Najlepsze filmy z Cezarym Pazurą. Ranking Top 10

Kuba Brenner (Maciej Stuhr) to świetnie zapowiadający się skrzypek. Wplątuje się w kłopoty, gdy pomaga swojemu przyjacielowi Oskarowi (Wojciech Klata) w skorzystaniu z usług agencji towarzyskiej. Kiedy okazuje się, że nie mają pieniędzy, by zapłacić za usługi dziewczyn, ich opiekun zabiera z mieszkania Oskara wartościową figurkę. Próbując ją odzyskać, Kuba wplątuje się w sam środek mafijnego interesu, który próbują ubić Bolec (Michał Milowicz) oraz gangsterzy z Wybrzeża: Fred i Grucha (Cezary Pazura, Mirosław Zbrojewicz). W ręce Kuby przypadkiem trafia walizka pełna pieniędzy, a wkrótce jego tropem podążają bezwzględni gangsterzy.

Wyreżyserowana przez Olafa Lubaszenkę komedia gangsterska Chłopaki nie płaczą na stałe weszła do repertuaru najlepszych polskich komedii w historii. Napisana przez Mikołaja Korzyńskiego pełna jest cytatów, które na stałe weszły do języka potocznego. „Coco jambo i do przodu”, „Ty, jak ty się nazywasz, bo zapomniałem. Kolec, Stolec?”, „To, co dla ciebie jest sufitem, dla mnie jest podłogą”, „A historii tego swetra i tak byś nie zrozumiał”, „Człowieku, nie bądź takim materialistą, trzeba się wyluzować”, „Jestem synem króla sedesów. To wysoko postawiona poprzeczka” – podobne można by wymieniać jeszcze długo. Cezary Pazura wcielił się w filmie Chłopaki nie płaczą w rolę eleganckiego i bezwzględnego gangstera Freda, który nie daje sobie w kaszę dmuchać. Jego motto to: „Chcieliście wydymać Freda, to teraz Fred wydyma was”.

Sympatyczny warszawski taksówkarz Jerzy Kiler (Cezary Pazura) zostaje brutalnie obudzony o świcie przez brygadę antyterrorystyczną. Okazuje się, że w jego taksówce odnaleziona została broń należąca do bezwzględnego płatnego zabójcy poszukiwanego przez policję. Taksówkarz zostaje uznany za legendarnego „Kilera” i z zarzutami trafia do więzienia. Szybko odbijają go stamtąd ludzie gangstera Stefana „Siary” Siarzewskiego (Janusz Rewiński). Siara ma dla Kilera dwa zlecenia: zabicie dziennikarki Ewy Szańskiej (Małgorzata Kożuchowska) oraz biznesmena Ferdynanda Lipskiego (Jan Englert). Chcąc nie chcąc Jurek nie ma wyboru i zmuszony jest udawać płatnego zabójcę.

Rola taksówkarza Jurka Kilera to prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalna rola w karierze Cezarego Pazury. Komedia kryminalna w reżyserii Juliusza Machulskiego podbiła polskie kina i rozpoczęła karierę scenarzysty Piotra Wereśniaka. Kiler jest jednym z niewielu polskich filmów – o ile nie jedynym – do którego prawa do realizacji zakupiono w Hollywood. Mówiło się, że amerykańską wersję filmu Machulskiego wyreżyseruje Barry Sonnenfeld, ale ostatecznie nic z tego nie wyszło. Jurek Kiler powrócił w drugiej części filmu Machulskiego: Kiler-ów 2-óch. Cezary Pazura wcielił się w nim w dwie role: tytułowego Kilera oraz pułkownika Jose Arcadio Moralesa.

Franz Maurer (Bogusław Linda) z wykształcenia jest prawnikiem, jednak całą swoją karierę zawodową związał z UB. Po zmianie ustroju Franz przechodzi pozytywnie proces weryfikacyjny i zostaje wcielony w szeregi policji. Nie wszystkim jego znajomym się to udaje. Olo Żwirski (Marek Kondrat) zostaje zwolniony i musi szukać nowego zajęcia. Nawiązuje współpracę z byłym majorem SB, Grossem (Janusz Gajos). Gross i jego ludzie są między innymi odpowiedzialni za masakrę policjantów przeprowadzających akcję w jednym z trójmiejskich hoteli. W akcji brali udział także Franz i młody ambitny policjant Nowy (Cezary Pazura). Franz i Olo stają po dwóch stronach barykady, jednak osobą, która poróżni ich najbardziej będzie młoda Angela (Agnieszka Jaskółka).

