Najlepsze filmy o pandemii – top 7
Przegląd największych epidemii w historii kina
Wśród filmów o pandemii możemy wyróżnić trzy kategorie. Pierwsze to produkcje o zakażeniach biologicznych, których najczęstszą przyczyną są wirusy pochodzenia zwierzęcego. Drugi sektor to filmy sci–fi opowiadające o bardziej fantastycznych plagach – bezpłodności lub ślepoty. Trzeci – i zdecydowanie najbardziej popularny w branży medialnej – to produkcje o epidemiach zombie. W naszym pandemicznym TOP 7 występują wszystkie trzy rodzaje filmów, więc każdy znajdzie tu coś dla siebie.
Spis treści:
- 12 małp (1995) – film o podróżach w czasie, które mogą zapobiec pandemii
- Jestem legendą (2007) – katastroficzny obraz świata po pandemii
- 28 dni później (2002) – film o epidemii zombie w Wielkiej Brytanii
- Ludzkie dzieci (2006) – film o epidemii bezpłodności
- Zombie Express (2016) – emocjonująca ucieczka przed epidemią nieumarłych
- Epidemia (1995) – film o politycznych aspektach pandemii
- Contagion – epidemia strachu (2011) – film o panice w obliczu globalnego zakażenia
- Pozostałe filmy o epidemiach i wirusach, które warto obejrzeć
12 małp (1995) – film o podróżach w czasie, które mogą zapobiec pandemii
Akcja rozpoczyna się w nieodległej przyszłości, w 2035 r. Wirus, który został stworzony w laboratorium dr Lelanda Goinesa, doprowadził do zagłady prawie całej ludzkości. Ocaleni stanowią zaledwie 1% populacji i żyją pod ziemią, aby przetrwać.
Więzień James Cole (Bruce Willis) dostaje propozycję skrócenia kary w zamian za poddanie się próby podróży w przeszłość. Jego zadaniem jest zdobycie informacji na temat początków epidemii. Przez pomyłkę przenosi się do 1990 r. (zamiast 1996 r.). Zostaje natychmiast schwytany przez policję i umieszczony w szpitalu psychiatrycznym. Tam spotyka syna dr Lelanda, Jeffreya Goinesa (Brad Pitt).
Dopiero za drugim razem udaje mu się przenieść w odpowiedni czas i miejsce. W rozwikłaniu zagadki przyszłej pandemii pomaga mu dr psychiatrii Kathryn Railly (Madeleine Stowe).
„12 małp” w reżyserii Terry'ego Gilliama to dystopiczny film science–fiction, który snuje pesymistyczną wizję końca świata. Główna historia stanowi przestrzeń do rozważań na temat podróżowania w czasie i wpływu człowieka na przyszłość. Brad Pitt za genialną rolę szalonego Jeffreya został nagrodzony Złotym Globem w 1996 r.
Ocena na Filmwebie: 7,6.
Jestem legendą (2007) – katastroficzny obraz świata po pandemii
Film przedstawia postapokaliptyczną wizję świata, w której zmutowany wirus odry (który miał być skutecznym lekarstwem na raka) doprowadza do wyginięcia 90% populacji Ziemi. Wirusolog Robert Neville (Will Smith) jest jedynym zdrowym człowiekiem w Nowym Jorku.
Zainfekowani ludzie zamieniają się w prymitywne, agresywne istoty. Krwiożercze bestie są wrażliwe na promieniowanie UV. Chowają się w ciemnościach i atakują z ukrycia. Neville przemieszcza się po wyludnionym Manhattanie, niejednokrotnie ryzykując życie. Zdobywa pożywienie i uparcie szuka antidotum, które mogłoby wyleczyć zmutowanych ludzi. Próbuje także nawiązać kontakt z innymi ocalałymi.
