Spośród horrorów, które można obejrzeć na serwisie Netflix wybraliśmy dziesięć, naszym zdaniem najlepszych. Stan na luty 2018 roku
1. Lśnienie
Jack Torrance (Jack Nicholson) to trzeźwiejący alkoholik i początkujący pisarz, który przyjmuje posadę zimowego stróża w położonym w górach hotelu Overlook. Spędzenie kilku miesięcy w całkowitym odosobnieniu traktuje jako okazję do napisania książki. Razem z Jackiem do hotelu przybywają jego żona Wendy (Shelley Duvall) oraz syn Danny (Danny Lloyd). Pierwsze tygodnie pobytu w Overlook nie wskazują na to, że z planów Jacka coś wyjdzie. Pisanie książki nie idzie, a w położonym na terenie indiańskiego cmentarza hotelu zaczynają dziać się dziwne rzeczy.
Od momentu premiery wyreżyserowane przez Stanleya Kubricka Lśnienie dzieliło kinową publiczność. Film nie okazał się kasowym sukcesem, a źle o nim wypowiadał się nawet autor książki, na motywach której powstał: Stephen King. Z czasem jednak Lśnienie zyskało status produkcji kultowej i jednego z najlepszych horrorów w historii kina. Mimo to King nie zmienił o nim zdania i wciąż bardziej ceni sobie telewizyjną ekranizację nakręconą wiele lat później. Pod kątem ukrytych przekazów – film został przeanalizowany przez fanów niemal klatka po klatce; odkryto w nim między innymi... potwierdzenie mistyfikacji filmu z pierwszego lądowania na Księżycu, który rzekomo miał wyreżyserować Kubrick – i ikonicznej roli opętanego Jacka Nicholsona, Lśnienie to arcydzieło filmowego horroru. I film, jakich dziś się już nie kręci.
2. Coś
Członkowie amerykańskiej bazy naukowej na Antarktydzie są świadkami dziwnego pościgu za psem, który ucieka przed ostrzeliwującym go z helikoptera snajperem. Wkrótce należący do norweskich badaczy śmigłowiec rozbija się, a Amerykanie przygarniają psa pod swój dach. W poszukiwaniu rozwiązania zagadki wyruszają w stronę norweskiej bazy. Na miejscu zastają jej ruiny oraz kilka zamarzniętych ciał. Wkrótce odnajdują też odsłonięty spod pokrywy lodowej pozaziemski statek kosmiczny. Tymczasem w amerykańskiej bazie zaczyna grasować krwiożerczy organizm posiadający umiejętność upodobniania się do swojego nosiciela.
Dzisiaj filmy takie jak wyreżyserowane przez Johna Carpentera Coś nazywane są mianem survival-horrorów. Klasyczna już pozycja z tego gatunku przenosi widza na odosobnione tereny Antarktydy, gdzie trwa walka o przetrwanie. Parafrazując słynny cytat z Obcego: na Antarktydzie nikt nie usłyszy twoich krzyków. Bohaterowie filmu Carpentera w starciu z groźną pozaziemską istotą zdają się być bez szans, ale na pewno nie poddadzą się bez walki. Coś to remake produkcji z 1951 roku: wyreżyserowanego przez Christiana Nyby'ego filmu Istota z innego świata, The Thing from Another World. Oprócz atmosfery grozy oferuje też rewolucyjne na tamte czasy oślizgłe efekty specjalne. W filmie wystąpili Kurt Russell, Wilford Brimley, T.K. Carter, Keith David I Richard Masur.
