Ścięta, wygnana, rozwiedziona, zmarła... Tak umierały żony króla Henryka VIII

Król Henryk VIII Tudor zapisał się w historii jako wielbiciel kobiet. Miał sześć żon, a los każdej z nich to materiał na książkę. Kim były żony Henryka VIII i jak wyglądało ich życie? Oto ich tragiczne historie.

Żony Króla Henryka VIII

Romanse króla Henryka VIII większość biografów podsumowuje słynną angielską wyliczanką: „rozwiedziona, ścięta, zmarła, rozwiedziona, ścięta, przeżyła”. Dzięki urokowi osobistemu podbijał serca kobiet, nawet gdy pod koniec życia ważył prawie 140 kilogramów. Niestety większość kobiet, które owinął sobie wokół palce źle kończyły…. Żonami Henryka VIII były: Katarzyna Aragońska, Anna Boleyn, Jane Seymour, Anna Kliwijska, Katarzyna Howard i Katarzyna Parr. Żadna z nich nie zagrzała zbyt długo miejsca u boku króla. Gdy małżeństwo nie spełniało oczekiwań Tudora, ten postanawiał… pozbyć się swoich partnerek. I tak jedna zmarła po porodzie, druga została wyrzucona z dworu, a dwie zostały zamordowane. Część historii pokazano w filmie Kochanice króla, ale był to tylko fragment prywatnego życia króla. Jak wyglądało ono naprawdę? Tak umierały żony Henryka VIII.

Król Henryk VIII Tudor i Katarzyna Aragońska

Katarzyna Aragońska była hiszpańską księżniczką. Rudowłosa szesnastolatka została najpierw żoną Artura Tudora, starszego brata Henryka. Ich wspólne życie nie trwało jednak zbyt długo, bo książę Walii zmarł zaledwie pół roku po ślubie. Odesłanie Katarzyny do Hiszpanii mocno zagroziłoby sojuszowi obu państw, więc postanowiono wydać ją ponownie za mąż za młodszego z braci Tudorów. Zanim to jednak nastąpiło, Katarzyna musiała trochę poczekać. Przede wszystkim na przeszkodzie stało jej prawo biblijne, które zakazywało ślubu z wdową po bracie. Papież w końcu udzielił jednak dyspensy i zezwolił na ślub Katarzyny Aragońskiej z Henrykiem VIII. Ale ojciec Henryka również poszukiwał powodów do przełożenia ślubu, tłumacząc się zbyt młodym wiekiem syna. W końcu Katarzyna Aragońska po raz drugi stanęła na ślubnym kobiercu w wieku 24 lat, Henryk VIII miał wówczas 18. Choć liczyła, że tym razem będzie miała szczęście w miłości, nie było jej to dane. Cieszyła się jednak ogromną sympatią ludu, co wynagradzało jej trudne chwile pełne samotności z mężem, Henrykiem VIII. Ich małżeństwo szybko napotkało przeszkodę - Katarzyna z co najmniej sześciu ciąż, donosiła jedynie troje dzieci. Tylko jedno - córka Maria, zwana później Krwawą Marią- dożyło dorosłości.

Brak męskiego potomka król Henryk VIII wynagradzał sobie licznymi romansami. Wszystko zmieniło się, gdy na jego drodze stanęła Anna Boleyn. Przygodny romans króla Henryka VIII powoli zaczął przeradzać się w coś więcej. W tym czasie król szukał powodu, by porzucić małżonkę. Zaczął twierdzić, że poślubienie żony brata było błędem, a problemy ze spłodzeniem potomka to kara boża. Brak zgody papieża na unieważnienie związku popchnął Henryka VIII do odcięcia się od Kościoła Katolickiego i stworzenia własnego odłamu - wyznania anglikańskiego.

