Najlepsze filmy Paula Verhoevena. Ranking Top 7

Nick Curran (Michael Douglas) to detektyw wydziału zabójstw z San Francisco, który prowadzi śledztwo w sprawie morderstwa byłego gwiazdora rocka. Został on zadźgany szpikulcem do lodu przez tajemniczą blondynkę. Główną podejrzaną w sprawie jest dziewczyna rockmana, pisarka Catherine Tramell (Sharon Stone), która w jednej ze swoich książek dokładnie opisała podobne morderstwo. Przesłuchiwana przez policję Catherine wodzi detektywów za nos. Pozytywnie przechodzi badanie wykrywaczem kłamstw i ma alibi, które wyklucza ją z listy potencjalnych morderców. Mimo to Curran odkrywa kolejne fakty, które mogą świadczyć o zaangażowaniu pisarki w morderstwo.

Erotyczny thriller napisany przez Joego Eszterhasa i wyreżyserowany przez Paula Verhoevena to jeden z najgłośniejszych filmów 1992 roku. A zarazem najbardziej skandaliczny. O filmie Nagi instynkt było głośno na długo przed jego premierą. Odważne sceny erotyczne oraz obrazowo pokazana przemoc działały na wyobraźnię krytyków. Przeciwko filmowi protestowały organizacje LGBT, które sprzeciwiały się pokazaniu osób biseksualnych jako morderczych psychopatów. Wszystko to sprawiło, że Nagi instynkt został jednym z najbardziej kasowych filmów 1992 roku przynosząc dochód ponad 350 milionów dolarów. Film Verhoevena stał się trampoliną do sławy dla Sharon Stone, a do historii przeszła między innymi scena przesłuchania, w której aktorka w seksownej pozie przekłada nogę na nogę. W 2006 roku już bez udziału Verhoevena powstała kontynuacja Nagiego instynktu, ale nie okazała się ona sukcesem.

Rok 1944. Piosenkarka żydowskiego pochodzenia Rachel Stein (Carice van Houten) ukrywa się przed okupującymi Holandię nazistami. Problemy zaczynają się, gdy w nalocie bombowym przypadkowo zostaje zniszczone gospodarstwo, w którym się ukrywała. Próbując uciec z okupowanego terytorium cudem przeżywa masakrę, w której od kul SS giną podobni jej uchodźcy. Rachel pod pseudonimem Ellis de Vries dołącza do holenderskiego ruchu oporu i podejmuje się misji uwiedzenia wpływowego niemieckiego oficera. Zdradzona przez kogoś z ruchu oporu zostaje oskarżona o szpiegostwo na rzecz Niemców. Po wojnie rozpoczyna prywatne śledztwo, by zdemaskować zdrajcę.

Kanwą wyreżyserowanego i napisanego przez Verhoevena filmu Czarna księga było kilka prawdziwych historii związanych z działalnością ruchu oporu na terytorium okupowanej Holandii. Był to pierwszy film Verhoevena nakręcony w Holandii po tym, jak po premierze filmu Czwarty człowiek w 1983 roku wyjechał na podbój Hollywood. Nominowana do nagrody BAFTA Czarna Księga była najbardziej nagradzanym filmem w Holandii w 2006 roku. Została wystawiona do wyścigu oskarowego, ale nie zdobyła nominacji dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego. Najdroższy naówczas holenderski film w historii, w 2008 roku został wybrany głosami widzów jako najlepszy holenderski film wszech czasów.

Eric (Rutger Hauer) to młody rzeźbiarz, który wciąż przeżywa rozstanie z ukochaną Olgą (Monique van de Ven). Para poznała się przypadkiem i szybko odkryła, że łączą ich te same temperamenty oraz erotyczny apetyt. Eric i Olga biorą ślub, co nie podoba się matce dziewczyny, dla której pochodzący z bohemy biedny rzeźbiarz nie jest dobrym kandydatem na męża. Po ślubie Olga zaczyna zachowywać się coraz dziwniej. Flirtująca podczas jednej z imprez z innym mężczyzną rozjusza Eryka. Kończy się na rękoczynach i rozstaniu. Rzeźbiarz nie zamierza tak tego zostawić.

