Strasznie głośno, niesamowicie blisko

Strasznie głośno, niesamowicie blisko, Extremely Loud & Incredibly Close (2001) – opis fabuły

Bohaterem filmu „Strasznie głośno, niesamowicie blisko” jest dziewięcioletni Oscar Schell (Thomas Horn). To syn pochodzącego z Niemiec Thomasa Schella (Tom Hanks), który cierpi na syndrom Aspergera. Aby pomóc chłopcu w walce z efektami choroby, Thomas często wysyła syna na misje związane z tworzonymi przez niego zagadkami. Aby je zakończyć, Oscar musi przezwyciężyć swoje trudności w nawiązywaniu kontaktów z obcymi ludźmi. 11 września 2001 roku Oscar zostaje zwolniony wcześniej ze szkoły. Po dotarciu do domu odnajduje na automatycznej sekretarce pięć wiadomości od swojego ojca, który informuje rodzinę, że jest w World Trade Center. Ojciec nagrywa się również po raz szósty, a nagranie urywa się wraz z runięciem jednego z budynków World Trade Center. Oscar ukrywa tę wiadomość przed matką Lindą (Sandra Bullock). W kolejnych tygodniach relacje Oscara z matką zaczynają się psuć. Linda nie potrafi wytłumaczyć synowi, dlaczego jego ojciec zginął w ataku na World Trade Center. Rok po tragedii Oscar odkrywa w szafie ojca wazę z kluczem oraz kopertą zawierającą krótką wiadomość: „Black”. Chłopiec postanawia odkryć zamek, do którego pasuje klucz. W książce telefonicznej znajduje 472 osoby o nazwisku Black i zamierza spotkać się z każdą z nich, aby dowiedzieć się czy znały jego ojca. Pierwszą spotkaną przez niego osobą jest Abby Black (Viola Davis), ale ona nie znała Thomasa. Pewnego dnia chłopiec dowiaduje się, że u jego babci (Zoe Caldwell) zamieszkał starszy mężczyzna (Max von Sydow), który nie odzywa się ani słowem. Spowodowane jest to jego traumą sięgającą II wojny światowej, w której stracił rodziców. Komunikuje się ze światem poprzez wiadomości na karteczkach oraz słowa „tak” i „nie” wytatuowane na rękach. Zaprzyjaźnia się z Oscarem i razem kontynuują próby rozwiązania kolejnej zagadki Thomasa Schella.

Wyreżyserowany przez Stephena Daldry’ego film „Strasznie głośno, niesamowicie blisko” (ang. „Extremely Loud & Incredibly Close”) powstał na motywach książki pod tym samym tytułem autorstwa Jonathana Safrana Foera. Dzieło Daldry’ego zostało nominowane do dwóch Oscarów w kategoriach: najlepszy film roku oraz najlepszy aktor drugoplanowy (von Sydow). Podejmujący temat radzenia sobie z traumą po atakach z 11 września „Strasznie głośno, niesamowicie blisko” często określany jest mianem filmu tzw. „Oscar bait” (oscarowa przynęta), czyli produkcji nakręconej z myślą o zdobyciu nagród Akademii.

Ciekawostki o filmie „Strasznie głośno, niesamowicie blisko”

Max von Sydow odrzucił rolę Hala w filmie „Debiutanci”, by zagrać w filmie „Strasznie głośno, niesamowicie blisko”. Hala zagrał ostatecznie Christopher Plummer. Obaj z von Sydowem zostali nominowani do Oscara za swoje role. Plummer wygrał.

Max von Sydow jest drugim najstarszym aktorem nominowanym do Oscara. Nominację otrzymał dokładnie w wieku 82 lat i 289 dni. Starszy od niego w dniu nominacji był jedynie Hal Holbrook, który nominacją za rolę w filmie „Wszystko za życie” otrzymał w wieku 82 lat i 339 dni.

Z filmu zostały wycięte sceny z Jamesem Gandolfinim.

Reżyser Stephen Daldry chciał, by premiera jego filmu przypadła dokładnie w dziesiątą rocznicę ataków z 11 września. Nie udało się.

Scena na huśtawce w Central Parku została nakręcona w miejscu, gdzie nie ma żadnych huśtawek. Huśtawka została ustawiona tam na czas zdjęć, a potem zabrana z powrotem.

To pierwszy nominowany do Oscara film Daldry’ego, za który nie otrzymał nominacji za reżyserię. Wcześniej był nominowany za filmy: „Billy Elliot” (2001), „Godziny” (2002) i „Lektor” (2009).

Najważniejsze nagrody

Oscary - Nominacje: Najlepszy film (Scott Rudin), Najlepszy aktor drugoplanowy (Max von Sydow).

Critics Choice - Najlepszy młody aktor / aktorka (Thomas Horn).