Martwią Cię opadające powieki, cienie i zmarszczki wokół oczu?

Skóra wokół oczu jest pięć razy cieńsza od skóry innych partii twarzy. Dlatego w tej okolicy najszybciej, nawet około 20. roku życia, pojawiają się zmarszczki. Kobiety często narzekają także na pojawiające się w tym miejscu zasinienia i opuchliznę. Dlatego radzimy, jak im zapobiegać w domu. A o to, z jakich zabiegów skorzystać w gabinecie medycyny estetycznej, pytamy dr Grzegorza Mocnego, specjalistę chirurgii plastycznej.

Najlepsze sposoby i kosmetyki na worki i cienie pod oczami

Okolice oczu to miejsce, gdzie najbardziej widać nawet najmniejsze oznaki starzenia. Dzieje się tak za sprawą niezwykle cienkiej skóry oraz... genów. Skłonność do opuchliny, widoczne naczynka i cienie dziedziczymy po rodzicach czy dziadkach i niestety, nie mamy na to żadnego wpływu. Możemy jednak zmienić na lepsze nasze codzienne nawyki – rzucić palenie, dłużej sypiać i pić więcej wody! Dodatkowo, trzeba także dobrać odpowiedni krem, który spełni nasze indywidualne potrzeby. Jaki? Już podpowiadamy!

Przede wszystkim kosmetyk pod oczy powinien być przeznaczony właśnie do tej partii twarzy, bo musi być delikatniejszy i przebadany okulistycznie, by nie wywoływał podrażnień. Jego podstawowym zadaniem powinno być nawilżenie cienkiej w tym miejscu skóry, a także działanie przeciwzmarszczkowe. Dlaczego? Bo to właśnie poprzez ruchy mimiczne wokół oczu zmarszczki powstają jako pierwsze. A odpowiednio stymulowana synteza kolagenu opóźni pojawienie się linii nazywanych potocznie kurzymi łapkami.

A co, jeśli masz kłopot z opuchlizną? Szukaj preparatów poprawiających mikrokrążenie krwi. Staraj się też rano wykonać masaż palcami albo specjalnym małym masażerem - to zniweluje tzw. worki. Dorym rozwiązaniem jest też przykładanie na oczy schłodzonych łyżeczek i zimnych okładów (z rumianku albo w postaci żelowych okularków). Warto także przy tendencji do powstawania opuchlizny krem pod oczy trzymać w lodówce i nakładać zimny. Na zasinienie najlepiej działają takie składniki jak kofeina, wyciąg z kasztanowca, arniki, czy miłorzębu. Dobrze zadziała też dodatek rozświetlających skórę drobinek!

Worki i cienie pod oczami - najlepsze zabiegi na okolice oczu

A co, jeśli wiek zrobił już swoje i same kremy nie działają? Metod odmładzania okolicy oczu jest bardzo dużo, dlatego postanowiliśmy spytać o opinię chirurga plastyka, który zajmuje się odmładzaniem tej okolicy na co dzień. Dzięki niemu stworzyliśmy specjalny przewodnik po najskuteczniejszych i najważniejszych zabiegach medycyny estetycznej i chirurgii plastycznej na okolice oczu! „Ze względu na budowę anatomiczną, okolicę tę musimy traktować wyjątkowo, a proponowane zabiegi dobierać z wielką rozwagą i wiedzą medyczną. Nie ma złotego standardu postępowania w zakresie korekty okolicy oczodołu. Najlepsze efekty przynosi terapia łącząca różne procedury zabiegowe. Należy wykonywać je etapowo, w myśl zasady mniej znaczy lepiej, z uwzględnieniem uwarunkowań anatomicznych i fizjologicznych pacjenta i zachowaniem zasad sztuki lekarskiej. Oczy to bardzo ważny element twarzy z punktu widzenia estetycznego. Kiedy wyglądają młodo, cała twarz wydaje się świeża i pełna życia. Zmęczone i smutne oczy nadają taki sam wyraz całej twarzy. Na szczęście chirurgia plastyczna i medycyna estetyczna dają wiele możliwości poprawy wyglądu skóry w okolicach oczu” przekonuje dr Grzegorz Mocny.

