Reklama

Olga Boznańska to jedna z najwybitniejszych postaci w historii polskiego malarstwa. Choć artystka urodziła się w Krakowie, zyskała międzynarodową sławę, przebywając w Paryżu. Portrety Boznańskiej nieustannie inspirują subtelnością, głębią psychologiczną, innowacyjnością i indywidualnością. Artystka błyskawicznie zdobyła uznanie na paryskich wystawach, ale również w krajach europejskich i Stanach Zjednoczonych. Kobieta tworzyła, mimo ogromnego bólu oczu, do ostatniego dnia swojego życia.

Reklama

Spis treści:

Kim była Olga Boznańska?

Olga Boznańska urodziła się w Krakowie w rodzinie o polsko – francuskich korzeniach. Jej ojcem był Adam Boznański – inżynier, a matką Eugenii de Mondain – artystka pochodząca z Francji, która założyła rodzinę w Polsce. Niewątpliwie Olga odziedziczyła talent w genach, bo już jako 6-letnia dziewczynka tworzyła inspirujące rysunki.

Boznańska najpierw uczyła się w domu pod okiem czujnych rodziców, a następnie rozpoczęła edukację artystyczną w Krakowie, gdzie zyskiwała nowe umiejętności m.in. u Kazimierza Pochwalskiego – cenionego portrecisty. Następnie rodzice zapisali córkę do szkoły dla kobiet w Monachium, prowadzanej przez Wilhelma Dürra. Artystka szybko zrezygnowała z pobierania nauk na rzecz otwarcia własnej pracowni.

Twórczość Olgi powoli zdobywała uznanie nie tylko w Polsce, ale również w Niemczech, Francji i Austrii. Jej portret malarza Pawła Nauena stał się pierwszym dziełem, które zdobyło liczne nagrody i rozpędziło karierę artystki. Olga otrzymała ofertę pracy na wyższym stanowisku w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, z której nie skorzystała.

Wkrótce Boznańska zamieszkała na stałe w Paryżu, gdzie nie tylko zorganizowała pierwszą wystawę, ale również dołączyła do towarzystw artystycznych i rozwijała swój talent w Académie de la Grande Chaumière. Olga nie ograniczała się jedynie do malarstwa. Interesowała się również muzyką, literaturą i aktywnie uczestniczyła w życiu społeczno-kulturalnym.

Życie prywatne Olgi z domu Boznańskiej

Olga Boznańska była silną i niezależną kobietą. Artystka nie założyła tradycyjnej rodziny, nie miała męża ani dzieci. Jej życie osobiste było silnie związane z karierą artystyczną, a większość czasu poświęcała malarstwu.

Jednak Olga nie cierpiała na samotność. Kobieta otoczona była przyjaciółmi nie tylko z Polski, ale również zza granicy. Artystka aktywnie uczestniczyła w paryskim życiu społecznym, dlatego utrzymywała bliskie kontakty z innymi malarzami, intelektualistami i członkami środowisk kulturalnych. Paryż lat przełomu XIX i XX wieku tętnił życiem, a Boznańska była jego częścią.