3. Czarownica: Bajka ludowa z Nowej Anglii
Rok 1630. Wypędzona z purytańskiej wioski w Nowej Anglii rodzina osiedla się w domu zbudowanym w pobliżu lasu. Według legendy okoliczne puszcze zamieszkuje groźna Czarownica. Początkowo nic nie wskazuje tragedii. Wszystko zmienia zniknięcie najmłodszego syna Samuela w wyniku nieuwagi opiekującej się nim najstarszej siostry Thomasin (Anya Taylor-Joy). Poszukiwania chłopca nie przynoszą żadnego rezultatu, a na rodzinę w krótkim czasie zaczynają spadać kolejne tragedie. W wyniku kolejnych nieszczęść jej członkowie zaczynają zwracać się przeciwko sobie.
Wyreżyserowany przez Roberta Eggersa film Czarownica: Bajka ludowa z Nowej Anglii to jeden z najciekawszych horrorów, jakie pojawiły się w kinach w ostatnich latach. Oparty w całości na ludowym folklorze i autentycznych zapisach akt sądowych z procesów czarownic przenosi widza w nieprzyjazny XVII-wieczny krajobraz Nowej Anglii. Smagany podmuchami wiatru i niepokojącymi odgłosami nocnego lasu potrafi przyprawić o gęsią skórkę. Nie wszystkim przypadnie do gustu niespieszna i surowa narracja, ale oglądany nocą w słuchawkach z pewnością skutecznie wystraszy.
4. Projekt: Monster
Departament Obrony Stanów Zjednoczonych ujawnia taśmę z prywatnym nagraniem wydarzeń, jakie miały miejsce w okolicach nowojorskiego Central Parku. To jeden z dowodów w sprawie pod kryptonimem Cloverfield. Nagranie rozpoczyna się od przygotowań do pożegnalnego przyjęcia, w którym biorą udział najbliżsi wyjeżdżającego do Japonii Roba (Michael Stahl-David). Niespodziewanie w mieście dochodzi do awarii prądu. Uczestnicy imprezy opuszczając budynek nie przypuszczają, że wkrótce będą walczyć o życie w mieście niszczonym przez gigantycznego potwora.
Projekt: Monster to jeden z najciekawszych przykładów modnego w ostatnich latach gatunku filmowego, jakim jest found-footage. Choć pierwsze próby kręcenia filmów w ten charakterystyczny sposób pojawiły się dużo wcześniej, to modę zapoczątkował dopiero rewolucyjny Blair Witch Project. Jak grzyby po deszczu zaczęły pojawiać się filmy stylizowane na amatorskie nagrania kamer, telefonów i różnego sprzętu zdolnego do rejestracji obrazu. W przeciwieństwie do skromnego Blair Witch Project, Projekt: Monster przenosi nas w sam środek monumentalnego zniszczenia dokonywanego przez kuzyna Godzilli. W kolejnych latach powstały dwie następne części filmu: Cloverfield Lane 10 i Paradoks: Cloverfield.
5. Under the Shadow
Targany wojną Iran, rok 1980. Shideh (Narges Rashidi) z powodu swojej działalności politycznej nie może kontynuować studiów medycznych. Wkrótce jej mąż Iraj (Bobby Naderi) zostaje powołany do wojska i nalega, by żona razem z córką Dorsą (Avin Manshadi) przeniosła się do jego rodziców. Teściowie Shideh mieszkają w bezpieczniejszej części kraju, ale Shideh nie chce opuszczać mieszkania w Teheranie. Wkrótce w budynek, w którym mieszkają z córką uderza bomba, a wszyscy sąsiedzi się z niego wyprowadzają. Coraz częściej zaczynają znikać prywatne rzeczy Dorsy, a dziewczynka jest przekonana, że odpowiedzialny za to jest tajemniczy Dżinn.
Film w reżyserii Babaka Anvariego to nietypowa pozycja na liście. Głównie z powodu miejsca powstania. Under the Shadow to nakręcony w Iranie brytyjski horror, który oprócz skutecznego straszenia zwraca uwagę na prawdziwy koszmar, jakim jest wojna i jej skutki. Umiejscowiony w trakcie konfliktu iracko-irańskiego jest kroniką strachu i bezsilności, jakie stają się udziałem bohaterek filmu walczących o przetrwanie w nieustannie bombardowanym Teheranie.
