Archeoloigiczne odkrycie w Domus Aurea w Rzymie

Powiedzieć, że Pałac Nerona, zwany Domus Aureus, był olbrzymi… to nic nie powiedzieć! Oczywiście, wszystko, co o nim wiemy, zawdzięczamy przekazom historycznym i wykopaliskom archeologicznym. Ponieważ Neron do ulubionych władców Rzymian się nie zaliczał, pałac po jego śmierci zmieciono z powierzchni ziemi. A dokładnie na jego miejscu cesarz Trajan kazał wybudować termy.

Prawie jak Monako

Pałacowy kompleks zajmował aż 100 hektarów. Dla porównania, 200 hektarów ma księstwo Monako, a 340 – Central Park w Nowym Jorku. Ówczesny historyk rzymski Swetoniusz pisał: „Co do rozległości i przepychu tego pałacu, wystarczy podać te tylko dane. Jego przedsionek był tak wyniosły, że stał w nim posąg-kolos stu dwudziestu stóp wysokości, wyobrażający samego Nerona; tak obszerny, że mieścił potrójny portyk, każdy długości tysiąca kroków. Była tam również sadzawka na kształt morza, otoczona budynkami na wzór miasta”. Nic dziwnego, że Rzymianie nie chcieli na niego łożyć, więc Domus Aurea nigdy nie został ukończony.

Wykopaliska archeologiczne potwierdzają, że rzeczywiście wystrój był oszałamiający. Jednak nikt nie spodziewał się, że pod zwałami ziemi archeologowie trafią na całą komnatę ozdobioną freskami, o której zapomniano na dwa tysiące lat.

Podziemne odkrycie

Odkrycia dokonali jesienią ubiegłego roku, a dzisiaj ogłosili, że dotarli do doskonale zachowanych fresków.
Jeden z nich przedstawia sfinksa dlatego salę nazwano Komnatą Sfinksa. Przypuszczają, że mogło być to miejsce, w którym Neron eksponował swoje dzieła sztuki.

„Wprawdzie odkrywamy tu coś każdego dnia i jesteśmy przyzwyczajeni do zdumienia, ale w ciągu wielu lat prac tutaj nie zdarzyło mi się trafić na całkowicie nową, w pełni udekorowaną freskami komnatę. Największy zachwyt przeżyliśmy kilka dni temu, kiedy ekipa techniczna mogła wejść do środka, by zabezpieczyć pomieszczenie i malowidła”, powiedział kierujący pracami Alessandro D’Alessio.

1 z 8