Top 20 najlepszych polskich filmów 2017 roku. NASZ RANKING

Warszawa, rok 2030. Do miasta przybywa Adam (Piotr Polak). Mężczyzna cierpi na zanik pamięci i nie wie, skąd się tu wziął. Wkrótce rozpoczyna pracę jako sprzątacz w siedzibie jednej z warszawskich korporacji. Zaprzyjaźnia się tam z uważanym za dziwaka Bernardem (Sebastian Stankiewicz). Jego uwagę zwraca też przebojowa Goria (Olga Bołądź), w której się zakochuje. Niedługo potem Adam odkrywa w wynajmowanym mieszkaniu tajemnicze stare radio, które umożliwia cofnięcie się w czasie do 1957 roku. Gdy Adam nie wraca z jednej z takich podróży, Goria rusza jego śladem.

Bodo Kox to jeden z najciekawszych polskich reżyserów młodego pokolenia. Autor świetnie przyjętej Dziewczyny z szafy po raz kolejny udowodnił, że warto bliżej przyglądać się jego karierze. Człowiek z magicznym pudełkiem to rzadki w polskim kinie przykład kina z gatunku fantastyczno-naukowego. A przed wszystkim dystopijna historia miłości, której nie są w stanie przeszkodzić nawet zawirowania w czasie.

Oddział partyzantów zbrojnego podziemia niepodległościowego organizuje zasadzkę na transport, którym przewożony jest m.in. Franciszek Józefczyk, pseudonim „Lolo” (Wojciech Niemczyk). Torturowany w katowniach Urzędu Bezpieczeństwa były żołnierz Armii Krajowej dołącza do oddziału dowodzonego przez „Wiktora” (Marcin Kwaśny). Walczący z władzą ludową partyzanci bezlitośnie ścigani są przez oficerów UB wspieranych przez radzieckie NKWD. Gdy oddział zostaje zdziesiątkowany, „Lolo” samotnie stara się wyrwać z obławy. Wie dobrze, że nigdzie nie będzie bezpieczny.

W tym kręconym przez ponad dwa lata reżyserskim debiucie Konrada Łęckiego udział wzięło 80 zawodowych aktorów i kaskaderów oraz kilkuset statystów i członków grup rekonstruktorskich. Wszystko po to, by w jak najbardziej atrakcyjny dla widza sposób opowiedzieć o losach Żołnierzy Niezłomnych. Wyklęty to filmowa lekcja historii i opowieść o żołnierzach, którzy nie poddali się władzy ludowej sterowanej przez Związek Radziecki i zapłacili za to najwyższą cenę.

Każdego roku grupa przyjaciół z liceum wybiera się na wyprawę w góry. To tradycja zapoczątkowana przez ich nauczyciela Mariana (Marcin Perchuć). Tegoroczny wypad upłynie pod znakiem ujawnianych tajemnic. Julia (Agnieszka Więdłocha) ukrywa przed przyjaciółmi, że jest chora na raka. Kamil (Piotr Stramowski) i Grzegorz (Maciej Zakościelny) to najlepsi kumple, których poróżnić może inna tajemnica: Grzegorz od jakiegoś czasu spotyka się z byłą żoną Kamila, należącą do paczki Olką (Katarzyna Dąbrowska). Jest jeszcze zwariowana Jadźka (Aleksandra Domańska), której hobby jest zbieranie guzików znanych ludzi.

Początek roku w polskich kinach stoi zwykle pod znakiem komedii romantycznych. Często są to wielowątkowe historie, w których splatają się losy kilkorga bohaterów. Nie inaczej było w tym przypadku. Filip Zylber nakręcił ciepły film o przyjaźni silniejszej od przeciwności losu, jakie stają się udziałem jego bohaterów. W najeżonej gwiazdami obsadzie znaleźli się jeszcze m.in. Sonia Bohosiewicz, Bartłomiej Topa, Magdalena Różczka, Krzysztof Czeczot, Magdalena Walach i Piotr Fronczewski.

Aga (Aleksandra Domańska) zaprzyjaźnia się ze spotkaną w niebezpiecznych okolicznościach Wiki (Olga Bołądź). Wiki mieszka w jednej z lubelskich kamienic. Podczas remontu dziewczyna odnajduje ukrytą w skrytce w ścianie koronę należącą do króla Kazimierza Wielkiego. Odkryciem zainteresowany jest chłopak Agi, Bruno Volta (Andrzej Zieliński). To elegancki spec od wizerunku, który aktualnie prowadzi kampanię prezydencką kandydata partii Socjalistyczno-Narodowej, Kazimierza Dolnego (Jacek Braciak). Volta wierzy, że korona pomoże mu zdobyć fotel prezydencki. Przejęcie jej od Wiki wymagać jednak będzie sporego poświęcenia.

Juliusz Machulski w Volcie powrócił do ulubionego gatunku komedii sensacyjnej, którego jej mistrzem. Volta to piąty film w jego karierze – Vabank, Vabank 2, V.I.P., Vinci – którego tytuł rozpoczyna się na literę V. I choć można w nim znaleźć wszystkie charakterystyczne dla Machulskiego motywy kręcące się w okolicy przekrętu doskonałego, krytycy najbardziej docenili tu celne podsumowanie polskiej rzeczywistości politycznej.

Mamusia (Agata Kulesza) w wyniku eksmisji trafiła na bruk. Nie mając się gdzie podziać, noce spędza w działkowej altance, do której się włamała. Za dnia była nauczycielka próbuje znaleźć miejsce do spania w warszawskich noclegowniach i przytułkach, jednak nikt nie chce jej przyjąć z ukochanym psem Kolesiem. Matce w miarę możliwości stara się pomóc jej studiujący prawo syn Mareczek (Grzegorz Palkowski). W końcu kobieta znajduje schronienie w młodzieżowym squocie. Jednak i tam nie będzie bezpieczna.

Film w reżyserii Andrzeja Jakimowskiego otworzył tegoroczną edycję Warszawskiego Festiwalu Filmowego. W przeciwieństwie do poprzednich filmów reżysera – Zmruż oczy, Sztuczki, Imagine – Pewnego razu w listopadzie niemal w dokumentalny i surowy sposób pokazuje obraz współczesnej Warszawy, jakiego próżno szukać w innych produkcjach, których akcja dzieje się w stolicy. Chłód, brud i poczucie beznadziei potęgują dokumentalne zdjęcia z dramatycznych obchodów Święta Niepodległości w 2013 roku.