Top 10 filmów dostępnych na serwisie HBO GO

Don Vito Corleone (Marlon Brando) to głowa jednej z pięciu mafijnych rodzin z Nowego Jorku. Po zakończeniu II wojny światowej do domu wraca Michael Corleone (Al Pacino). To bohater wojenny, który do tej pory nie miał nic wspólnego z działalnością gangsterską swojego ojca. Sytuacja się zmienia, gdy don Vito odmawia współpracy z pozostałymi rodzinami nie chcąc uczestniczyć w handlu narkotykami. Cudem udaje mu się przeżyć zamach na swoje życie, a jego najbardziej zaufani współpracownicy – syn Sonny (James Caan) i prawa ręka dona, Tom Hagen (Robert Duvall) opracowują plan zemsty. Kluczową rolę w mafijnej wojnie rozegra Michael, który nie chce już stać z boku.

Oparty na bestsellerowej powieści Mario Puzo, wyreżyserowany przez Francisa Forda Coppolę Ojciec chrzestny przez wielu uważany jest za najlepszy film w historii kina. Nominowany do jedenastu Oscarów, ostatecznie zwyciężył w trzech kategoriach, w tym dla najlepszego filmu roku. Oscara otrzymał także Marlon Brando oraz autorzy scenariusza: Francis Ford Coppola i Mario Puzo. Legendarna muzyka z Ojca chrzestnego skomponowana przez Nino Rotę została wykluczona z oscarowej rywalizacji, gdyż wykorzystane zostały w niej fragmenty muzyki napisanej przez Rotę do filmu Fortunella z 1958 roku.

Vincent Vega (John Travolta) i Jules Winnfield (Samuel L. Jackson) to najbardziej zaufani zabójcy gangsterskiego bossa Marsellusa Wallace'a (Ving Rhames). Po wykonaniu kolejnego zadania dla swojego szefa, Vincent ma dotrzymać towarzystwa jego żonie Mii (Uma Thurman) podczas jej wieczornego wyjścia do restauracji. Wieczór kończy się dramatycznie, a już następnego dnia przed Vincentem kolejne zadanie. Ma dorwać boksera Butcha Coolidge'a, który wystawił Marsellusa do wiatru. Zamiast podłożyć się w walce bokserskiej, tak jak zostało to umówione, wygrał ją, zgarniając z zakładów niezłą sumkę.

Pulp Fiction to prawdopodobnie najbardziej znany film Quentina Tarantino. Zdobywając Złotą Palmę na festiwalu w Cannes i Oscara za scenariusz, Pulp Fiction otworzył reżyserowi drogę do sławy. Potwierdził też jego talent, o którym mówiło się od czasu premiery debiutanckiego filmu Tarantino: Wściekłych psów. Niechronologiczny, pełen charakterystycznych dialogów nazywanych „tarantinadami”, świetnie dobranej muzyki oraz nawiązań do popkultury Pulp Fiction zmienił nie tylko kino gangsterskie, ale i kino w ogóle.

Po zniszczeniu Gwiazdy Śmierci (wydarzenia opowiedziane w pierwszej części trylogii Star Wars, filmie Gwiezdne wojny: Nowa nadzieja) wojska Rebeliantów znajdują schronienie na lodowej planecie Hoth. Imperium udaje się ich jednak wytropić z nadzieją na zadanie ostatecznego ciosu. Luke Sykwalker (Mark Hamill), księżniczka Leia (Carrie Fisher) oraz Han Solo (Harrison Ford) wymykają się z oblężenia. Luke wyrusza na poszukiwania mistrza Jedi, Yody (głos: Frank Oz), który mógłby dokończyć jego trening. Podczas gdy Leia i Han ukrywają się u starego przyjaciela Solo, Lando Calrissiana (Billy Dee Williams), Luke poznaje straszną prawdę o swoim ojcu.

