Rzymskie wakacje
(1953)
O filmie
Rzymskie wakacje - opis fabuły
Młoda księżniczka bliżej nieokreślonego państwa zaczyna mieć już serdecznie dosyć trwającego w nieskończoność objazdu z serią oficjalnych wizyt po europejskich państwach. Scenariusz w każdym z nich jest taki sam i obejmuje trwające od rana do wieczora serie spotkań z dostojnikami państwowymi, ambasadorami i politykami oraz wieczorne bale, w których dworska etykieta nakazuje formalne stroje i kurtuazyjne tańce. Nie inaczej w Rzymie, który jest kolejnym przystankiem na jej trasie. Tym razem księżniczka Ann próbuje się buntować, ale nikt nie chce słuchać tego, że jest znudzona i raczej wolałaby spędzić czas wśród zwykłych ludzi i poznać bliżej zabytki Wiecznego Miasta. Wobec wyraźnego sprzeciwu, Ann postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i korzystając z nieuwagi opiekunów wymknąć się wieczorem z ambasady. Plan kończy się powodzeniem, ale zmęczona wrażeniami wypełnionego spotkaniami dnia i lekami nasennymi przepisanymi jej przez dworskiego lekarza, księżniczka zasypia na ławce. Tam dziewczynę znajduje amerykański dziennikarz Joe Bradley (Gregory Peck), który wspaniałomyślnie oferuje dziewczynie miejsce do spania w swoim mieszkaniu. Joe nie jest świadomy tego, kim jest jego niespodziewany gość. Uświadamia sobie to dopiero następnego dnia w pracy, gdzie zdjęcie księżniczki zauważa na pierwszej stronie gazety wraz z artykułem o nagłym zasłabnięciu księżniczki, skutkującym odwołaniem zaplanowanych spotkań. Rasowy dziennikarz węszy temat i proponuje swojemu szefowi ekskluzywny wywiad z księżniczką oraz serię zdjęć na wyłączność. Wraca do domu i podając się za biznesmena proponuje księżniczce spędzenie wolnego dnia w Rzymie i wizyty w największych atrakcjach miasta. Kryjąca się ze swoją prawdziwą tożsamością Ann zgadza się na takie nieoczekiwane wakacje. Nie ma pojęcia, że Amerykanin Joe ma wobec niej niecne plany.
Ciekawostki o filmie Rzymskie wakacje
Pierwotnie rolę księżniczki Ann w Rzymskich wakacjach Williama Wylera miała zagrać Elizabeth Taylor, ale zdecydowano się na młodą Audrey Hepburn, dla której była to pierwsza w karierze główna rola. Decyzja okazała się słuszna, Hepburn została za swoją rolę nagrodzona Oscarem dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej. Rzymskie wakacje ostatecznie otrzymały dziesięć nominacji i trzy Oscary, w tym jeden za scenariusz dla Daltona Trumbo, który Oscara odebrał oficjalnie dopiero wiele lat później. Znajdujący się na tzw. Czarnej Liście autor musiał ukrywać się pod pseudonimem Ian McLellan Hunter.