Labirynt fauna
(2006)
O filmie
Labirynt fauna – opis fabuły
Córka króla podziemi, księżniczka Moanna, podczas wizyty w świecie ludzi zostaje oślepiona przez słońce. W efekcie traci wzrok, a cała jej pamięć zostaje wymazana. Traci też swoją nieśmiertelność i umiera. Jej ojciec jest przekonany, że dusza księżniczki w końcu powróci do królestwa podziemi. W przygotowaniu na jej powrót buduje ogromny labirynt. Rok 1944, Hiszpania pod dyktaturą generała Franco. Jedenastoletnia Ofelia (Ivana Baquero) razem ze swoją będącą w ciąży, chorowitą matką Carmen (Ariadna Gil) wybiera się na spotkanie ze swoim nowym ojczymem, kapitanem Vidalem (Sergi Lopez). To syn słynnego dowódcy wojskowego, który jest wiernym żołnierzem reżimu i zaprzysięgłym wrogiem republikańskich rebeliantów. Po przybyciu do posiadłości Vidala, Ofelia rusza za dużym owadem, którego uważa za wróżkę i w ten sposób trafia na ślad starożytnego labiryntu. Przed wejściem do środka powstrzymuje ją gosposia Vidala, Mercedes (Maribel Verdu). Wieczorem sytuacja się powtarza. Owad pojawia się w sypialni Ofelii i na oczach dziewczynki zamienia się we wróżkę. Znów prowadzi Ofelię do labiryntu. Tym razem Ofelia wchodzi do środka i spotyka tam fauna (Doug Jones), który jest przekonany, że dziewczyna jest reinkarnacją księżniczki Moanny. Informuje, że da jej do wykonania trzy zadania. Ich ukończenie sprawi, że Moanna znów będzie nieśmiertelna i będzie mogła wrócić do królestwa ojca. Pierwszym z nich jest zdobycie klucza ukrytego pod brzuchem ogromnej ropuchy. Drugie zadanie to wykradzenie sztyletu znajdującego się w komnacie pożeracza dzieci, potwora zwanego jako Blady Mężczyzna (Doug Jones). Trzecie zadanie póki co jest tajemnicą. Ofelia rozpoczyna ich realizację, jednak przeszkadza jej w tym troska o coraz gorzej czującą się matkę. Dziewczynka jest także świadkiem kolejnych zbrodni bezwzględnego i brutalnego kapitana Vidala. Ucieczka w świat baśni wydaje się jedynym rozwiązaniem, by odciąć się od okropności współczesnego świata.
Rozgrywający się pięć lat po zakończeniu hiszpańskiej wojny domowej baśniowy dramat „Labirynt fauna” (hiszp. „El laberinto del fauno”) został wyreżyserowany przez mistrza kinowych baśni dla dorosłych Guillermo del Toro. Od momentu premiery na festiwalu filmowym w Cannes „Labirynt fauna” podbija serca widzów i jest uważany za najlepsze dzieło w karierze del Toro. Wśród wielu nagród i nominacji dla filmu „Labirynt diabła” znalazło się sześć nominacji do Oscara. Film został nagrodzony Oscarem w trzech kategoriach: najlepsze zdjęcia, najlepsza scenografia, najlepsza charakteryzacja.
Ciekawostki o filmie „Labirynt fauna”
Guillermo del Toro odmówił producentom z Hollywood, którzy oferowali dwukrotnie większy budżet za nakręcenie filmu w języku angielskim. Reżyser nie chciał, aby ktoś miał wpływ na ostateczny kształt jego dzieła i ingerował zmieniając je na potrzeby oczekiwań rynku.
Del Toro przed rozpoczęciem zdjęć do każdego filmu często przez kilka lat zapisuje pomysły na niego. Takie notatki do filmu „Labirynt fauna” zostały przez niego zgubione w jednej z taksówek. Reżyser myślał, że to koniec tego projektu, na szczęście taksówkarz odnalazł notatki i zwrócić je del Toro.
Angielskie tłumaczenie wykorzystane na potrzeby wyświetlania filmu „Labirynt fauna” w anglojęzycznych kinach zostało przygotowane przez samego del Toro. Reżyser miał przykre doświadczenia z tłumaczeniami jego poprzednich filmów.
Aby móc zrealizować film „Labirynt fauna” del Toro zrezygnował z całego swojego honorarium.
Seans filmu podczas festiwalu w Cannes zakończył się 22-minutowym aplauzem.
Charakteryzacja Douga Jonesa do roli Bladego Mężczyzny trwała pięć godzin dziennie.
Po pierwszym tygodniu wyświetlania filmu „Labirynt fauna” w meksykańskich i hiszpańskich kinach dodano plakaty z informacjami o scenach przemocy, jakie się w nim znajdują. Stało się tak z powodu rodziców, którzy nieświadomie zabierali na seanse „bajki” małe dzieci.
Zrujnowane miasto w początkowej scenie filmu to leżące w Aragonii Belchite.
Film del Toro był inspiracją dla Björk do napisania piosenki „Pneumonia”.
Inspiracją dla Guillermo del Toro podczas tworzenia filmu „Labirynt fauna” były tzn. czarne malowidła Francisco Goyi. Postać Bladego Mężczyzny była zainspirowana obrazem przedstawiającym Saturna pożerającego swojego syna. Źródłem natchnienia były także prace Arthura Rackhama.
Przy tworzeniu efektów specjalnych do filmu pracował Polak, Grzegorz Jonkajtys.
Zwiastun filmu „Labirynt fauna”
Najważniejsze nagrody
Oscary - Wygrana: Najlepsza charakteryzacja, Najlepsza scenografia (Eugenio Caballero, Pilar Revuelta), Najlepsze zdjęcia (Guillermo Navarro); Nominacje: Najlepszy scenariusz oryginalny (Guillermo del Toro), Najlepszy film nieanglojęzyczny, Najlepsza muzyka oryginalna (Javier Navarrete).
Złote Globy - Nominacja: Najlepszy film zagraniczny.
BAFTA - Najlepszy film nieanglojęzyczny (Alfonso Cuarón, Bertha Navarro, Frida Torresblanco, Guillermo del Toro), Najlepsze kostiumy (Lala Huete), Najlepsza charakteryzacja (José Quetglás i Blanca Sánchez III).
Obsada aktorska
Labirynt fauna - ścieżka dźwiękowa
-
Long, Long Time Ago (Hace mucho, mucho tiempo)
-
The Labyrinth (El laberinto)
-
Rose, Dragon (La rosa y el dragón)
-
The Fairy and the Labyrinth (El hada y el laberinto)
-
Three Trials (Las tres pruebas)
-
The Moribund Tree and the Toad (El árbol que muere y el sapo)
-
Guerrilleros (Guerrilleros)
-
A Book of Blood (El libro de sangre)
-
Mercedes Lullaby (Nana de Mercedes)
-
The Refuge (El refugio)
-
Not Human (El que no es humano)
-
The River (El río)
-
A Tale (Un cuento)
-
Deep Forest (Bosque profundo)
-
Waltz of the Mandrake (Vals de la mandrágora)
-
The Funeral (El funeral)
-
Mercedes (Mercedes)
-
Pan and the Full Moon (La luna llena y el fauno)
-
Ofelia (Ofelia)
-
A Princess (Una princesa)
-
Pan's Labyrinth Lullaby (Nana del laberinto del fauno)