6. Sinister
Autor opartych na faktach powieści kryminalnych Ellison Oswalt (Ethan Hawke) razem z żoną Tracy (Juliet Rylance) i dwójką dzieci wprowadza się do nowego domu. Tylko Ellison wie o tym, że właśnie tutaj zamordowana została mieszkająca wcześniej rodzina Stevensonów. Jej członkowie zostali powieszeni na rosnącym na podwórzu drzewie. Pisarz chce wykorzystać tę sprawę w swojej kolejnej powieści i rozwiązać zagadkę zniknięcia jedynej ocalałej z morderstwa: 10-letniej Stephanie. Wkrótce Ellison odnajduje na strychu pudełko z domowymi nagraniami Stevensonów. Zarejestrowane zostały na nich przerażające sceny morderstw.
Nawiedzone domy towarzyszyły kinu grozy od samego początku. Czające się w ich ścianach zło było łakomym kąskiem dla reżyserów poddających kolejnym krwawym próbom swoich bohaterów. Takich jak rodzina Oswaltów. Wyreżyserowany przez Scotta Dericksona Sinister nie przynosi żadnej rewolucji w horrorze, przeciwnie, zbudowany jest z dobrze znanych i często już wykorzystanych klisz fabularnych charakterystycznych dla gatunku. Zupełnie to jednak nie przeszkadza w odbiorze filmu, który zwraca uwagę umiejętnością budowania klimatu grozy.
7. Zaproszenie
Tragiczna śmierć syna sprawiła, że małżeństwo Willa (Logan Marshall-Green) i Eden (Tammy Blanchard) się rozpadło. Dwa lata później para ma po raz pierwszy spotkać się ze wspólnymi przyjaciółmi. Will przybywa na spotkanie razem z nową dziewczyną Kirą (Emayatzy Corinealdi). Gospodarzami są Eden i jej drugi mąż David (Michiel Huisman), którego poznała na spotkaniach grupy wsparcia dla rodziców, którzy stracili dziecko. Oboje wyznają, że należą do większej grupy praktykującej nową filozofię życiową. Kiedy w mieszkaniu pojawiają się ich nowi znajomi, a drzwi zostają zamknięte na klucz, wiele wskazuje na to, że wydarzy się coś, czego Will się nie spodziewał.
W zestawieniu najlepszych horrorów nie mogło zabraknąć filmu reprezentującego podgatunek skupiający się na działalności wszelkiego rodzaju kultów i sekt. Takim właśnie filmem jest wyreżyserowane przez Karyn Kusamę Zaproszenie. Choć wielu mogłoby się sprzeczać, że Zaproszeniu bliżej filmowego thrillera – i mieliby rację – to z pewnością warto też zwrócić uwagę na ten kameralny film z punktu widzenia grozy, jaką potrafią budzić działania głównych bohaterów zmierzające do zaskakującego zakończenia. Gęsta atmosfera i rosnąca klaustrofobia to znaki rozpoznawcze tej produkcji.
8. Dziwak
Aaron (Patrick Brice) to operator, który odpowiada na internetowe ogłoszenie niejakiego Josefa (Mark Duplass). Josef poszukuje kogoś, kto towarzyszyłby mu z kamerą przez cały dzień. To przyjazny mężczyzna, który na powitanie serdecznie przytula Aarona i wyjawia mu swoją tajemnicę. Dwa lata wcześniej Josef pokonał raka, ale teraz choroba powróciła i zostało mu już niewiele życia. W związku z tym chciałby nagrać kilka filmów zaadresowanych do swojego nienarodzonego dziecka, którego spodziewa się żona Angela. Aaron zaczyna nagrywać i wkrótce zaczyna odkrywać mroczną stronę swojego zleceniodawcy.