Zabiegi na zmarszczki mimiczne wokół oczu, czyli tzw. kurze łapki

Zmarszczki są objawem starzenia się skóry, które spowodowane jest zmniejszeniem jej napięcia oraz degradacją włókien kolagenowych i elastynowych w tkance łącznej oraz wzmożonym napięciem mięśni mimicznych. Zmarszczki powstają z wcześniej utworzonych linii i drobnych rys. Zmarszczki mimiczne wokół oczu pojawiają się najwcześniej, bo w wieku 20-25 lat. Związane jest to z tym, że mięsień okrężny oka pracuje znacznie częściej niż inne mięśnie, oraz że skóra okolicy oka jest kilkakrotnie cieńsza niż skóra innych okolic twarzy (grubość około 0,5 mm). Do niwelowania zmarszczek mimicznych stosujemy neurotoksynę – toksynę botulinową, która na poziomie płytki motorycznej hamuje przewodnictwo nerwowo-mięśniowe.

Wyróżnia się siedem serotypów toksyny botulinowej (od A do G), które różnią się siłą oraz czasem działania. Najsilniejszą i zdecydowanie najczęściej stosowaną w terapii jest toksyna typu A. Zabieg z użyciem botuliny polega na iniekcji niewielkiej dawki oczyszczonej toksyny botulinowej typu A w roztworze soli fizjologicznej. Toksyna działa w obrębie mięśni, do których została wstrzyknięta, podczas gdy pozostałe mięśnie działają bez zmian. Działanie botuliny zaczyna być widoczne po kilku dniach od wstrzyknięcia, a efekt utrzymuje się od 3 do 6 miesięcy. Konsekwencją podania toksyny botulinowej w okolice oczu jest wygładzenie „kurzych łapek” oraz nieznaczne podniesienie powiek.

Worki i cienie pod oczami - zabiegi

Zazwyczaj są one wynikiem bezsenności lub niskiej jakości snu, a co za tym idzie – zmęczenia organizmu. Sińce mogą być także konsekwencją procesu starzenia się, który powoduje, że skóra pod oczami staje się coraz cieńsza. W związku z tym naczynia krwionośne, odpowiadające za barwę cieni, są bardziej widoczne. Patologiczne cienie pod dolną powieką mogą powstać wskutek palenia papierosów, stresu, ekspozycji na słońce, spożywania alkoholu, kofeiny oraz przyjmowania niektórych leków. Zdarza się, że sińce pod oczami są uwarunkowane genetycznie. Cienie pod oczami mogą być objawem reakcji alergicznej, a także choroby ogólnoustrojowej. Wtedy zazwyczaj utrzymują się dłuż-szy czas lub nasilają się, a dodatkowo towarzyszą im inne dolegliwości, np. bóle głowy czy częstomocz. W terapii cieni pod oczami w pierwszym rzędzie należy zdiagnozować i leczyć schorzenia oraz wyeliminować czynniki toksyczne wpływające na ich powstawanie. Z metod pozostających w zakresie działalności chirurga plastycznego należy zwrócić uwagę na zabiegi mezoterapii z użyciem kwasu hialuronowego oraz osocza bogatopłytkowego (PRP) pozwalające na regenerację i widoczne uelastycznienie skóry w miejscu jej zasinienia i ścieńczenia.

Worki i cienie pod oczami - jak wygładzić dolinę łez?

To defekt estetyczny objawiający się powstawaniem długich i wąskich zapadnięć pod oczami. Osoba z taką przypadłością wygląda na permanentnie zmęczoną i starszą niż w rzeczywistości. Z wiekiem otaczające oczy mięśnie wiotczeją, zanika tkanka tłuszczowa stanowiąca naturalne wypełnienie okolicy oczodołu. W wyniku tych procesów zapada się skóra w obrębie oczodołu, czego efektem jest zagłębienie biegnące od wewnętrznego kąta oka do środkowej części policzka.

