Najlepsze filmy kostiumowe. Ranking Top 16

Pojawienie się nowego dzierżawcy Netherfield, młodego i bogatego Charlesa Bingleya (Simon Woods) wzbudza zainteresowanie wśród sąsiadów. Jedną z nich jest matka pięciu panien na wydaniu, pani Bennet (Brenda Blethyn). Ma nadzieję, że uda jej się wyswatać jedną z nich z Bingleyem. Wkrótce dzierżawca urządza bal, na którym pojawia się przyjaciel Bingleya, pan Darcy (Matthew Macfayden). Swoim sposobem bycia nie wzbudza jednak sympatii. Sprawia wrażenie ponurego i niesympatycznego. Bingley zakochuje się ze wzajemnością w najstarszej córce pani Bennet, Jane (Rosamund Pike). Ewentualny związek z nią nie znajduje uznania w oczach najbliższych Bingleya. Nie podoba się on też Darcy’emu, który sam zaczyna interesować się panną Elizabeth Bennet (Keira Knightley).

Wyreżyserowany przez Joego Wrighta film to jedna z wielu ekranizacji Dumy i uprzedzenia Jane Austen. Na jej podstawie powstał nie tylko serial telewizyjny z Colinem Firthem w roli Darcy’ego, ale i wersja bollywoodzka (Bride & Prejudice), a nawet horror (Duma i uprzedzenie i zombie). Wpływy tej klasycznej powieści można znaleźć wszędzie, by wspomnieć choćby o Dzienniku Bridget Jones. Film okazał się sukcesem kasowym i artystycznym. Jego wyrazem były cztery nominacje do Oscara. Chwalono umiejętne połączenie klasycznego kina wiernego powieści Austen, z kinem nowoczesnym, bliskim młodszemu pokoleniu widzów.

Anglia, schyłek XVIII wieku. Po śmierci Henry’ego Dashwooda dziedzicem jego majątku jest jego syn John. Pierwszej żonie Dashwooda i jego trzem córkom pozostaje jedynie niewielka roczna renta. Najstarsza z jego córek, Elinor (Emma Thompson) to kobieta inteligentna i twardo stąpająca po ziemi. Jej przeciwieństwem jest żyjąca w świecie romantycznych ideałów Marianna (Kate Winslet). Najmłodsza z sióstr, trzpiotka Margaret (Emilie Francois) chodzi własnymi ścieżkami. Wkrótce Elinor poznaje nieśmiałego Edwarda (Hugh Grant). W Mariannie kocha się pułkownik Brandon (Alan Rickman), jednak ona zakochana jest w Johnie Willoughbym (James Fleet).

I jeszcze jedna ekranizacja ponadczasowej powieści Jane Austen. Scenariusz do tego wyreżyserowanego przez Anga Lee filmu napisała występująca w jednej z ról głównych Emma Thompson. Pisaniu scenariusza poświęciła ponad pięć lat. Choć studio podjęło ryzyko zatrudniając debiutującą jako scenarzystkę Thompson, film okazał się komercyjnym sukcesem. W parze z dużą widownią kinową szły też nagrody. Było wśród nich siedem nominacji do Oscara. Film zwyciężył w jednej z tych kategorii, a Nagrodę Akademii otrzymała Emma Thompson za scenariusz. Film Anga Lee został wyróżniony nagrodą BAFTA dla najlepszego filmu roku, a także Złotym Globem dla najlepszego dramatu.

Połowa XVI wieku, targana wewnętrznymi konfliktami religijnymi Anglia. Kraj zmaga się z kryzysem wiary, co starają się wykorzystać protestanci. Na tron wstępuje niedoświadczona, 25-letnia Elżbieta (Cate Blanchett), która z nimi sympatyzuje. Anglia znajduje się w fatalnej sytuacji politycznej i finansowej. Wydaje się, że młoda królowa będzie narzędziem w rękach dworskich partii. Na przekór wszystkim, Elżbieta rozpoczyna w pełni świadome rządy, które dzięki odpowiednim doradcom, powoli wyprowadzają kraj z kryzysu. Umocnieniem jej władzy byłoby małżeństwo, jednak na horyzoncie nie widać żadnego odpowiedniego kandydata. Na domiar złego angielskie wojska zostają rozbite przez francuską armię.

