Zrozpaczony Jerzy Owsiak przekazał smutne wieści. Ktoś zniszczył jego dom

Dziś Jerzy Owsiak przekazał swoim obserwatorom niezwykle smutną wiadomość. W najnowszym wpisie poinformował, że jego dom letniskowy został zniszczony przez wandali. Co więcej, na ogrodzeniu pojawiły się wulgarne wpisy.

Dom Jerzego Owsiaka został zniszczony przez wandali

Jerzy Owsiak w mediach społecznościowych napisał wprost: „Ruszyła droga krzyżowa", zaczął. Później prezes Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy dodał, że jego domek letniskowy, znajdujący się w niezwykle spokojnej okolicy został zniszczony przez hejterów. „Nasz letniskowy dom (120 m2) stoi przy drodze do kościoła. Jest okazja, aby rozwiać te wszystkie komentarze o moich domach i willach. To jedyny dom, jaki mamy. Drewniany, dobrze się w nim czujemy. Dużo zielonego dookoła i bardzo mili sąsiedzi. No i pojawiły się bazgroły wymalowane sprayem. Konkretne i agresywne. Dalszy ciąg tego medialnego nakręcania pomówień i oskarżeń z agresywnej stacji telewizyjnej. Zniszczone robione rok temu ogrodzenie", pisze.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Ten jeden błąd mógł zrujnować jego karierę. Bliska znajoma Krawczyka po latach wspomniała o jego porażce

Domek letniskowy Jerzego Owsiaka został zdemolowany

Następnie napisał: „Dla nas kolejne traumatyczne przeżycie. Uciekać stąd. Strach. A jak podpalą? To błagam, zadzwońcie, żebyśmy zdążyli wybiec. Takie dzikie pomysły, a tu właśnie ruszyła droga krzyżowa. Nasz domek jest na trasie wędrówki do kościoła. Płot jak pierwsza stacja. Nazwę można wymyślić", czytamy.

Na koniec Jerzy Owsiak podkreślił, że w najbliższym czasie wciąż będzie kontynuował pomaganie potrzebującym. Z tego powodu nie będzie mógł zająć się naprawą zniszczeń. „A w poniedziałek ruszamy z kolejnym Konkursem Ofert — kupujemy sprzęt dla pulmonologii, dla jednostek OSP i WOPR (zakupy popowodziowe) i dla Centrum Naukowo-Szkoleniowego w Otwocku. Dwa dni i moc urządzeń i negocjacji cenowych. Nawet nie ma kiedy tego zamalować. A może zostawimy", skwitował.

CZYTAJ TEŻ: „Jestem pogodzona z życiem, ale boję się niedołęstwa”. Helena Norowicz o szczęściu, śmierci i światełku w oczach