Skrócony życiorys malarki i portrecistki

  • 15 kwietnia 1865 rok – narodziny Olgi Heleny Karoliny Boznańskiej w Krakowie.
  • 1883-1886 rok – młoda kobieta kształciła się pod okiem Kazimierza Pochwalskiego i Józefa Siedleckiego.
  • 1886 rok – Olga pobierała nauki w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium.
  • 1892-1983 rok – artystka prezentowała swoje prace nie tylko w krajach europejskich (np. Warszawa, Berlin, Monachium, Praga, Paryż, Wiedeń, Amsterdam, Wenecja), ale również w Stanach Zjednoczonych.
  • 1895 rok – kierowała Szkołą Malarską w zastępstwie za Teodora Hummla.
  • 1896 rok – malarka otworzyła własną pracownię, a jej obraz „Portret malarza Pawła Nauena” jako pierwszy został zaprezentowany na paryskiej wystawie.
  • 1898 rok – Boznańska przeprowadziła się z Krakowa do Paryża, gdzie zamieszkała na stałe.
  • 1900 rok – malarka otrzymała złoty medal na wystawie New Gallery w Londynie.
  • 1905 rok – Olga została wyróżniona złotym medalem na wystawie w Monachium.
  • 1907 rok – zyskała srebrny medal w dziedzinie sztuki od Carnegie Institute w Pittsburghu.
  • 1912 rok – otrzymała „Francuską Legię Honorową”.
  • 1924 rok – zyskała kolejną nagrodę „Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski”.
  • 1932 rok – Olga po raz ostatni przyjechała w odwiedziny do Polski.
  • 1936 rok – została wyróżniona „Złotym Wawrzynem Akademickim”.
  • 1937 rok – zdobyła nagrodę „Grand Prix” na światowej wystawie w Paryżu.
  • 1938 rok – artystka po raz ostatni odnalazła nabywców dla swoich dzieł i otrzymała cenną nagrodę „Order Polonia Restituta”.
  • 26 października 1940 rok – śmierć Olgi Boznańskiej w Paryżu.

Jak i kiedy zmarła polska artystka?

Olga Boznańska ostatnie lata swojego życia spędziła w Paryżu. Kobieta żyła w czasie II wojny światowej, co wywarło znaczny wpływ na jej zdrowie psychiczne. Z roku na rok artystka otrzymywała coraz mniej zleceń, a dwa lata przed śmiercią sprzedała swoje ostatnie obrazy.

Boznańska zmarła 26 października 1940 roku w Paryżu. Artystka cierpiała z powodu sklerozy, egzemy twarzy i dolegliwości oczu. Nie wiadomo, na co dokładnie umarła krakowska malarka zamieszkująca Paryż. Grób Olgi znajduje się na cmentarzu Les Champeaux w Montmorency (Francja).

Charakterystyczna twórczość Olgi Boznańskiej

Olga Boznańska znana jest przede wszystkim jako malarka – portrecistka. Warto jednak zauważyć, że w jej dorobku artystycznym znajdują się również pejzaże czy też martwa natura. Jednak to właśnie portrety sprawiły, że Boznańska z roku na rok zyskiwała sławę, o której wielu twórców mogło tylko pomarzyć.

Prace Boznańskiej charakteryzowały się subtelnością i głębią psychologiczną. Portrety często przedstawiały kobiety i dzieci ukazywane wrażliwym oraz empatycznym okiem artystki. Boznańska była mistrzynią niuansów dotyczących światła i cienia, co dodawało jej obrazom głębi oraz realizmu. Twórczość Olgi wyróżnia się precyzyjnie przemyślanymi kompozycjami i raczej dominacją stonowanych, spokojnych barw.

Modernizm w twórczości Olgi

Styl artystyczny Olgi przez dłuższy czas tworzył fuzją impresjonizmu z realizmem. Jednak należy podkreślić, że Boznańska uważana jest za główną przedstawicielkę modernizmu w Polsce. Artystka nie bała się wprowadzać innowacji w swoje prace i często eksperymentowała z formą oraz techniką. Kobieta czerpała inspiracje z nowoczesnych trendów, a jej prace choć precyzyjne, często charakteryzowały się luźniejszym pociągnięciem pędzla i abstrakcyjnym użyciem koloru. Olga, tworząc swoje dzieła, wyróżniała się odwagą i brakiem utartych schematów. Może właśnie dlatego skradła serca europejskich obserwatorów.

Tematyka twórczości Boznańskiej

Olga Boznańska interesowała się człowiekiem. Na jej portretach widać głównie kobiety i dzieci oraz emocje. Artystka z pasją tworzyła nie tylko obrazy wizerunkowe, ale również prawdziwe psychologiczne dzieła, w których każdy człowiek to osobiste cechy.

Oprócz portretów w zbiorach Olgi znajduje się również martwa natura przedstawiona w sposób niezwykle subtelny, precyzyjny i skoncentrowany na atutach światła. Pejzaże, choć mniej liczne, również odzwierciedlają ponadprzeciętne umiejętności artystki w oddaniu atmosfery miejsca. Do głównych motywów jej prac zaliczyć można również widoki za oknem, a także wnętrze własnej pracowni.

