Najlepsze filmy o kosmosie. Ranking Top 9

Na afrykańskiej pustyni odnaleziony przez plemię hominidów zostaje tajemniczy czarny monolit. Miliony lat później do położonej na Księżycu bazy zmierza dr Heywood Floyd (William Sylvester). Celem jego misji jest zbadanie odnalezionego tam artefaktu, który, jak się okazuje, jest identycznym czarnym monolitem jak ten odnaleziony przez hominidy. Na skutek działania promieni słonecznych monolit zaczyna nadawać w stronę Jowisza sygnał radiowy. Osiemnaście miesięcy później w stronę Jowisza zbliża się misja załogowa Discovery One. Oprócz załogi, na pokładzie Discovery One znajduje się obdarzony sztuczną inteligencją nowoczesny komputer HAL 9000. Prawdziwe kłopoty zaczynają się wraz z jego buntem.

Trudno wyobrazić sobie na czele rankingu najlepszych filmów o kosmosie inne dzieło niż wyreżyserowany przez Stanleya Kubricka film „2001: Odyseja kosmiczna”. Wyprzedzające swoje czasy filozoficzne widowisko kosmiczne zaprezentowało przełomowe efekty specjalne, stając się jednym z najbardziej wpływowych filmów w historii kina. Wszystko za sprawą mnogości interpretacji, do których prowokuje ten oparty według scenariusza Kubricka i Arthura C. Clarke’a film. Wśród podejmowanych przez niego tematów są m.in. refleksje na temat natury ludzkiej, naszego pochodzenia, rozwoju technologicznego, a także relacja pomiędzy człowiekiem, a stworzonymi przez niego maszynami. Nominowany do czterech Oscarów film został nagrodzony za najlepsze efekty specjalne. W 2010 roku magazyn „The Moving Arts Film Journal” wybrał „2001: Odyseję kosmiczną” najlepszym filmem wszech czasów.

Trzy lata po zniszczeniu Gwiazdy Śmierci (wydarzenia opowiedziane w filmie „Gwiezdne wojny: Część IV – Nowa nadzieja”) wojska Rebelii zostają otoczone na lodowej planecie Hoth przez imperialną flotę dowodzoną przez Dartha Vadera. Z oblężenia udaje się wydostać Hanowi Solo (Harrison Ford) i Księżniczce Lei (Carrie Fisher), którzy uszkodzonym Sokołem Millenium zmierzają w stronę Miasta Chmur. Luke Skywalker (Mark Hamill) razem z wiernym droidem R2-D2 odlatuje na planetę, na której żywot pustelnika wiedzie mistrz Yoda. Chce u jego boku ukończyć nauki na rycerza Jedi. Luke będzie musiał stawić czoło swojej tragicznej przeszłości.

Saga „Gwiezdne wojny” zrewolucjonizowała kino na zawsze, stąd wielkim nietaktem byłoby pominąć ją w zestawieniu najlepszych filmów o kosmosie. Akcja Sagi dzieje się dawno, dawno temu w odległej galaktyce, a „Imperium kontratakuje” wyreżyserowane przez Irvina Kershnera uważane jest za najlepszą jej część. W kontynuacji hitowej „Nowej nadziei” powróciła przygoda na kosmiczną skalę, ale pojawiły się też wątki dramatyczne, które nadały całej opowieści nowej głębi. Złożyło się to wszystko na pełen spektakularnych scen film, który prawie czterdzieści lat po jego premierze wciąż zdobywa nowe rzesze fanów. Podobnie jak Saga, która w 2019 roku doczeka się swojej dziewiątej już odsłony.

Jest rok 2122, kiedy załoga kosmicznego statku Nostromo wraca na Ziemię. W trakcie przelotu obok księżyca LV-426 statek wyłapuje nadawany stamtąd sygnał radiowy. Komputer pokładowy wybudza członków załogi z hibernacji, by zbadali źródło sygnału. Na księżycu odnajdują wrak statku kosmicznego, a także odkrywają, że wyłapany sygnał to ostrzeżenie. Jeden z członków ekspedycji zostaje ranny, gdy do jego twarzy przyczepia się nieznany organizm, którego nie sposób usunąć. Niedługo potem z jego ciała wydostaje się krwiożercza kreatura, która zaczyna polować na członków załogi statku Nostromo.