Trzymający w napięciu thriller „Jestem legendą” w reżyserii Francisa Lawrence'a jest kolejną filmową adaptacją powieści Richarda Methesona. Poprzednie to:
- Ostatni człowiek na Ziemi (1964) – w reżyserii Ubaldo Ragona i Sidneya Salkowa,
- Człowiek omega (1971) – w reżyserii Borisa Sagala.
Ocena na Filmwebie: 7,5.
28 dni później (2002) – film o epidemii zombie w Wielkiej Brytanii
W wyniku działalności aktywistów z laboratorium, które prowadziło eksperymenty na ssakach naczelnych, rozprzestrzenia się groźny wirus. U zarażonych powoduje niekontrolowane napady agresji. Na terenie Wielkiej Brytanii pozostaje tylko garstka ocalałych. Jednym z nich jest Jim (Cillian Murphy), który 28 dni po incydencie wybudza się ze śpiączki.
Wychodzi ze szpitala na ulice opuszczonego Londynu i szczęśliwym trafem spotyka dwójkę niezainfekowanych ludzi – Selenę (Naomie Harris) i Marka (Noah Huntley). Razem postanawiają udać się do domu rodziców Jima.
Film „28 dni później” nie oszczędza wrażliwych widzów, ukazując sceny pełne brutalnej przemocy. W 2004 został nagrodzony na Festiwalu Saturny w kategorii: najlepszy horror. W 2007 powstał sequel – „28 tygodni później” w reżyserii Juana Carlosa Fresnadillo. Tytuł został opisany również w zestawieniu filmów o zombie.
Ocena na Filmwebie: 6,9.
Ludzkie dzieci (2006) – film o epidemii bezpłodności
Akcja filmu „Ludzkie dzieci” również rozgrywa się w Wielkiej Brytanii w niedalekiej przyszłości, w której ludzkości zatraciła zdolność prokreacji. Główny bohater Theo (Clive Owen) nakłoniony przez Julian (Julianne Moore), aktywistkę z organizacji Fishes, pomaga w transporcie imigrantki o imieniu Kee (Clare–Hope Ashitey). Okazuje się, że dziewczyna jest w ciąży.
Fishes chce wykorzystać ciężarną dziewczynę w swoich celach. Julian podczas eskorty imigrantki zostaje zabita, wiec Theo postanawia działać na własną rękę. Nawiązuje kontakt z Projektem Humanitarnym i wiele poświęca, aby zapewnić Kee bezpieczną przystań.
Film w reżyserii Alfonso Cuaróna powstał na motywach powieści P. D. Jamesa z 1992 r. Pomysł na adaptację okazał się wyjątkowo udany. Tytuł został nagrodzony przez BAFTA w 2007 r. za najlepsze zdjęcia i scenografię. Otrzymał także nagrodę na festiwalu Saturny w kategorii: najlepszy film sci–fi. Film został opisany także w zestawieniu produkcji o końcu świata.
Ocena na Filmwebie: 6,9.
Zobacz także: TOP 10 filmów o przetrwaniu: survival na ekranie w najlepszym wydaniu
Zombie Express (2016) – emocjonująca ucieczka przed epidemią nieumarłych
Wracamy do tematu epidemii zombie. W koreańskim horrorze „Zombie express” krew pojawia się praktycznie w każdej scenie. Główny bohater, Seok-woo (Yoo Goung), wyrusza z córką do Busan na spotkanie z matką. Okazuje się, że pociąg został zaatakowany przez zombie.
Zainfekowani pasażerowie zarażają kolejne ofiary. Z każdą minutą tempo akcji przyspiesza, a grupa ocalałych desperacko walczy o przetrwanie.
Film w reżyserii Sang–ho Yeon to nie tylko świetne kino akcji, które przede wszystkim hołduje rozrywce. Ale fabuła skrywa także głębsze przesłanie, jakim jest krytyka kultu pracy w korporacji. Mówi także o współpracy i poświęceniu w obliczu zagrożenia.
Ocena na Filmwebie: 6,7.
