Pięć lat po wojnie domowej w Hiszpanii, rok 1944. Jedenastoletnia Ofelia (Ivana Baquero) przybywa razem z matką Carmen (Ariadna Gil) do domu nowego ojczyma, kapitana Vidala (Sergi López). To wspierający faszystowski reżim okrutny żołnierz, którego celem życiowym jest zlikwidowanie wszystkich, którzy sprzeciwiają się władzy. Równie Więcej
Pięć lat po wojnie domowej w Hiszpanii, rok 1944. Jedenastoletnia Ofelia (Ivana Baquero) przybywa razem z matką Carmen (Ariadna Gil) do domu nowego ojczyma, kapitana Vidala (Sergi López). To wspierający faszystowski reżim okrutny żołnierz, którego celem życiowym jest zlikwidowanie wszystkich, którzy sprzeciwiają się władzy. Równie surowy jest dla swojej nowej rodziny. Często uciekająca w świat fantazji Ofelia pewnego dnia odnajduje w lesie tajemniczy labirynt. Poznaje też pokojówkę Vidala, Mercedes (Maribel Verdú), która potajemnie wspiera rebeliantów. Wkrótce bawiąca się w labiryncie Ofelia spotyka fauna (Doug Jones), który bierze dziewczynkę za nowe wcielenie jego dawno zmarłej ukochanej, księżniczki Moany. Faun ma dla Ofelii trzy śmiertelnie niebezpieczne zadania, których wykonanie zapewni jej nieśmiertelność.
Już podczas premiery filmu Labirynt fauna, która miała miejsce na festiwalu filmowym w Cannes było jasne, że del Toro nakręcił niezwykły film. Po jego zakończeniu widzowie przyjęli go 22-minutową owacją na stojąco. Mroczna i okrutna baśń, jaką jest Labirynt fauna z jednej strony urzekała magią bajkowego obrazka, z drugiej szokowała ilością ekranowej przemocy. Umiejscowiony w trudnym okresie historii Hiszpanii, Labirynt fauna umiejętnie połączył surowy realizm z dziecięcą naiwnością i niewinnością, których nie jest w stanie zagłuszyć nawet koszmar zgotowany przez dorosłych. Film del Toro zdobył wiele nagród, łącznie z trzema Oscarami (z sześciu nominacji) za najlepsze zdjęcia, scenografię i charakteryzację. Być triumfatorem hiszpańskich odpowiedników Oscara: nagród Goya zwyciężając w ośmiu z 14 kategorii, w jakich był nominowany. W najważniejszej kategorii dla najlepszego filmu roku przegrał jednak z filmem Volver Pedra Almodovara.
Elisa Esposito (Sally Hawkins) to zamknięta w sobie niemowa, która przyjaźni się jedynie z sąsiadem Gilesem (Richard Jenkins) oraz Zeldą (Octavia Spencer), z którą razem pracuje. Kobiety są sprzątaczkami w tajnym rządowym laboratorium w Baltimore. Pewnego dnia do laboratorium dostarczona zostaje tajemnicza przesyłka. To dziwny stwór wyłowiony Więcej
Elisa Esposito (Sally Hawkins) to zamknięta w sobie niemowa, która przyjaźni się jedynie z sąsiadem Gilesem (Richard Jenkins) oraz Zeldą (Octavia Spencer), z którą razem pracuje. Kobiety są sprzątaczkami w tajnym rządowym laboratorium w Baltimore. Pewnego dnia do laboratorium dostarczona zostaje tajemnicza przesyłka. To dziwny stwór wyłowiony z wód Ameryki Południowej: Człowiek amfibia (Doug Jones). Badaniami nad nim kieruje bezwzględny i okrutny pułkownik Strickland (Michael Shannon). Niespodziewanie Elisa nawiązuje bliski kontakt z więźniem Stricklanda. Kiedy pułkownik podejmuje decyzję o zabiciu Człowieka amfibii, Elisa postanawia go ratować.
Nominowany do trzynastu Oscarów Kształt wody był jedną z największych sensacji 2017 roku. Ostatecznie nagrodzony został czterema statuetkami w tym dla najlepszego filmu roku 2017 oraz za najlepszą reżyserię dla del Toro. W Kształcie wody reżyser powrócił do mrocznej i okrutnej baśni, czyli gatunku, który wcześniej przyniósł mu największe powodzenie. W filmie Kształt wody pobrzmiewają wyraźnie nawiązania do historii opowiedzianej przez del Toro w Labiryncie fauna. Główna bohaterka to żyjąca w swoim świecie dziewczyna, na drodze której staje okrutny wojskowy. Motorem napędowym wydarzeń jest zaś tajemnicza, niemal baśniowa istota. Nie wszystkim przypadła do gustu ta gatunkowa hybryda pełna okrucieństwa i obrazowo pokazanych scen przemocy. Nie zmienia to faktu, że Kształt wody był filmem, o którym na przełomie 2017 i 2018 roku dyskutowało się najbardziej.
Dystrybucja w Polsce: Imperial Cinepix
Hellboy (Ron Perlman) to sprowadzony przypadkiem na Ziemię przez nazistów syn diabła. Wychowany przez aliantów, aktualnie jest członkiem Biura Badań Paranormalnych i Obrony zajmującego się zapobieganiu ponadnaturalnym zjawiskom na całym świecie. Kolejne zagrożenie może czekać Ziemię ze strony księcia Nuady (Luke Goss). Chce on zbudzić potężną Więcej
Hellboy (Ron Perlman) to sprowadzony przypadkiem na Ziemię przez nazistów syn diabła. Wychowany przez aliantów, aktualnie jest członkiem Biura Badań Paranormalnych i Obrony zajmującego się zapobieganiu ponadnaturalnym zjawiskom na całym świecie. Kolejne zagrożenie może czekać Ziemię ze strony księcia Nuady (Luke Goss). Chce on zbudzić potężną Złotą armię, z pomocą której panuje przejąć panowanie nad światem ludzi. Aby tego dokonać, konieczne jest skompletowanie trzech części korony zdolnej kontrolować armię. Zapobiec temu ma Hellboy z pomocą innych agentów BBPiO: Abe Sapiena (Doug Jones) i Johanna Kraussa (głos Setha Mcfarlane'a).
