Gdy w 1989 roku ukończono budowę piramidy przez Luwrem wybuchła wielka narodowa awantura. Mówiono, że zleceniodawca, prezydent Francji Francois Mitterand zafundował sobie mauzoleum. Rozlegały się głosy, że przed Luwrem, francuską świętością nic nie powinno powstać, a tym bardziej jakaś piramida, która zaburzy renesansowy ład budynku. Wściekano się też, że jej projekt zlecono I.M. Peiowi, amerykańskiemu architektowi chińskiego pochodzenia. Francuzi uważali, że tylko Francuz mógłby to zrobić. Po trzydziestu latach wszyscy się przyzwyczaili i piramida nie dość, że nie wzbudza już kontrowersji, stała się równie rozpoznawalna jak Luwr przed którym stoi.
Kim był jej architekt?
Ieoh Ming Pei urodził się w Kantonie w 1917 roku. Uczył się w Hongkongu, a w 1935 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Tam studiował na Massachusetts Institute of technology i na Harvardzie. Tam uczył się pod okiem słynnego Waltera Gropiusa, założyciela Bauhausu. Panowie zaprzyjaźnili się, a potem Pei poszedł w jego ślady i sam został harwardzkim wykładowcą.
Wiele budynków, które zaprojektował przeszło do kanonu architektury - Muzeum Sztuki Islamskiej w Katarze, Muzeum Rock and Rolla w Cleveland. Za najważniejszy w swoim życiu uważał projekt biblioteki Johna F. Kennedy’ego w Bostonie.
I.M. Pei zmarł w Nowym Jorku. Miał 102 lata.