Katarzyna Aragońska została wygnana z dworu, a resztę życia spędziła w areszcie domowym. W ostatnich latach życia poświęciła się nauce, przykuwała ogromną wagę do edukacji córki. Stała się bardzo religijna. Choć uważała się za prawowitą królową, nazywano ją księżną wdową Walii. Zmarła 7 stycznia 1536 roku. Podczas balsamowania jej ciała odkryto, że jej serce było poczerniałe, co mógł spowodować nowotwór. Wówczas sądzono jednak, że została otruta przez swoją następczynię…

Żony Henryka VIII: Anna Boleyn

Anna Boleyn była dwórką Katarzyny Aragońskiej. Biografowie wspominają, że nie miała równych w śpiewie i w tańcu. Czarnooka pełna wdzięku dwórka szybko podbiła serce króla, ale do dziś tak naprawdę nie do końca wiadomo, kiedy zaczął się ich romans. To ona doprowadziła jednak do tego, że król Henryk VIII zaczął szukać sposobu na pozbycie się żony. W końcu nie czekając na zgodę kościoła Król Henryk VIII i Anna Boleyn wzięli ślub w tajemnicy 25 stycznia 1533 roku. Już wtedy Anna była w ciąży, a dopiero w maju tego roku ogłoszono, że małżeństwo Henryka z Katarzyną jest już nieważne. Nie ma wątpliwości, że Henryka VIII i Annę Boleyn łączyły gwałtowne wybuchy namiętności, o czym świadczy siedemnaście listów, jakie napisał do niej król.

7 września na świat przyszło pierwsze dziecko króla Henryka VIII z Anną Boleyn, ku jego rozczarowaniu córka, księżniczka Elżbieta. Rok później Anna znów była w ciąży, ale niestety poroniła. Król ponownie szukał pocieszenia w ramionach kochanek, co doprowadziło Boleyn do tego, że zaczęła snuć intrygi i pozbywać się z dworu potencjalnych miłości męża. Ostatnią nadzieją była kolejna ciąża. W tym czasie dwór poinformowano o śmierci Katarzyny Aragońskiej, co mocno ucieszyło Annę. W końcu jej pozycja była teraz niepodważalna. To się jednak zmieniło, gdy zobaczyła, że jej dwórka, Jane Seymour, siedzi królowi na kolanach. Anna Boleyn z powodu szoku poroniła, a jak się później okazało - syna. Sam król podszedł do sprawy dość… obojętnie twierdząc, że Anna uwiodła go czarami i w rzeczywistości nigdy nie był w niej zakochany.

Związek z Anną trwał trzy lata i mówi się, że definitywnie zakończył się, gdy poroniła. Gdy Boleyn przeczuwała, że nie zdoła już uratować małżeństwa z królem, przestała zabiegać o jego względy, a wręcz przeciwnie, zaczęła niepochlebnie wypowiadać się o jego wyglądzie. Kilka dni później Annie przedstawiono zarzuty o kazirodztwo z własnym bratem Jerzym i cudzołóstwo z pięcioma mężczyznami. Anna została oskarżona nie tylko o zdradę króla, ale i stanu, więc groziło jej spalenie żywcem na stosie. Król Henryk VIII postanowił jednak okazać jej miłosierdzie i… Anna Boleyn została ścięta mieczem. Do końca zaprzeczała jednak, by kiedykolwiek dopuściła się zdrady. Król niewiele sobie jednak z tego robił i jak mówi historia, nie cierpiał po śmierci ukochanej. Dwa tygodnie po jej śmierci, ożenił się po raz trzeci.

Żony Henryka VIII: Jane Seymour

Zapisała się w historii jako ta, która prowadziła rozrzutny tryb życia, odznaczała się wybuchowym charakterem i ciętym językiem. W Jane Seymour króla Henryka VIII miała zauroczyć skromność i uległość, ale nie ma wątpliwości, że kolejna kochanka króla doskonale wiedziała, jak nim manipulować. Jane jako nowa królowa szybko zdobyła uwielbienie Anglików - umiejętnie rozgłaszała, że darzy Katarzynę Aragońską ogromnym szacunkiem.

Sprawiła także, że córka króla Henryka z Katarzyną Aragońską, która została wykluczona z sukcesji i traktowana jako dama dworu jak córki Henryka z Anną Boleyn, wróciła do łask. Szybko okazało się, że król jest u jej boku szczęśliwy. Już na początku 1537 roku zaszła w ciążę i wszyscy wróżyli, by urodziła syna. Poród trwał trzy dni, a życie i matki i dziecka było zagrożone. W końcu ku radości całego narodu urodził się syn - Edward. Dwanaście dni później królowa zmarła, a za przyczynę podaje się gorączkę poporodową. Najprawdopodobniej za to, że jako jedyna z sześciu żon Henryka VIII podarowała mu syna, została pochowana jako królowa i wraz z nim spoczywa w grobie w zamku Windsor.