Hellboy: Złota armia to druga część filmu Hellboy z 2004 roku. Obydwa zostały oparte na motywach komiksów autorstwa Mike'a Mignoli, który stworzył postać Hellboya. W przeciwieństwie do pierwszej części filmu, także wyreżyserowanej przez del Toro, Hellboy: Złota armia charakteryzuje się bardziej bajkowym klimatem, tak charakterystycznym dla innych filmów reżysera. Film pełen jest elfów, goblinów i całej maści różnych magicznych stworzeń żyjących w krainie równoległej do świata ludzi. W efekcie powstała jedna z bardziej oryginalnych filmowych ekranizacji komiksu doceniona za baśniowy klimat i nieograniczoną wyobraźnię w tworzeniu bajkowych postaci. Za jedną z najmocniejszych stron filmu Hellboy: Złota armia uznano rolę Rona Perlmana, który znakomicie wcielił się w postać obdarzonego czarnym poczuciem humoru i złotym sercem Hellboya.
Koniec lat trzydziestych ubiegłego wieku, trwa wojna domowa w Hiszpanii. Do prowadzonego przez Casaresa (Federico Luppi) i Carmen (Marisa Paredes) sierocińca Santa Lucia przybywa 12-letni Carlos (Fernando Tielve). Ojciec chłopca zginął walcząc z faszystami. Właściciele sierocińca wspierają walczących z nimi republikanów, przechowując w budynku zapasy Więcej
Koniec lat trzydziestych ubiegłego wieku, trwa wojna domowa w Hiszpanii. Do prowadzonego przez Casaresa (Federico Luppi) i Carmen (Marisa Paredes) sierocińca Santa Lucia przybywa 12-letni Carlos (Fernando Tielve). Ojciec chłopca zginął walcząc z faszystami. Właściciele sierocińca wspierają walczących z nimi republikanów, przechowując w budynku zapasy złota mające wspierać ich cel. Wkrótce po przybyciu do sierocińca, Carlosa zaczynają dręczyć niepokojące wizje. Ukazuje się mu duch małego Santiego. Chłopiec zaginął w tajemniczych okolicznościach w dniu, w którym na podwórze sierocińca spadła bomba.
Pięć lat przed nakręceniem Labiryntu fauna, Guillermo del Toro opowiedział jeszcze jedną historię, której akcja została osadzona w okresie hiszpańskiej wojny domowej. I znów spojrzał na okropieństwa wojny przez pryzmat dorastającego dziecka. Rasowy gotycki horror, jakim jest film Kręgosłup diabła spotkał się z przychylnymi reakcjami zarówno ze strony widzów, jak i krytyków. Film wpisał się w panującą w tamtym okresie modę na powolne tempem hiszpańskie horrory opowiadające o duchach. Z tego powodu wielu porównywało go między innymi do filmu Alejandro Amenábara: Inni, który również miał swoją premierę w 2001 roku. W filmie Kręgosłup diabła wystąpił też Eduardo Noriega.
Otwarcie szczeliny międzywymiarowej zwanej Wyłomem jest początkiem inwazji na Ziemię ogromnych stworów nazwanych Kaiju. Zaledwie trzy lata później większość nadmorskich miast – m.in. San Francisco, Sydney czy Manila – zostaje przez nie doszczętnie zniszczona. Aby skutecznie walczyć z gigantycznymi potworami, zbudowane zostają równie Więcej
Otwarcie szczeliny międzywymiarowej zwanej Wyłomem jest początkiem inwazji na Ziemię ogromnych stworów nazwanych Kaiju. Zaledwie trzy lata później większość nadmorskich miast – m.in. San Francisco, Sydney czy Manila – zostaje przez nie doszczętnie zniszczona. Aby skutecznie walczyć z gigantycznymi potworami, zbudowane zostają równie wielkie maszyny zwane Jaegerami. Każde z nich kierowane jest przez dwoje ludzi podłączonych do Jaegera siecią neuronową. Dzięki nim sytuacja powoli się stabilizuje. Pozorny spokój nie trwa jednak długo. Wkrótce okazuje się, że monstra były tylko zwiadowcami zapowiadającymi inwazję o wiele większych potworów.
Pięć lat po premierze filmu Hellboy: Złota armia do kin trafił następny film Guillermo de Toro: Pacific Rim. Jego fabuła oparta została na motywach popularnego w Japonii gatunku filmowego, którego główną tematyką była inwazja ogromnych stworów na Ziemię. Stąd też wzięła się ich nazwa Kaiju oznaczająca dosłownie „dziwne bestie”. Pacific Rim był jedną z najgorętszych premier lata 2013 roku, którą poprzedziła kampania marketingowa zapowiadająca rozrywkę na niespotykaną wcześniej skalę. Z dochodem przekraczającym 400 milionów dolarów, Pacific Rim został największym kasowym hitem w karierze reżysera. W filmie wystąpili Charlie Hunnam, Idris Elba, Rinko Kikuchi i Ron Perlman.
Dystrybucja na DVD: Galapagos Films