Epidemia (1995) – film o politycznych aspektach pandemii
Wirus Motaba z małego miasteczka w Afryce zostaje przeniesiony do miasta w Kalifornii. Choroba powodująca śmiertelny krwotok rozprzestrzenia się drogą kropelkową. Prognozy przewidują, że w ciągu 48 godz. zainfekuje terytorium całych Stanów Zjednoczonych. Pułkownik Sam Daniels (Dustin Hoffman) próbuje powstrzymać epidemię, jednak okazuje się, że rząd amerykański ma inne plany.
Film „Epidemia” w reżyserii Wolfganga Petersena zwraca uwagę na różne interesy społeczne i polityczne w obliczu globalnego zagrożenia. W pozostałych rolach – gwiazdorska obsada: Morgan Freeman, Donald Sutherland, Rene Russo i Kevin Spacey.
Ocena na Filmwebie: 6,6.
Contagion – epidemia strachu (2011) – film o panice w obliczu globalnego zakażenia
Śmiertelny wirus rozprzestrzenia się w błyskawicznym tempie. Epidemia ma charakter globalny. Jedną z pierwszych ofiar infekcji jest Beth Emhoff (Gwyneth Paltrow), której życiorys staje się przedmiotem badań naukowych. Epidemiolodzy prześcigają się w tempie wykrycia przyczyn i opracowania szczepionki.
W amerykańskim zespole naukowców pracują dr Erin Mears (Kate Winslet) i dr Ellis Cheever (Laurence Fishburne). W Europie walką z wirusem zajmuje się dr Leonora Orantes (Marion Cotillard). Mears bada przyczyny i źródło zakażenia w miejscu wybuchu epidemii w Minneapolis. Cheever z ramienia amerykańskiej agencji do spraw chorób zakaźnych zarządza kryzysem spowodowanym pandemią. Z kolei dr Orantes, która pracuje dla WHO, zostaje wysłana do Hongkongu, gdzie miało miejsce pierwsze potwierdzone zakażenie.
Film „Contagion" w reżyserii Stevena Soderbergha pokazuje wpływ pandemii na codzienne życie ludzi. Z każdą kolejną ofiarą narasta panika. Jest podsycana nie tylko poprzez zupełnie zrozumiały strach, ale także poprzez dezinformację i fake newsy, które są częścią gry politycznej. Fabuła ukazuje różne perspektywy – naukowców, polityków, lekarzy, pacjentów i ich rodzin. Skupia się na emocjach i problemach etycznych.
Ocena na Filmwebie: 6,2.
Pozostałe filmy o epidemiach i wirusach, które warto obejrzeć
Poniżej dodatkowa lista tytułów o szybko rozprzestrzeniających się wirusach i sposobach na ich zwalczanie. Filmy w kolejności chronologicznej:
- Miasto ślepców (2008) – film o epidemii ślepoty i nieludzkich warunkach izolacji na podstawie powieści Saramago. Reżyseria: Fernando Meirelles, w rolach głównych: Julianne Moore i Mark Ruffalo,
- Kwarantanna (2008) – podczas reportażu na temat straży pożarnej, dziennikarka trafia do budynku, w którym rozprzestrzenia się groźny wirus. Film w reżyserii Johna Ericka Dowdle'a powstał jako remake hiszpańskiego „REC" z 2007 r.,
- Zabójczy wirus (2009) – film opowiada o grupie niezarażonych ludzi, którzy uciekają przed epidemią. Reżyseria: David i Àlex Pastor,
- Wiecznie żywy (2013) – komedia romantyczna w reżyserii Jonathana Levine'a, w której chłopak–zombie zakochuje się w niezarażonej dziewczynie. Tytuł został opisany w zestawieniu filmów o zombie,
- World war Z (2013) – film akcji, w którym były pracownik ONZ, Gary Lane (Brad Pitt) szuka przyczyny epidemii zombie, Reżyseria: Marc Forster,
- Stuck together (2021) – francuska komedia o życiu w zamknięciu podczas domowej kwarantanny. Reżyseria: Dany Boon.