Król Henryk VIII i Anna Kliwijska

Dopiero trzy lata po śmierci Jane Seymour król Henryk VIII rozpoczął poszukiwania kolejnej żony. Tym razem wybór był strategiczny - szukał sojuszu z którymś z protestanckich księstw niemieckich. Najpierw podsuniętą mu przez doradców wybrankę zobaczył na obrazie, gdy jednak zobaczył ja na żywo przeżył ogromne rozczarowanie: „Nic nie ma w sobie pięknego i roztacza złe wonie i z przodu i z tyłu. Obwisłe piersi i inne cechy wywołały u mnie pewność, że nie jest dziewicą. Jej ciało nie nadaje się do wywołania jakiegokolwiek pożądania”, pisał. Mimo to 6 stycznia 1540 roku Henryk VIII i Anna Kliwijska stanęli na ślubnym kobiercu.

Anna Kliwijska różniła się jednak od poprzednich małżonek króla - nie umiała grać ani śpiewać, nie miała żadnego wykształcenia, a biografowie piszą wprost, że nie była przygotowana do życia u boku tak charyzmatycznego męża. Na szczęście wraz z przybyciem żony na dworze pojawiły się i młode kobiety, które miały jej usługiwać, a przy okazji zaspokajać króla. I tak już niebawem Henryk VIII zakochał się bez pamięci w Katarzynie Howard. Anna nie robiła mu problemów ze zgodą na rozwód, a biografowie piszą, że po prostu bała się, że podzieli los swojej imienniczki. Co ciekawe, po rozwodzie pozostała w dobrych stosunkach z byłym mężem i jego córkami, a ją samą zapamiętano jako ucieleśnienie dobra.

Henryk VIII i Katarzyna Howard

Katarzyna Howard mając zaledwie trzynaście lat flirtowała ze swoim nauczycielem muzyki. Dwa lata później wdała się w pierwszy romans, tym razem z zarządcą. W końcu ciotka ukróciła ten związek i jeszcze tego samego roku Katarzynę wysłano na dwóch Anny Kliwijskiej. Tam szybko zwrócił na nią uwagę król Henryk VIII. Rok później wziął z nią ślub. Dla młodziutkiej Katarzyny związek ze starzejącym się królem był ciężki do zniesienia, więc szybko znalazła pocieszenie w ramionach dworzanina. Byli jednak na tyle nieostrożni, że wkrótce cały dwór mówił o ich romansie. W końcu plotki dotarły też do samego króla, który wściekły za zdradę rozkazał, by królową ścięto zwyklym toporem.

Król Henryk VIII i Katarzyna Parr

Król zawiedziony niewiernością młodej żony i tym, jak zakończyły się jego poprzednie małżeństwa na chwilę przystopował z szukaniem kolejnej kobiety, która zostanie u jego boku. Ale nie na długo. Już 1543 roku wziął ślub z… wdową, Katarzyną Parr. Zapisała się w historii jako ta, która doprowadziła do poprawienia relacji króla Henryka VIII z dziećmi. To jej przypisuje się w dużej mierze przywrócenie córek do linii dziedziczenia korony. Była łagodna, unikała konfliktów, uwielbiała śpiew i piękne stroje. Przez swój zaawansowany jak na tamte czasy wiek (miała 31 lat wychodząc za króla) bardzo dbała o swój wygląd.

Pół roku po śmierci króla poślubiła swojego dawnego ukochanego, Tomasza Seymoura. Wielu nie podobało się, że tak krótko podtrzymywała żałobę. Jej sytuacji nie poprawił fakt, że w wieku 35 lat zaszła w ciążę. Zmarła w wyniku gorączki popołogowej.

Król Henryk VIII zmarł 28 styczniu 1547 roku. Pod koniec życia miał dużą nadwagę, podaje się, że cierpiał na podagrę, a niektóre źródła piszą również o syfilisie. Został pochowany u boku Jane Seymour w kaplicy świętego Jerzego w Zamku Windsor. Zasłynął z tego, że ustanowił kościół anglikański nie zależy od papieża, a podporządkowany jest królowi Anglii oraz z tego, że sześciokrotnie zawierał związek małżeński, a na dwóch jego małżonkach dokonano ezgekucji poprzez ścięcie.

Źródła: Onet.pl, histmag.org, A.Fraser - Sześć żon Henryka VIII