Dolina łez może pojawić się także u osób młodych, ponieważ znaczenie w nasileniu jej występowania mają: kształt kości twarzoczaszki, grubość tkanki tłuszczowej na twarzy, a także tryb życia. Rozwój tej przypadłości przyspiesza palenie papierosów czy gwałtowna utrata wagi, spowodowana np. stosowaniem drakońskich diet. Pewną rolę w powstrzymywaniu rozwoju tego defektu odgrywają ćwiczenia polegające na delikatnym masażu tej okolicy. Za skuteczną metodę wypełniania doliny łez uchodzi mezoterapia, czyli zabieg polegający na wstrzyknięciu do skóry preparatów zawierających kwas hialuronowy. Kwas hialuronowy, będący naturalnym składnikiem skóry, wstrzykiwany śródskórnie działa wolumetrycznie bezpośrednio po wstrzyknięciu oraz w okresie późniejszym, absorbując wodę. Stymuluje także produkcję kolagenu, dzięki czemu dolina łez ulega spłyceniu, zmniejsza się również zasinienie, a skóra w miejscu poddanym terapii staje się bardziej elastyczna.

Innym zabiegiem wykorzystywanym w terapii doliny łez są iniekcje kwasu polimlekowego. Działanie kwasu polimlekowego polega na stymulacji produkcji kolagenu, a tym samym naturalnej regeneracji i odbudowie objętości tkanek. Efekty zastosowania kwasu polimlekowego pojawiają się stopniowo, natomiast utrzymują się dłużej niż w przypadku kwasu hialuronowego.

Zadowalające rezultaty w terapii doliny łez daje także stosowanie osocza bogatopłytkowego (PRP) będącego autogenną frakcją własnej krwi pacjenta. Osocze bogatopłytkowe stymuluje komórki macierzyste do namnażania oraz pobudza fibroblasty do wytwarzania nowego kolagenu. Zabieg zapewnia długotrwałe efekty w regeneracji i rewitalizacji skóry, a przy tym jest całkowicie naturalny i biokompatybilny z ciałem pacjenta, bez ryzyka wystąpienia nietolerancji, alergii czy innych reakcji immunologicznych.

Operacja na opadające powieki - na czym polega?

Na wstępie należy rozróżnić prawdziwe opadanie powiek górnych od nadmiaru skóry na powiekach. W pierwszym przypadku mamy do czynienia z niedostateczną funkcją mięśnia dźwigacza powieki górnej, którego skutkiem jest opadanie brzegu rzęsowego z zasłanianiem części źrenicy powodującym ograniczenie pola widzenia. W większości przypadków skrócenie mięśnia dźwigacza powieki górnej jest wystarczające, aby skorygować opadanie prawdziwe. Znacznie częściej mamy jednak do czynienia z nadmiarem skóry na powiekach górnych. Fałd skóry zaczyna sięgać do brzegu rzęsowego powieki, stopniowo ograniczając pole widzenia. Oczy z takimi powiekami wyglądają starzej, sprawiają wrażenie zmęczonych i smutnych. Typowa operacja estetyczna powiek górnych polega na usunięciu nadmiaru skóry i fragmentu mięśnia okrężnego oka oraz usunięciu nadmiaru tłuszczu z okolicy przyśrodkowego i bocznego kąta oka. Plastykę powiek górnych (blefaroplastykę) z reguły wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Blizna pooperacyjna zlokalizowana jest w załamku powieki górnej, a jej boczny fragment ukryty w jednej ze zmarszczek okolicy bocznego kąta oka.

Z kolei klasyczna operacja powiek dolnych, polegająca na wycięciu nadmiaru skóry i usunięciu przepuklinek tłuszczowych, powinna być uzupełniona o przemieszczenie tłuszczu tworzącego wypukłość powiek w kierunku „doliny łez” oraz na zwiększeniu napięcia powiek przez wykonanie kantopeksji. Plastyka powiek dolnych wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym. Blizna pooperacyjna zlokalizowana jest tuż pod brzegiem rzęsowym powieki, a jej boczny fragment ukryty w zmarszczce okolicy bocznego kąta oka.