Siedemnastoletnia Rose DeWitt Bukater (Kate Winslet) zostaje zmuszona przez matkę do wzięcia ślubu z bogatym lecz aroganckim Calem Hockneyem (Billy Zane). To pozwoli rozwiązać problemy finansowe rodziny i utrzymać jej wysoki status społeczny. Rose i Cal właśnie rozpoczynają rejs Titanikiem. To luksusowy i uważany za niezniszczalny transatlantyk. Nieszczęśliwa Więcej
Siedemnastoletnia Rose DeWitt Bukater (Kate Winslet) zostaje zmuszona przez matkę do wzięcia ślubu z bogatym lecz aroganckim Calem Hockneyem (Billy Zane). To pozwoli rozwiązać problemy finansowe rodziny i utrzymać jej wysoki status społeczny. Rose i Cal właśnie rozpoczynają rejs Titanikiem. To luksusowy i uważany za niezniszczalny transatlantyk. Nieszczęśliwa na myśl o przyszłości dziewczyna postanawia popełnić samobójstwo. W ostatniej chwili ratuje ją podróżujący trzecią klasą biedny artysta Jack Dawson (Leonardo DiCaprio). Parę zaczyna łączyć uczcie podczas gdy Titanic zmierza w stronę katastrofy.
Choć wyreżyserowany przez Johna Camerona Titanic nie opowiada o trzęsieniu ziemi, wielkim pożarze czy powodzi, bez wątpienia pozostaje filmem katastroficznym wszech czasów. O skali jego popularności świadczy już choćby fakt, że został pierwszym filmem, który przyniósł dochód przekraczający miliard dolarów (w sumie zarobił w kinach blisko 2 miliardy 200 milionów dolarów). Ale to nie tylko sukces finansowy. Nominowany do Oscara w czternastu kategoriach, Titanic zwyciężył w jedenastu z nich wyrównując rekord należący do filmu Ben-Hur. Siłą filmu Camerona było umiejętne wplecenie romantycznej historii miłosnej w prawdziwe wydarzenia, jakie rozegrały się 15 kwietnia 1912 roku. Właśnie wtedy po zderzeniu z górą lodową poszedł na dno Titanic. Morską katastrofę przypłaciło życiem ponad półtora tysiąca z 2,224 pasażerów, którzy wybrali się w dziewiczy rejs statku.
2 lipca 1996 roku w okolicy Ziemi zaobserwowany zostaje potężny statek kosmiczny o masie zbliżonej do 1/4 masy Księżyca. W stronę Ziemi startują z niego spodki o szerokości 24 kilometrów każdy. Rozlokowane w różnych punktach świata nie pozostawiają wątpliwości co do zamiarów kosmicznych przybyszów. Atak ogniowy kosztuje ludzkość Więcej
2 lipca 1996 roku w okolicy Ziemi zaobserwowany zostaje potężny statek kosmiczny o masie zbliżonej do 1/4 masy Księżyca. W stronę Ziemi startują z niego spodki o szerokości 24 kilometrów każdy. Rozlokowane w różnych punktach świata nie pozostawiają wątpliwości co do zamiarów kosmicznych przybyszów. Atak ogniowy kosztuje ludzkość wiele milionów istnień i ogromne zniszczenia. To początek inwazji, której nie są w stanie przeciwstawić się światowe armie. Zaplanowany na kolejny dzień kontratak kończy się spektakularnym niepowodzeniem. Jedyną nadzieją na odparcie inwazji jest tajemnica skrywana w pustynnym rejonie zwanym Strefą 51.
Pierwsza z katastrof, które czekały świat z macek bezwzględnych kosmitów, jaka znalazła się na naszej liście najlepszych filmów katastroficznych, rozegrała się na dużych ekranach w 1996 roku. Specjalista od efektownych, choć nie zawsze mądrych, widowisk kinowych – Roland Emmerich – zaserwował zniszczenia na naprawdę ogromną skalę. Wrażenie robiły już rozmiary statków kosmicznych, jakich kino do tej pory nie widziało. Dzięki wsparciu nowoczesnych efektów specjalnych, obowiązkowej dawce patosu i zapadających w pamięć bohaterom (w filmie wystąpili między innymi Will Smith, Jeff Goldblum i Bill Pullman) powstał emocjonujący film pełen imponujących scen początku upadku cywilizacji. Skąpane w powodzi ognia miasta, chaos na ulicach i niszczone bez zmrużenia oka charakterystyczny budynki (m.in. Biały Dom) – to główne dania filmu Emmericha. Emmerich niszczył Ziemię jeszcze w późniejszych filmach: Pojutrze i 2012. Bohaterowie Dnia Niepodległości powrócili zaś w kontynuacji filmu w 2016 roku, ale to nie było już to.
Henry Bennett (Ewan McGregor) razem z żoną Marią (Naomi Watts) oraz ich trzech synami: Lucasem (Tom Holland), Thomasem (Samuel Joslin) i Simonem (Oaklee Pendergast) spędzają święta Bożego Narodzenia w Tajlandii. Drugiego dnia świąt w hotel, w którym mieszkają uderza ogromne tsunami. Kataklizm rozlewa się w okolicach całego regionu, w którym się Więcej
Henry Bennett (Ewan McGregor) razem z żoną Marią (Naomi Watts) oraz ich trzech synami: Lucasem (Tom Holland), Thomasem (Samuel Joslin) i Simonem (Oaklee Pendergast) spędzają święta Bożego Narodzenia w Tajlandii. Drugiego dnia świąt w hotel, w którym mieszkają uderza ogromne tsunami. Kataklizm rozlewa się w okolicach całego regionu, w którym się zatrzymali. Rodzina zostaje rozdzielona. Lucas zostaje zmuszony do opieki nad ciężko ranną matką. Kiedy udaje mu się odstawić ją bezpiecznie do lokalnego szpitala, Maria zachęca go do tego, by odnalazł Henry'ego i dwóch braci.
