Szokujące rytuały herbaciane z różnych stron świata! Tak pije się herbatę poza Europą

Chociaż herbata najbardziej kojarzy nam się z Anglią i charakterystycznym dla tego kraju rytuałem five o'clock, jest to napój, który zdobył serca ludzi na całym świecie. To coś więcej niż tylko gorący napar – dla wielu osób to codzienny rytuał, sposób na chwilę relaksu, element kultury czy rodzinnej tradycji. W różnych zakątkach globu herbata odgrywa inną rolę i podawana jest w niezwykle różnorodny sposób. Niektórzy nie wyobrażają sobie poranka bez filiżanki mocnej, czarnej herbaty, inni sięgają po lekką i orzeźwiającą zieloną wersję, znaną ze swoich właściwości prozdrowotnych. Miłośnicy delikatnych smaków chętnie sięgają po białą herbatę, a ci, którzy preferują intensywność, wybierają czerwoną, znaną również jako pu-erh. Nie można zapomnieć o aromatycznych herbatach owocowych i ziołowych, które zachwycają nie tylko smakiem, ale i właściwościami wspierającymi zdrowie. Różnorodność dostępnych odmian herbat sprawia, że każdy może znaleźć coś dla siebie, niezależnie od gustu czy pory dnia. Co ciekawe, sposoby parzenia, serwowania i spożywania herbaty różnią się w zależności od kraju i kultury – w Chinach to sztuka z wielowiekową tradycją, w Japonii celebrowany ceremoniał, w Indiach intensywny napój z przyprawami, a w krajach Maghrebu – symbol gościnności. Jaką herbatę pija się w najodleglejszych zakątkach świata? Warto poznać fascynujące zwyczaje i lokalne specjały, które pokazują, jak uniwersalny, a zarazem różnorodny może być ten wyjątkowy napój.

Jak się pija herbatę na świecie - Indie

Indyjska herbata cieszy się ogromną popularnością na całym świecie i zyskała status jednej z najbardziej rozpoznawalnych odmian, jednak sposób jej przyrządzania i picia w ojczyźnie znacznie różni się od tego, co znamy w Europie. W Indiach herbata to coś więcej niż tylko napój – to integralna część codziennego życia, obecna zarówno na ulicznych straganach, w domach, jak i podczas towarzyskich spotkań. Najbardziej charakterystyczną odmianą herbaty w Indiach jest masala chai – aromatyczny napar, który nie tylko pobudza zmysły, ale także rozgrzewa i koi. To intensywna, mocno parzona czarna herbata, najczęściej z odmian assam lub darjeeling, do której dodaje się mieszankę korzennych przypraw, takich jak kardamon, cynamon, goździki, pieprz i imbir. Ten aromatyczny bukiet uzupełnia się mlekiem – zwykle pełnotłustym – oraz sporą ilością cukru, co nadaje napojowi wyjątkowo kremową i słodką konsystencję. Masala chai nie jest tylko napojem – to element kultury, codziennego rytuału i symbol indyjskiej gościnności. W Indiach pija się ją o każdej porze dnia, często w małych szklankach serwowanych przez ulicznych sprzedawców, zwanych „chai wallah”. Wersji masala chai jest wiele – każda rodzina, każda herbaciarnia może mieć własną unikalną recepturę, co sprawia, że napój ten pozostaje niezwykle zróżnicowany i nieustannie zaskakuje bogactwem smaków.

Jak się pija herbatę na świecie - Argentyna

W Argentynie, podobnie jak w wielu innych krajach Ameryki Południowej, tradycyjna herbata nie cieszy się szczególną popularnością – zdecydowanie częściej mieszkańcy sięgają po kawę. Jednak istnieje napój, który dla tamtejszych społeczności ma znacznie większe znaczenie i stanowi integralny element codzienności – to yerba mate, wyjątkowa alternatywa dla klasycznej herbaty.

Yerba mate warzona jest z suchych liści oraz drobnych pędów ostrokrzewu paragwajskiego, rośliny naturalnie występującej w Ameryce Południowej. Napar przygotowany z tej rośliny ma charakterystyczny, lekko gorzki smak i zielonkawy kolor. Choć różni się od herbaty, pod względem właściwości zdrowotnych i zawartości cennych składników odżywczych – takich jak witaminy z grupy B, antyoksydanty oraz minerały – yerba mate jest do niej pod wieloma względami zbliżona.

Napój ten zazwyczaj pije się na gorąco, chociaż w upalne dni bywa również serwowany na zimno jako tzw. tereré. Co ciekawe, yerba mate nie jest spożywana w zwykłych filiżankach – tradycyjnie pija się ją ze specjalnego naczynia zwanego tykwą, które często wykonane jest z suszonego owocu lub drewna. Do picia używa się bombilli – metalowej rurki z sitkiem, która filtruje napar i pozwala cieszyć się jego smakiem bez fusów.

Yerba mate to nie tylko napój – to prawdziwy symbol wspólnoty i towarzyskich spotkań. W Argentynie picie mate to rytuał dzielenia się – jedno naczynie krąży między uczestnikami spotkania, co wzmacnia więzi społeczne i buduje poczucie bliskości.