Tureckie owoce to przełomowy film zarówno w karierze Paula Verhoevena jak i Rutgera Hauera. A także operatora Jana De Bonta – cała trójka jakiś czas potem wyruszyła na zakończony sukcesem podbój Hollywood. Nominowany do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego, film Tureckie owoce to największy sukces kasowy w historii holenderskiego kina. Szacowano, że w kinach obejrzała go 1/4 całej populacji Holandii. W 1999 roku film Verhoevena został nagrodzony specjalną nagrodą Złotego Cielaka (Golden Calf Award) dla najlepszego holenderskiego filmu XX wieku.

Niedaleka przyszłość. Ze względu na wysoką przestępczość i finansowy kryzys miastu Detroit grozi upadek. Na mocy porozumienia burmistrza miasta z wielką korporacją OCP, oddziały policyjne mają zostać wzmocnione bojowymi robotami. Niestety prezentacja robota ED-209 kończy się katastrofą. W życie wprowadzony zostaje plan awaryjny i rusza realizacja projektu RoboCop. Ma on na celu połączenie organizmu żywego z konstrukcją robota. Idealnym do tego celu jest ciężko ranny na służbie oficer Alex Murphy (Peter Weller). Zostaje oficjalnie uznany za martwego, a jego mózg zostaje wszczepiony w elektroniczną konstrukcję cyborga. Wkrótce RoboCop rusza do walki z przestępczością i wiele wskazuje na to, że projekt zakończy się sukcesem. Niespodziewanie maszyna zaczyna odzyskiwać utraconą świadomość Murphy'ego.

Jeden z najlepszych filmów 1987 roku na stałe przeszedł do historii kina dzięki postaci supergliniarza RoboCopa. Stalowy funkcjonariusz policji z przyszłości powrócił na duży ekran m.in. w dwóch kontynuacjach, serialu oraz remake'u wyreżyserowanym przez José Padilhę. W planach jest już kolejna część filmu. Wyreżyserować ją ma Neill Blomkamp. RoboCop Returns ma być bezpośrednią kontynuacją filmu Verhoevena, która zignoruje kolejne filmy serii, w których holenderski reżyser nie miał swoje udziału. RoboCop to jeden z najbardziej popularnych filmów na kasetach VHS, które na przełomie lat 80. i 90. opanowały polskie domy. Rola gliniarza przyniosła rozgłos Peterowi Wellerowi. W ucho wpadł także charakterystyczny motyw muzyczny z filmu skomponowany przez Basila Poledourisa.

Pracujący na budowie Douglas Quaid (Arnold Schwarzenegger) coraz częściej dręczony jest przez sny o Marsie. Planecie, której gubernator zmaga się z powstaniem zorganizowanym przez niezadowolonych mieszkańców. Wbrew radom żony (Sharon Stone) Quaid udaje się do siedziby firmy Rekall specjalizującej się we wszczepianiu wybranych wspomnień swoim klientom. Wybiera wspomnienia o pobycie na Marsie w roli tajnego agenta. Podczas procedury dochodzi do komplikacji. Okazuje się, że Quaid naprawdę jest tajnym agentem, którego pamięć została zastąpiona innymi wspomnieniami. Od tej chwili nieustannie walczy o życie, a jego drogi prowadzą na Marsa.

Luźno oparty na motywach opowiadania „Przypomnimy to panu hurtowo” autorstwa Philipa K. Dicka thriller science-fiction Pamięć absolutna był w momencie jego realizacji jednym z najdroższych filmów w historii kina. Szacuje się, że film Verhoevena kosztował jego twórców od 50 do 65 milionów dolarów. Autorami pierwszej wersji scenariusza (potem powstało ich ponad... 40) byli Dan O'Bannon oraz Ronald Shusett, którzy wcześniej napisali kultowy film Obcy: 8 pasażer Nostromo. Zanim doszło do realizacji filmu, wielu aktorów i reżyserów było do niego przymierzanych. M.in. Patrick Swayze, Richard Dreyfuss, William Hurt i David Cronnenberg. Ostatecznie stanęło na Arnoldzie Schwarzeneggerze, który osobiście wybrał Verhoevena będąc pod wrażeniem jego RoboCopa. Pamięć absolutna okazała się sukcesem. Film został doceniony przez krytyków, a także przez widzów, którzy zapewnili mu zysk przekraczający ćwierć miliarda dolarów. W 2012 roku do kin trafił remake Pamięci absolutnej, w którym w roli głównej wystąpił Colin Farrell.