Wyreżyserowany przez J.A. Bayonę hiszpański film katastroficzny Niemożliwe opowiada prawdziwą historię tsunami, jakie w 2004 rozpętało się po uprzednim trzęsieniu ziemi na Oceanie Indyjskim, niszcząc duże obszary Indonezji, Sri Lanki, Indii i Tajlandii. Opierając się na prawdziwych wydarzeniach, Bayona wplótł w nie dramatyczną historię rozdzielonej rodziny walczącej z żywiołem i starającej się przetrwać w ekstremalnie trudnych warunkach. Wrażenie na widzach zrobiła zarówno forma wizualna filmu, jak i wzruszająca historia o odwadze i poświęceniu. Chwalono szczególnie Naomi Watts, która za rolę Marii została nominowana m.in. do Oscara i Złotego Globu. Z uznaniem wypowiadały się o filmie również ofiary tsunami, które chwaliły realizm dzieła Bayony i jego zgodność z realiami katastrofy.
Licząca 138 pięter Wieża to najwyższy drapacz chmur na świecie. Zaprojektowany przez architekta Douga Robertsa (Paul Newman) wkrótce ma zostać otwarty. Podczas uroczystej imprezy zorganizowanej z tej okazji dochodzi do zwarcia instalacji elektrycznej, a w efekcie do pożaru, jaki wybucha na jednym z pięter. Strażakom nie udaje się zapanować nad ogniem, Więcej
Licząca 138 pięter Wieża to najwyższy drapacz chmur na świecie. Zaprojektowany przez architekta Douga Robertsa (Paul Newman) wkrótce ma zostać otwarty. Podczas uroczystej imprezy zorganizowanej z tej okazji dochodzi do zwarcia instalacji elektrycznej, a w efekcie do pożaru, jaki wybucha na jednym z pięter. Strażakom nie udaje się zapanować nad ogniem, który zajmuje kolejne kondygnacje budynku. Wkrótce zbliża się do 135. piętra, na którym trwa impreza, na której bawi się blisko 300 osób. Rozwiązaniem problemu może być wysadzenie znajdujących się na szczycie budynku zbiorników wodnych. Podejmują się tego Roberts oraz komendant straży pożarnej Michael O’Hallorhan (Steve McQueen).
Czterdzieści cztery lata wcześniej, zanim Dwayne Johnson starał się opanować pożar szalejący w tytułowym drapaczu chmur, z podobnym zadaniem zmierzyli się bohaterowie filmu w reżyserii Johna Guillermina. Płonący wieżowiec powstał na motywach powieści „The Tower” Richarda M. Sterna oraz „The Glass Inferno” Thomasa N. Scortii i Franka Robinsona, a na jednym płonącym planie znalazły się największe gwiazdy ówczesnego kina. Obok Newmana i McQueena w filmie wystąpili między innymi William Holden, Faye Dunaway, Fred Astaire, O. J. Simpson i Richard Chamberlain. Efektowna fabuła, świetne efekty wizualne i znakomita obsada przyciągnęły do kin rzesze widzów. Płonący wieżowiec został najbardziej kasowym filmem 1974 roku i został nominowany do ośmiu Oscarów, w tym do Oscara dla najlepszego filmu roku. Ostatecznie zdobył trzy statuetki.
Leo Biederman (Elijah Wood) to miłośnik astronomii, który pewnej nocy dokonuje niespodziewanego odkrycia. Udaje mu się sfotografować kometę, na której kursie kolizyjnym znajduje się Ziemia. Rok później ambitna dziennikarka Jenny Lerner (Tea Leoni) zajmuje się sprawą rzekomego romansu jednego z członków rządu. Sprawa jest jednak poważniejsza, Więcej
Leo Biederman (Elijah Wood) to miłośnik astronomii, który pewnej nocy dokonuje niespodziewanego odkrycia. Udaje mu się sfotografować kometę, na której kursie kolizyjnym znajduje się Ziemia. Rok później ambitna dziennikarka Jenny Lerner (Tea Leoni) zajmuje się sprawą rzekomego romansu jednego z członków rządu. Sprawa jest jednak poważniejsza, a na światło dzienne wychodzą fakty związane z nieuniknionym kataklizmem grożącym zagładą ludzkości. Informuje o tym w telewizyjnym wystąpieniu prezydent Beck (Morgan Freeman). Zdradza też, że Amerykanie i Rosjanie pracują wspólnie nad projektem kosmicznej misji mającej na celu zmianę trajektorii lotu ogromnej, jedenastokilometrowej komety.
Nieszczęścia chodzą parami. W 1998 roku urzeczywistnienie tego powiedzenia można było zaobserwować na ekranach kin. Niemal jednocześnie trafiły tam dwa filmy opowiadające o zagładzie ludzkości, jaka grozi ze strony kosmicznych obiektów: komety w Dniu zagłady i asteroidy w Armageddonie. Choć Armageddon znacznie lepiej poradził sobie w box-office'ie, to naszym zdaniem lepszą produkcją jest film Mimi Leder. Nie zabrakło w Dniu zagłady efektownych scen kataklizmów, ale w porównaniu do filmu Michaela Baya o wiele lepiej pokazano tu jak mógłby wyglądać świat i zachowanie ludzi w obliczu nieuniknionej zagłady.