Drugi film w reżyserskiej karierze Władysława Pasikowskiego na trwale przeszedł do kanonu polskiego kina zajmując w nim zasłużone wysokie miejsce. Psy okazały się ogromnym komercyjnym sukcesem, a o filmie mówili wszyscy. Pełen sensacyjnej akcji, soczystego języka i brutalności wzbudził wiele kontrowersji i zyskał miano obrazoburczego. Wyśmiewający narodowe świętości i kpiący z polskiej historii (głośna scena ze śpiewaną przez UB-ków piosenką „Janek Wiśniewski padł”) jednych oburzał, drugich zachwycał. Cezary Pazura wcielił się tu w rolę „twarzy nowego pokolenia polskich policjantów”, służbisty świeżo po szkole w Szczytnie – Waldemara Morawca, pseudonim Nowy. Powrócił do roli dwa lata później w kolejnej części kultowego filmu Pasikowskiego: Psy II: Ostatnia krew.

Michał (Bogusław Linda) to wzięty operator filmowy, który ze względu na nawał obowiązków zawodowych zaniedbuje życie rodzinne. Niezrównoważona żona Michała, Ewa (Dorota Segda) pewnego dnia nie wytrzymuje nerwowo i oskarża męża o pobicie. Nikt nie daje wiary tłumaczeniom Michała, a Ewa razem z siedmioletnią córką Kasią (Aleksandra Maliszewska) wyprowadza się do matki (Teresa Lipowska). W trakcie sprawy rozwodowej sąd przyznaje opiekę nad Kasią matce. I tak rzadkie spotkania Kasi z ojcem są potem cały czas ograniczane do minimum przez jego teściową. Michał szuka rozwiązania u działacza Stowarzyszenia Obrony Praw Ojca, Cezarego Kujawskiego (Cezary Pazura), ale widząc, że stoi na straconej pozycji, decyduje się na drastyczne rozwiązanie.

Debiutujący za kamerą Maciej Ślesicki w trakcie realizacji filmu Tato inspirował się między innymi takimi filmami jak Sprawa Kramerów czy Papierowy księżyc, a nawet Fatalne zauroczenie. Efekt przypadł do gustu widzów, którzy tłumnie zapełnili kina. Tato został jednym z największych hitów sezonu, a w pamięci na długo pozostała m.in. kończąca film piosenka Przemysław Gintrowskiego „Tylko kołysanka”. W tym będącym połączeniem thrillera, komedii i wyciskacza łez filmie, Cezaremu Pazurze przypadła rola pozbawionego złudzeń działacza Stowarzyszenia Obrony Praw Ojca. „Człowieku, jak chcesz mieć dziecko to zabieraj je od matki i schowaj się tak, żeby nikt cię nie znalazł! Inaczej sąd stwierdzi, że oczywiście, twoja żona jest k...ą, ale ty jesteś pedałem, alkoholikiem, bezrobotnym, w najlepszym przypadku dozorcą” – radzi swoim słuchaczom. Podobnie jak i cztery lata wcześniej za rolę w Krollu, Pazura za rolę Kujawskiego odebrał nagrodę dla najlepszego aktora drugoplanowego na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych.

Adam Miauczyński (Cezary Pazura) leżąc na stole w prosektorium i czekając na pogrzeb zaczyna podsumowywać swoje życie. „Nie spotkało mnie w życiu nic śmiesznego” – zapowiada historię, którą zaraz opowie. Już od małego Miauczyński miał pod górkę. Pozostawiony bez opieki zaraz po porodzie boleśnie obtarł sobie nogi, a blizny zostały mu do końca życia. Rodzice woleli, żeby był dziewczynką, więc mama ubierała go w sukienki. Choć studia na wydziale reżyserii skończył z wyróżnieniem, to przez całą karierę pełnił na planach rolę drugiego reżysera. W życiu osobistym Miauczyńskiego również nie czekało nigdy nic dobrego. Mimo to każdego dnia wychodził z domu z nadzieją, że w końcu spotka tę jedyną.

Adam Miauczyński to postać, która przewija się w większości filmów Marka Koterskiego. Cezary Pazura wcielił się w jego rolę w filmach Nic śmiesznego i Ajlawju. Potem Miauczyńskim byli jeszcze Marek Kondrat w filmie Dzień świra oraz Adam Woronowicz w filmie Baby są jakieś inne. Nic śmiesznego, podobnie jak i reszta filmów Koterskiego, wymyka się klasyfikacji gatunkowej. Najbliższy czarnej komedii opowiada słodko-gorzką historię niezadowolonego z życia reżysera filmowego, którego losy przez wielu porównywane były do Piszczyka z filmu Andrzeja Munka Zezowate szczęście. Podobnie jak i w innych swoich filmach, także i tutaj Koterski piętnuje polskie przywary i wyśmiewa krajową rzeczywistość.