Jak się pija herbatę na świecie - Egipt

W Egipcie, gdzie klimat jest gorący i suchy, szczególną popularnością cieszą się orzeźwiające napary ziołowe, spożywane zarówno na co dzień, jak i podczas tradycyjnych uroczystości. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych napojów w tym kraju jest karkade – intensywnie czerwony napar przygotowany na bazie suszonych kwiatów róży sudańskiej, znanej także jako hibiskus. Charakteryzuje się on kwaskowym smakiem i wyrazistym kolorem, a jego popularność wykracza daleko poza granice Egiptu, znajdując uznanie również w innych częściach Afryki oraz na Bliskim Wschodzie.

Karkade może być serwowany zarówno na gorąco, jak i schłodzony z kostkami lodu – w obu wersjach stanowi doskonałe orzeźwienie w upalne dni. Napój ten znany jest również ze swoich właściwości zdrowotnych – zawiera witaminę C, działa moczopędnie, wspiera układ krążenia i pomaga obniżyć ciśnienie krwi.

Drugim tradycyjnym napojem, równie cenionym przez Egipcjan, jest helba – herbata przygotowywana z nasion kozieradki. Posiada przyjemny, lekko orzechowy zapach i delikatnie słodkawy smak, który doskonale komponuje się z dodatkiem miodu lub mleka. Helba znana jest nie tylko z walorów smakowych, ale również z licznych właściwości prozdrowotnych. Regularne spożywanie tego naparu wspomaga pracę układu trawiennego, normalizuje funkcjonowanie jelit oraz pomaga w naturalny sposób obniżyć poziom cukru we krwi.

W Egipcie zarówno karkade, jak i helba są napojami głęboko zakorzenionymi w kulturze – podawane są gościom, obecne podczas świąt, a także traktowane jako domowe remedium na wiele dolegliwości.

Jak się pija herbatę na świecie - Japonia

Japońska matcha zyskała ogromną popularność na całym świecie i z pewnością nie jest Ci obca! To wyjątkowa zielona herbata w proszku, która wyróżnia się intensywnym kolorem oraz charakterystycznym, lekko gorzkim smakiem z nutą umami. Oprócz tego, że matcha powszechnie stosowana jest jako tradycyjny napój, coraz częściej wykorzystywana jest także w kuchni – do barwienia i aromatyzowania lodów, ciast, makaroników, a nawet napojów mlecznych i koktajli. Jej niezwykły smak i właściwości zdrowotne – w tym wysoka zawartość antyoksydantów, witamin i minerałów – sprawiają, że jest ceniona zarówno w Azji, jak i w krajach zachodnich.

Choć korzenie matchy sięgają Chin, to właśnie w Japonii napój ten osiągnął status symbolu, zwłaszcza w kontekście ceremonii herbacianej, gdzie picie matchy stanowi duchowy i estetyczny rytuał. Przygotowanie i spożycie matchy wymaga odpowiednich narzędzi – specjalnej miseczki (chawan), bambusowej miotełki (chasen) i łyżeczki (chashaku). Cały proces parzenia ma głęboko zakorzenione znaczenie kulturowe i filozoficzne.

Jednak matcha to nie jedyny rodzaj herbaty ceniony w Kraju Kwitnącej Wiśni. Inną bardzo popularną odmianą jest genmaicha – zielona herbata z dodatkiem prażonego brązowego ryżu. Ta nieco mniej znana na świecie herbata wyróżnia się unikalnym smakiem, który łączy świeżość zielonej herbaty z delikatnie orzechową nutą ryżu. Powstała jako napój dla mniej zamożnych warstw społeczeństwa, którzy dodawali ryż, aby rozciągnąć ilość herbaty, ale z czasem zdobyła uznanie wśród wszystkich warstw społecznych.

Genmaicha to herbata o łagodnym działaniu, często polecana osobom początkującym w świecie japońskich naparów. Pita jest zarówno na ciepło, jak i na zimno, a jej subtelny smak sprawia, że doskonale komponuje się z lekkimi potrawami kuchni japońskiej. Dziś matcha i genmaicha to dwie najczęściej spotykane herbaty w Japonii – różne, ale każda z nich wyjątkowa i głęboko osadzona w kulturze i codziennych zwyczajach mieszkańców wysp.

Jak się pija herbatę na świecie - Holandia

Nie można powiedzieć, żeby w Holandii wynaleziono jakiś szczególnie szalony czy nietypowy sposób parzenia herbaty, jednak w jednej z jej prowincji – Fryzji – napój ten przyrządza się w sposób zupełnie odmienny od reszty kraju. Choć Holendrzy na co dzień częściej wybierają kawę, to fryzyjska herbata wyróżnia się na tle całego kraju unikalnym i niezwykle efektownym sposobem serwowania.

W tej północnej prowincji herbata staje się niemal deserem – na dno filiżanki wrzuca się twarde kawałki karmelowego cukru, które pod wpływem gorącego naparu zaczynają się powoli rozpuszczać, nadając napojowi przyjemną słodycz i lekko karmelowy aromat. Jednak to nie koniec – gdy tylko cukier zacznie się rozpuszczać, do filiżanki dodaje się porcję gęstej śmietanki, która nie jest mieszana, lecz pozostawiana, by swobodnie unosiła się na powierzchni. Tworzy to charakterystyczny efekt „chmur” – białe smugi kontrastujące z ciemniejszym naparem herbaty.