Co artystka chciała przekazać w swoich dziełach?

Olga Boznańska w swoich dziełach łączyła osobiste przeżycia z głęboką analizą człowieka. Artystka, wykorzystując techniczne umiejętności, tworzyła głębię intelektualną i emocjonalną portretów. Boznańska poprzez twórczość nawiązywała m.in. do:

  • Głębokiego zrozumienia ludzkiej psychiki – Boznańska zasłynęła z umiejętności uchwycenia subtelnych emocji i wewnętrznych stanów portretowanych osób, manifestując zainteresowanie ludzką psychologią.
  • Piękna w codzienności – artystka, tworząc martwą naturę i sceny rodzajowe, podkreślała atuty zwykłych przedmiotów i chwil. W ten sposób Olga nawiązywała do fascynacji pięknem otaczającego świata.
  • Siły kobiecej perspektywy – Boznańska jako kobieta-artystka często portretowała inne kobiety, uwydatniając ich ważną rolę w społeczeństwie, zdominowanym przez męski świat.
  • Uchwycenia ulotności chwili – Olga nieustannie podejmowała wysiłek uchwycenia przemijalności natury życia.
  • Znaczenie introspekcji – malarka podkreślała znaczenie introspekcji, sugerując wysoką wartość wewnętrznej refleksji i osobistego rozwoju.

Najsłynniejsze portrety artystki z Krakowa

Olga Boznańska jest autorką wielu cenionych dzieł, które wyróżniają się zarówno techniką, jak i głębią emocjonalną. Jej prace znajdują się w prestiżowych kolekcjach i muzeach np. w Muzeum Narodowym w Krakowie, Warszawie oraz licznych galeriach w Paryżu.

Najsłynniejsze obrazy Olgi Boznańskiej to:

Reklama
  • „Portret Paula Nauena” (1893) – obraz przedstawiający męską i wyraźną sylwetkę Paula Nauena, również artysty. Na obrazie dominują ciemne i stonowane kolory kontrastujące z jasną twarzą niemieckiego malarza. Prosta, ale emocjonalna kompozycja, otrzymała złoty medal od arcyksięcia Karola Ludwika w Wiedniu.
  • „W Wielki Piątek” (1890) – obraz o refleksyjnym, religijnym charakterze. Olga przedstawiła klęczącą zakonnicę podczas adoracji Krzyża Świętego. Artystka wykorzystała stonowane barwę i mistrzowską grę światła, oddając intymność sceny.
  • „Dziewczynka ze słonecznikami” (1891) – portret młodej dziewczyny trzymającej bukiet żółtych słoneczników. Modelka skupia wzrok w kierunku widza, nadając emocjonalną głębię całej kompozycji. Boznańska stworzyła obraz z dbałością o detale, podkreślając ciepło i naturalność.
  • „Dziewczynka z chryzantemami” (1894) – jeden z najbardziej rozpoznawalnych dzieł Boznańskiej. Obraz przedstawia młodą dziewczynę w szarej sukni z bukietem białych chryzantem. Artystka skupiła się na subtelnej grze światłocienia i emocjonalnym wyrazie twarzy modelki, co nadaje portretowi psychologicznej głębi.
  • „Autoportret z pędzlem i kwiatami” (ok. 1906) – dzieło, które w doskonały sposób ukazuje talent i wrażliwość artystki. Obraz przedstawia Boznańską z pędzlem w ręku, co podkreśla jej zawód i pasję do malarstwa. Tło jest stosunkowo neutralne, dlatego widz może skupić uwagę na postaci artystki i jej atrybutach.
  • „Halka” (1965-1940) – portret młodej kobiety otulonej w czerwoną chustę, kontrastującą z jasną cerą dziewczyny. Boznańska skupia się na wyrazie twarzy modelki, ukazując melancholię i głębię uczuć. Poza portretowanej osoby wydaje się jakby nieadekwatna do wieku – zbyt poważna.
Reklama
Reklama
Reklama