Seriale Barwy szczęścia, M jak miłość, filmy 150 na godzinę, Ostatni dzwonek czy spektakle Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie. To właśnie stąd widzowie kojarzyli panią Wandę Wieszczycką-Nowisz. Niestety dotarły do nas smutne informacje o śmierci aktorki. Miała 78 lat.
Wanda Wieszczycka-Nowisz – komunikat o jej odejściu
Wczoraj - 12 października - przed godziną piętnastą na profilu facebookowym lubelskiego teatru zamieszczono przykry komunikat. „Z wielkim smutkiem informujemy o śmierci Śp. Wandy Wieszczyckiej-Nowisz, aktorki naszego Teatru w latach 1970-77. Na scenie Teatru im. Juliusza Osterwy stworzyła szereg niezapomnianych kreacji, które na trwałe zapisały się w jego historii”, napisano.
Wymieniono też kilka spektakli, w których grała pani Wanda. „Są to między innymi: Balladyna w „Balladynie” J. Słowackiego; Muza w „Wyzwoleniu” S. Wyspiańskiego; Desdemona w „Otellu” W. Szekspira; Stara kobieta w „Stara kobieta wysiaduje” T. Różewicza; Ruth w „Niemcach” L. Kruczkowskiego i inne. Widzowie pamiętają też aktorkę z ról w M jak miłość czy Barwach szczęścia.
„Rodzinie i bliskim Śp. Wandy Wieszczyckiej-Nowisz przekazujemy szczere wyrazy współczucia”, dodano w poście. I my przyłączamy się do słów wsparcia dla wszystkich przyjaciół 78-latki.
Wanda Wieszczycka-Nowisz na pogrzebie męża, październik 2021 rok
Wanda Wieszczycka-Nowisz była żoną Pawła Nowisza. Pogrzeb
Mija dokładnie rok, odkąd zmarł mąż Wandy Wieszczyckiej-Nowisz – Paweł Nowisz. „15. października 2021 roku Paweł Nowisz odszedł w Domu Aktora Weterana w Skolimowie. Miał 81 lat. Informację o jego śmierci podała produkcja serialu „Barwy szczęścia”, z którym był związany przez lata”, czytaliśmy rok temu w komunikacie.
Wiadomo już, że w swoją ostatnią drogę aktorka wyruszy w sobotę. „Msza święta odbędzie się 20 października o godz. 13.20 w Kościele św. Wincentego. Aktorka spocznie u boku męża na cmentarzu Bródnowskim”, czytamy w sieci.
Nigdy nie zapomnimy o pani Wandzie…
Czytaj też: Wielka Brytania. Dlaczego kobiety nosiły rękawiczki na pogrzebie królowej Elżbiety II
Paweł Nowisz, 2014