To właśnie kontrast smaków – słodkość karmelu, goryczka czarnej herbaty i kremowa konsystencja śmietanki – czyni fryzyjski sposób podawania herbaty tak wyjątkowym. Dodatkową atrakcją jest estetyczny wygląd napoju, który cieszy zarówno podniebienie, jak i oczy. Choć tradycja ta jest znana głównie lokalnie, wśród mieszkańców Fryzji cieszy się niesłabnącą popularnością i stanowi element kulinarnego dziedzictwa regionu.

Jak się pija herbatę na świecie - Tajlandia

Być może to jeden z najbardziej niezwykłych i widowiskowych sposobów parzenia herbaty na świecie! W Tajlandii ogromną popularnością cieszy się cha yen – tradycyjna tajska herbata, której smak, wygląd i sposób podania zaskakują nawet najbardziej doświadczonych smakoszy. Napój ten, serwowany niemal na każdym rogu ulicy, jest esencją tajskiej kultury kulinarnej – intensywny, słodki, aromatyczny i niezwykle orzeźwiający.

Cha yen to mocno parzona herbata – zazwyczaj czerwona lub czarna – która już na etapie przygotowywania zostaje wzbogacona mieszanką aromatycznych przypraw. W skład tej unikalnej kompozycji mogą wchodzić cynamon, nasiona tamaryndowca, anyż, esencja pomarańczowa oraz charakterystyczny czerwony barwnik spożywczy, który nadaje napojowi jaskrawopomarańczowy, niemal neonowy kolor. Ten intensywny kolor sprawia, że cha yen przyciąga uwagę od pierwszego spojrzenia.

Po zaparzeniu herbaty i dodaniu przypraw, do naparu dolewa się mleko – często skondensowane lub słodzone mleko zagęszczone – które łagodzi intensywność smaku, nadając napojowi kremową konsystencję i słodkawy posmak. Całość jest następnie schładzana i serwowana z dużą ilością lodu, co sprawia, że cha yen doskonale orzeźwia w upalne, tropikalne dni.

Tajska herbata mrożona nie tylko gasi pragnienie, ale także stanowi nieodłączny element lokalnej gastronomii – podawana jest zarówno na ulicznych straganach, jak i w eleganckich restauracjach. Dzięki połączeniu egzotycznych przypraw, wyrazistego koloru i słodkiego mlecznego smaku, cha yen stała się jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli tajskiej kuchni na całym świecie.

Zobacz także: Przepis na ulubione śniadanie księżnej Meghan!

Jak się pija herbatę na świecie - Senegal

W Senegalu herbata nie jest zwyczajnym napojem – to prawdziwy rytuał, głęboko zakorzeniony w tradycji i codziennym życiu mieszkańców. Senegalczycy nie tylko kochają i szanują ten napój, ale również celebrują jego przygotowywanie w sposób, który może wydawać się niezwykły i skomplikowany dla osób z zewnątrz. Parzenie herbaty w Senegalu to nie tylko sztuka, ale także ważny moment społeczny, często wykorzystywany do spotkań towarzyskich, rozmów i budowania więzi.

Proces rozpoczyna się od przygotowania czajnika, do którego wrzuca się dużą ilość liści herbaty – najczęściej czarnej, ale równie dobrze sprawdzi się też herbata zielona. Następnie dodaje się świeżą miętę, cukier oraz zimną wodę. Tak przygotowaną mieszankę doprowadza się do wrzenia na otwartym ogniu lub kuchence. Gdy napar osiągnie odpowiednią temperaturę, część herbaty z dużą precyzją wlewa się do wysokiej szklanki z dużej wysokości – wszystko po to, aby napój dobrze się napowietrzył i powstała charakterystyczna pianka na jego powierzchni.

To jednak dopiero początek – procedura jest powtarzana co najmniej dwa razy. Herbata jest przelewana ze szklanki do drugiego naczynia, a następnie z powrotem do czajnika. Dzięki temu smaki się intensyfikują, a aromaty jeszcze mocniej się łączą. Napar ponownie doprowadza się do wrzenia i znów rozlewa do szklanek z zachowaniem delikatnej piany, która stanowi nieodłączny element tego trunku.

Efektem końcowym jest bardzo słodka, intensywnie pachnąca i mocna herbata, która jednocześnie doskonale orzeźwia – szczególnie w gorącym, suchym klimacie Senegalu. Dla wielu mieszkańców picie herbaty to nie tylko przyjemność smakowa, ale i moment wytchnienia, pretekst do rozmowy, a czasem również forma okazania szacunku gościom.

Jeśli masz ochotę przenieść odrobinę senegalskiej atmosfery do własnego domu, nic nie stoi na przeszkodzie, by spróbować tego rytuału samodzielnie – wystarczy dobra czarna lub zielona herbata, świeża mięta, cukier i odrobina cierpliwości.