„W kosmosie nikt nie usłyszy twojego krzyku” – takimi słowami reklamowany był horror science-fiction w reżyserii Ridleya Scotta. Kosmos w filmie „Obcy – Ósmy pasażer Nostromo” to miejsce zimne, groźnie i niebezpieczne. Rozgrywający się niemal w całości w klaustrofobicznych pomieszczeniach Nostromo film znakomicie buduje nastrój grozy i ciągłego niebezpieczeństwa. Tytułowy Ósmy pasażer Nostromo przebojem wdarł się do grona najbardziej znanych ikon popkultury. Film Scotta został hitem zarówno kasowym, jak i artystycznym. Nagrodzony Oscarem za najlepsze efekty wizualne film „Obcy: Ósmy pasażer Nostromo” znalazł się na wielu listach najlepszych filmów wszech czasów. Krwiożerczy, bezwzględny i trudny do pokonania Obcy powracał jeszcze kilka razy, a seria „Obcy” po raz ostatni na dużym ekranie pojawiła się w 2017 roku razem z filmem „Obcy: Przymierze”. Jesteśmy jednak pewni, że nie jest to jej ostatnie słowo.

W niedalekiej przyszłości korporacja Lunar Industries wzbogaciła się poprzez wybudowanie na Księżycu bazy umożliwiającej ekstrakcję helu-3 niezbędnego do produkcji energii na Ziemi. Baza jest w pełni zautomatyzowana, a do jej nadzoru niezbędny jest jedynie jeden człowiek. Takim operatorem jest obecnie Sam Bell (Sam Rockwell), który niedługo zakończy trwający trzy lata kontrakt. Jedynym towarzyszem Bella jest wyposażony w sztuczną inteligencję robot GERTY (głos: Kevin Spacey). Kontakty Bella z Ziemią, na której zostawił ciężarną żonę, są mocno ograniczone z powodu kłopotów z nawiązaniem połączenia. Na dwa tygodnie przed końcem kontraktu Bell ulega wypadkowi. Po odzyskaniu przytomności zaczyna nabierać podejrzeń co do dziwnego zachowania GERTY’ego. Te nasilają się, gdy Bell niespodziewanie odkrywa swojego klona.

Debiut reżyserski Duncana Jonesa na pewno udowadnia to, że podstawą dobrego filmu science-fiction jest dobry pomysł. Dzięki niemu jest się w stanie opowiedzieć emocjonującą historię nawet z obsadą ograniczoną właściwie do jednego aktora. Świetnie przyjęty przez krytyków „Moon” chwalony był przede wszystkim za naukowy realizm oraz za realistyczną wizję przyszłości. Dla widza to również unikalna możliwość spojrzenia na to jak mogłaby w przyszłości wyglądać samotna praca na Księżycu. Ze wszystkimi jej dogodnościami, ale przede wszystkim z czekającymi tam problemami związanymi z brakiem kontroli nad bezkarnością wielkich korporacji.

Przygotowująca się do lotu na Księżyc załoga dowodzona przez Alana Sheparda napotyka na problemy uniemożliwiające jej start. W związku z powyższym, do misji Apollo 13 zostaje przesunięta załoga Jima Lovella (Tom Hanks). I ona nie unika kłopotów – doświadczonego astronautę Kena Mattingly’ego (Gary Sinise) zastępuje młodszy Jack Swigert (Kevin Bacon) – ale w końcu rakieta z misją Apollo 13 zostaje wystrzelona w kosmos. Problemy pojawiają się, gdy kosmonauci zbliżają się do Księżyca. Awaria urządzeń uniemożliwia nie tylko lądowanie na Księżycu, ale i bezpieczny powrót do domu. NASA będzie musiała odnaleźć sposób na to, by załoga Apollo 13 wróciła na Ziemię.

„Houston, mamy problem” to zapewne jedno z najbardziej rozpoznawalnych zdań w historii kina. Zostało wypowiedziane naprawdę (no prawie – po szczegóły odsyłamy do strony poświęconej filmowi „Apollo 13”). Wyreżyserowany przez Rona Howarda film opowiada bowiem prawdziwą historię największej akcji ratunkowej, w jaką zaangażowana została NASA. Emocjonująca walka o znalezienie sposobu na powrót do domu śledzona była na żywo za pośrednictwem telewizji, a jej bohaterów było wielu. Wśród nich kierownik centrum kontroli lotów, legendarny Gene Kranz (Ed Harris). Film Howarda został nominowany do dziewięciu Oscarów, zwyciężając w dwóch kategoriach: najlepszy dźwięk, najlepszy montaż.