bratem Alego, Mahmedem (Engin Altan Düzyatan). Nie jest to łatwe, ponieważ bracia nie mieli ze sobą kontaktu od 30 lat.
Mahmed jest zawodowym skrzypkiem i genialnym wirtuozem, ale dawno odciął się od swojej rodziny. Jednak ulega presji żony (Belçim Bilgin) i przygarnia bratanicę – z taką myślą, aby jak najszybciej przekazać ją pod opiekę przyjaciół ojca. Sytuacja jednak się komplikuje i dziewczynka zostaje w domu wujka na dłużej.
Reżyseria: Andaç Haznedaroğlu, ocena na IMDb: 6,4.
Miejsce 5: Papierowe życie (Mücadele Çıkmazı) – dramat z 2021 r.
Mehmet to trzydziestoletni mężczyzna, żyjący ze zbierania i sortowania śmieci. Los go nie oszczędza, a dodatkowo cierpi na poważną chorobę. Jego jedynym ratunkiem jest przeszczep nerki. Pewnego dnia, podczas rutynowego przeglądu kontenerów, znajduje dziwnie poruszający się worek. Okazuje się, że w środku jest mały chłopiec o imieniu Ali.
Mehmet przygarnia chłopca. Na jego prośbę nie zawiadamia policji, ponieważ – według Alego – mogłoby to zaszkodzić jego matce.
Reżyseria: Can Ulkay, ocena na IMDb: 6,6.
Miejsce 4: Samotny człowiek (Issiz Adam) – melodramat z 2008 r.
Film jest dotkliwą opowieścią o współczesnym człowieku, którego pogoń za wrażeniami i sukcesem nie pozostawia już miejsca na prawdziwą miłości. Alper (Cemal Hünal) jest właścicielem ekskluzywnej restauracji. Spotyka się z różnymi kobietami, a jego życie kręci się wokół wystawnych bankietów. Ada to zwyczajna dziewczyna – projektantka, szyjąca kostiumy dla dzieci.
Ścieżki życiowe pary bohaterów przecinają się w księgarni. Pojawia się uczucie, któremu nie jest łatwo dać szansę. Czy Alper jest w stanie zrezygnować z dostatków swojego życia?
Ocena na IMDb: 6,8.
Miejsce 3: Cici – dramat z 2022 r.
„Cici” to rodzinny dramat, rozgrywający się na tureckiej wsi. Jego bohaterowie po latach wracają do starych niezabliźnionych ran. Havva i Bekir mają trójkę dzieci. Bekir jest despotycznym patriarchą – zdradza żonę i bezlitośnie traktuje swojego najstarszego syna, Kadira. W pewnym momencie dochodzi do tragedii, w wyniku której matka i dzieci opuszczają wioskę i przeprowadzają się do miasta.
Wiele lat później, dorosły Kadir postanawia nakręcić film o swoich przeżyciach z dzieciństwa. Ściąga do rodzinnego domu całą swoją rodzinę. Z powodu szalejącej epidemii ich wspólny pobyt na wsi okazuje się dłuższy niż to było w planach.
Reżyseria: Berkun Oya, ocena na IMDb: 7,1.
Miejsce 2: Love Likes Coincidences (Ask Tesadüfleri Sever) – film romantyczny z 2011 r.
To piękna opowieść o miłości, której dzieje przeplatają się przez całej życie dwójki głównych bohaterów. Deniz i Özgür (Belçim Bilgin i Mehmet Günsür) przychodzą na świat dokładnie tego samego dnia, a potem wielokrotnie mijają się na ulicy, zupełnie nie zwracając na siebie uwagi.
On robi karierę jako fotograf. Ona jest aktorką, która nadal czeka na rolę życia. Pewnego dnia Deniz zauważa swoje zdjęcie z dzieciństwa na plakacie zapowiadającym wystawę fotografii. Niestety, telefon od obecnego narzeczonego sprawia, że dziewczyna nie wchodzi do środka galerii na wernisaż.
Myśl o fotografii nie daje jej spokoju, więc następnego dnia wraca do galerii. Tak poznaje Özgüra.
Reżyseria: Ömer Faruk Sorak, ocena na IMDb: 7,2.
Miejsce 1: Cud w celi nr 7 (Yedinci Kogustaki Mucize) – dramat z 2019 r.
Film opowiada o mężczyźnie z niepełnosprawnością intelektualną, którego mentalność zatrzymała się na poziomie kilkuletniego dziecka. Memo (Aras Bulut Iynemli) ma córkę, w której wychowaniu pomaga mu babcia Fatma (Celile Toyon Uysal).
Mała Ova (Nisa Sofiya Aksongur) jest zaniepokojona tym, że jej tata nie zachowuje się tak samo, jak inni dorośli mężczyźni. Mimo wszystko czerpie dużo radości z beztroskiego czasu, który spędzają razem.
Pewnego dnia dochodzi do wypadku. Ginie córka wysoko postawionego oficera, a jedynym świadkiem i potencjalnym oskarżonym jest Memo. Mężczyzna trafia do więzienia, w którym nie ma miejsca na taryfę ulgową.
Reżyseria: Mehmet Ada Öztekin, ocena na IMDb: 8,2.