Opowiadający o pierwszych latach panowania królowej Elżbiety I film w reżyserii Shekhara Kapura to aktorski popis Cate Blanchett. Pochodząca z Australii aktorka za swoją rolę została nagrodzona Złotym Globem i nagrodą BAFTA, była też nominowana do Oscara. Film Kapura w sumie zdobył siedem nominacji, jednak Oscar trafił jedynie do Jenny Shircore za najlepszą charakteryzację. Rola królowej Elżbiety okazała się przełomową w karierze Blanchett. Powróciła do niej w nakręconym w 2007 roku filmie Elizabeth: Złoty wiek.

Elżbietański Londyn. Dramaturg i aktor Ben Jonson (Sebastian Armesto) ucieka przed żołnierzami. W teatrze The Rose udaje mu się ukryć manuskrypty Edwarda de Vere’a (Rhys Ifans). Z retrospekcji dowiadujemy się, że de Vere to hrabia Oksfordu, któremu z racji pochodzenia nie wypada zajmować się czymś tak przyziemnym jak pisanie sztuk teatralnych. Kiedy jednak zdaje sobie sprawę z tego, że nie potrafi żyć bez pisania, zostaje zmuszony do wymyślenia planu, który mu to umożliwi. Postanawia odnaleźć kogoś, kto mógłby sygnować jego sztuki swoim nazwiskiem. Wybór pada na niepiśmiennego prostaka i pijaka: Williama Szekspira (Rafe Spall).

Anonimus to jeden z najbardziej niespodziewanych filmów w karierze reżyserskiej specjalisty od drogich widowisk: Rolanda Emmericha. Scenariusz filmu, którego akcja dzieje się w samym środku politycznych intryg i knowań najważniejszych postaci elżbietańskiej Anglii, oparty został na jednej z bardziej popularnych zagadek historii. Głosi ona że autorem sztuk Szekspira nie był poeta ze Stratfordu, a ktoś inny. Zdania o filmie Emmericha są skrajnie podzielone, jednak nie ulega wątpliwości, że ta interesująca historia (nie wolna od historycznych błędów) podana została w formie świetnie zrealizowane thrillera z epoki.

Chiny, XVIII wiek, panowanie dynastii Qing. Li Mu Bai (Chow Yun-fat) to doświadczony wojownik, który dla kariery poświęcił miłość do wojowniczki Yu Shu Lien (Michelle Yeoh). Szykujący się do emerytury Mu Bai prosi Shu Lien, aby przekazała jego słynny miecz zwany Zielonym Fatum, Panowi Te (Sihung Lung). Na miejscu Shu Lien poznaje córkę gubernatora: Jen Yu (Zhang Ziyi). Jeszcze tej samej nocy zamaskowany złodziej kradnie miecz Mu Baia. Wychodzi na jaw, że za kradzieżą stoi Jen Yu. Jej mistrzynią jest Nefrytowa Lisica (Pei-pei Cheng), która w przeszłości zabiła mistrza Mu Baia.

Międzynarodowa koprodukcja w reżyserii Anga Lee swoją popularnością zwróciła uwagę na tzw. kino wuxia, którego tematem są bohaterskie opowieści o mistrzach sztuk walki. Popularny w Chinach gatunek filmowy, dzięki Przyczajonemu tygrysowi, ukrytemu smokowi znalazł się w centrum zainteresowania. Sam film okazał się niespodziewanym hitem kasowym, przynosząc dochód ponad 200 milionów dolarów. Doceniony przez Amerykańską Akademię Filmową został nominowany do 10 Oscarów, w tym dla najlepszego filmu. Dopiero Roma wyrównała ten rekord nominacji dla filmu wyprodukowanego poza granicami Stanów. Film Anga Lee zdobył cztery Oscary, w tym ten najważniejszy. Stał się tym samym jednym z najbardziej wpływowych filmów o sztukach walki w historii. Jego sukcesu nie powtórzyła kontynuacja, film Przyczajony tygrys, ukryty smok: Miecz przeznaczenia.