Jeszcze jeden na liście dziesięciu najlepszych horrorów dostępnych na serwisie Netflix film z gatunku found-footage. Choć w całym filmie występują zaledwie dwaj aktorzy, Dziwak od początku potrafi utrzymać zainteresowanie widza i skutecznie wystraszyć. W przeciwieństwie do Projektu: Monster próżno szukać tu efektownych efektów specjalnych i tanich zagrywek charakteryzujących wysokobudżetowe horrory. Dziwak robi wrażenie realizmem i świetną kreacją Marka Duplassa. Josef w jego wykonaniu nieustannie bawi się w kotka i myszkę nie tylko z Aaronem, ale i z widzem, raz sprawiając wrażenie niebezpiecznego wariata, innym zaś razem postaci tragicznej. Dodatkowym bonusem jest scena z Peachfuzzem, ale z nią musicie zmierzyć się sami.
9. Jestem legendą
Wirus, który pierwotnie miał być lekiem na raka, niemal doszczętnie dziesiątkuje ludzką populację. 94% ludzi ginie, a 5% zamienia się krwiożercze wampiry wychodzące na żer nocami. Zaledwie 1% populacji Ziemi jest odporny na działanie wirusa. Jedną z takich osób jest mieszkający w ruinach Nowego Jorku wirusolog Robert Neville (Will Smith). Jedynym towarzyszem Neville'a jest owczarek niemiecki Samantha. Każdego dnia Robert pracuje nad lekarstwem, które zneutralizowałoby działanie wirusa, a także kontynuuje regularne radiowe transmisje w nadziei na to, że ktoś je usłyszy. Wkrótce Robert zaczyna tracić nadzieję i postanawia zaryzykować.
Niewątpliwą wartością tego opartego na motywach powieści Richarda Mathesona filmu jest intrygujący pomysł. Will Smith wciela się w nim w postać najprawdopodobniej jedynego człowieka, jaki pozostał na Ziemi. W związku z tym na barkach aktora i jego sympatycznego psiaka spoczął cały ciężar opowiadanej historii. Dla Willa Smitha była to pierwsza przygoda z horrorem i wyszedł z niej obronną ręką. To głównie dzięki niemu film okazał się finansowym sukcesem i siódmym na liście najbardziej dochodowych filmów 2007 roku.
10. Piątek trzynastego
Czerwiec, rok 1980. Jason Voorhees (Caleb Guess) jest świadkiem zabójstwa swojej matki Pameli (Nana Visitor). Zabójczynią jest opiekunka na obozie letnim (Stephanie Rhodes), która zabijając Pamelę chce powstrzymać dokonywaną przez nią serię morderstw wśród uczestników obozu. Trzydzieści lat później do obozu Camp Crystal Lake, w którym rozegrały się te tragiczne wydarzenia, przybywa grupa nastolatków. Wszyscy, z wyjątkiem przypominającej Pamelę dziewczyny, zostają zamordowani przez dorosłego Jasona (Derek Mears). Jakiś czas później nad jezioro Crystal przybywa kolejna grupa nastolatków, która wkrótce zmierzy się z Jasonem.
Piątek trzynastego w reżyserii Marcusa Nispela to wznowienie jednej z najbardziej popularnych serii filmowych, którą rozpoczął kultowy film Seana S. Cunninghama. To zarazem dwunasta produkcja spod znaku piątku trzynastego. Film Nispela to klasyczny slasher, czyli film, w którym grupa młodych ludzi zostaje systematycznie mordowana przez zamaskowanego mordercę. Gatunek ten był bardzo popularny na przełomie lat 70. i 80. XX wieku, czemu przysłużył się rozwój technologii VHS. W latach późniejszych, mimo wielu okazyjnych prób, nie udało się przywrócić jego świetności. Mimo to, co jakiś czas pojawiają się ciekawe produkcje z gatunku slashera, a Piątek trzynastego Marcusa Nispela jest jedną z nich.