Druga część tak zwanej oryginalnej trylogii Gwiezdnych wojen, wyreżyserowany przez Irvina Kershnera film Gwiezdne wojny: Imperium kontratakuje uważany jest za najlepszą część sagi. Doceniono szczególnie to, że w porównaniu z beztroskim kosmicznym kinem przygodowym, jakim była Nowa nadzieja, Imperium kontratakuje był filmem o wiele bardziej mrocznym. Na jaw wyszły tajemnice z przeszłości bohaterów, a w zakończeniu próżno doszukiwać się happy endu. W Imperium kontratakuje z hukiem powrócił najsłynniejszy filmowy czarny charakter: Darth Vader (David Prowse, głos James Earl Jones). Przygoda z bohaterami Star Wars trwa po dziś dzień i nic nie wskazuje na to, by szybko miała się zakończyć.

Guido Orefice (Roberto Benigni) to obdarzony dużym poczuciem humoru Żyd szaleńczo zakochany w pięknej Dorze (Nicoletta Braschi). W końcu udaje mu się zdobyć jej serce. Para bierze ślub, a wkrótce przychodzi na świat ich syn Giouse (Giorgio Cantarini). Małżeńska sielanka nie trwa jednak długo, a Guido razem z synem trafiają do obozu koncentracyjnego. Chłopcu cudem udaje się przeżyć, a Guido robi wszystko, żeby Giosue nie został odnaleziony. Wmawia synowi, że obaj uczestniczą w grze, której zwycięzca otrzyma prawdziwy czołg. Aby mieć szansę na zwycięstwo, Giosue musi być dzielny i zawsze słuchać się ojca.

Wojenny komediodramat Życie jest piękne to dzieło życia włoskiego komika Roberto Benigniego, który nie tylko wystąpił w roli głównej, ale i wyreżyserował film oraz napisał do niego scenariusz. W umiejętny sposób udało mu się połączyć dramatyzm obozowego życia i potworności Holocaustu z humorem prezentowanym przez głównego bohatera. W ten sposób powstała mieszanka wybuchowa, która na zmianę wzrusza i bawi. Dzieło Benigniego zostało docenione poza granicami Włoch, a film Życie jest piękne był nominowany do siedmiu Oscarów, w tym dla najlepszego filmu roku. Życie jest piękne zwyciężyło Oscara w kategoriach dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego, najlepszego aktora (Benigni) i najlepszej muzyki (Nicola Piovani).

20-letni Will Hunting (Matt Damon) to sprzątacz na Uniwersytecie Harvarda. Gdy nie pracuje, całe dnie spędza w towarzystwie najlepszego przyjaciela Chuckiego Sullivana (Ben Affleck), włócząc się po barach Bostonu. Pewnego razu zostaje przyłapany na uczelni na bazgraniu po tablicy z matematycznym zadaniem umieszczonym tam przez znanego matematyka, profesora Lambeau (Stellan Skarsgard). Okazuje się, że rozwiązał to zadanie, z którym nie mogli poradzić sobie najlepsi studenci. Kiedy wychodzi na jaw, że Will jest geniuszem-samoukiem, chłopak zostaje wysłany na terapię do psychologa Seana Maguire'a (Robin Williams), który ma mu pomóc w odnalezieniu własnej drogi życiowej.

Napisany wspólnie przez Matta Damona oraz Bena Afflecka i wyreżyserowany przez Gusa van Santa Buntownik z wyboru był jednym z najgłośniejszych filmów 1997 roku. Nominowany do dziewięciu Oscarów, ostatecznie został nagrodzony za scenariusz oraz za najlepszą drugoplanową rolę męską (Robin Williams). Buntownik z wyboru to pełna humoru i świetnych dialogów opowieść o dojrzewaniu, przyjaźni, a także znajdowaniu własnego miejsca na świecie. Szeroko otworzył drogę do kariery dla Damona i Afflecka, którzy już wkrótce zostali jednymi z największych gwiazd Hollywood. Szkoda tylko, że nigdy więcej nie napisali nic razem.